Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1990, Blaðsíða 18

Jón
Kristjánsson
fiskifræðingur
ER RÖNG
FISKVEIÐI-
STJÓRNUN
AD RÚSTA
ÞORSKSTOFN-
UM VID
NORÐUR-
ATLANTSHAF?
í fyrri greinum hef
ég farið yfir aflaþró-
un í nokkrum þorsk-
stofnum. Við getum
virt þetta nánar
fyrir okkur með því
að skoða aflalínur-
itin sem sýnd eru á
meðfylgjandi
mynd.
I tvo þessara stofna, í Norð-
ursjó og Eystrasalti, hefur verið
skefjalaus og óheft sókn í
marga áratugi, þar til á allra síð-
ustu árum að sett hefur verið
aflahámark. Afli úr þessum
stofnum hefur verið stöðugt
vaxandi þar til að draga fór úr
honum fyrir nokkrum árum. Sú
skýring er gefin að ekki hafi
komið sterkir þorskárgangar í
nokkur ár. Athugað hefur verið
hvort ætti að stækka möskva í
trolli í Norðursjó úr 100 mm í
120 mm, en það þykir ekki ráö-
legt. Það á sem sé ekki að
reyna að byggja upp hrygning-
arstofninn þrátt fyrir að nýliðun
hafi verið léleg í nokkur ár,
enda hefur ekki tekist að sýna
fram á að stór hrygningarstofn
þorsks gefi af sér fleiri afkvæmi
en lítill.
Minnkandi afli á
öllum slóðum
í kjölfar 200 sjómílna efna-
hagslögsögu 1976-1977 var
dregið stórlega úr sókn í þrjá
þessara stofna, við fsland,
Kanada og í Barentshafi. Ekki
er hægt að sjá að minnkandi
sókn hafi leitt til aflaaukningar
þegar litið er til langs tíma.
Þvert á móti er ástand þessara
þriggja stofna slíkt að alls stað-
ar er lagt til að dregið verði stór-
lega úr afla á árinu 1990.
Er nema von að menn spyrji
hvað hafi gerst og hvers vegna
18 VÍKINGUR