Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1990, Blaðsíða 80
REYNSLAN AF
Greinin sem hér
birtist er þýdd úr
Norsk
Skibsförertidende *
Maskin -Tidende *
Styrmandsblad, 10.
tbl. 1990, þar sem
hún var
ritstjórnargrein í
sameiginlega hluta
blaðsins. Töflurnar
eru úr sama biaði.
Skráin nær yfir 855
skip af 860 sem skráö
eru undir NIS.
80 VÍKINGUR
Þegar NIS (Norsk Internasjonalt
Skipsregister) var komið á, sumarið
1987, var það skilyrði sett af hendi rík-
isstjórnar og Stórþings að viðhaft yrði
gæðaeftirlit.
Þróun áhafna á NlS-skipum
Norðmenn 3/88 12/88 6/89 12/89 10/90
Skipstjórar 159 333 393 517 553
Stýrimenn 204 316 353 435 472
Vélstjórar 293 477 538 685 743
Samtals 656 1.126 1.284 1.637 1.768
Hlutdeild í % 61% 44% 42% 33% 31%
Útlendingar
Skipstjórar 17 77 112 237 302
Stýrimenn 242 738 994 1.521 1.785
Vélstjórar 170 601 829 1.562 1.892
Samtals 429 1.416 1.935 3.320 3.979
Tölurnar sýna fjölda í áhöfnum en ekki fjölda þeirra sem hafa
verið ráðnir í heildina.
Sklpting yfirmanna á NlS-skipum eftir þjóðerni 1.10. ’90
Norðmenn Útlendingar Alls
Skipstjórar 553 302 855
Stýrimenn 472 1.785 2.257
Vélstjórar 743 1.892 2.635
Alls 1.768 3.979 5.747
Skipstjórar Stýrimenn Vélstjórar Alls
Filippseyingar 116 1.117 1.105 2.338
Indverjar 66 345 384 795
Spánverjar 15 52 51 118
Pólverjar 107 109 216
Júgóslavar 7 22 47 76
Frá öðrum löndum 98 142 196 436
Alls 302 1.785 1.892 3.979
Heimild: Skípstjórafélag Noregs.
í kjölfar NIS fylgdi svokölluð
einkavæðing, sem hafði í för
með sér að verulegur hluti af
verkefnum Skipaskoðunarinn-
ar var fluttur til flokkunarfélag-
anna og jafnframt féll opinbert
eftirlit með skráningu skips-
hafna niður. Útgerðirnar og
ráðningarfyrirtæki skipshafna
(sem sjaldnast eiga nokkuð
skylt við gamla, góða útgerðar-
starfsemi) gátu ráðið Filippsey-
inga, Indverja, Pólverja, Júgós-
lava og aðra útlenda sjómenn,
sem menn höfðu litla yfirsýn
yfir eða eftirlit með, og sent þá
um borð í einhverri höfn, þar
sem skipstjóri skipsins varð að
taka á sig ábyrgð á lífi þeirra,
lifnaðarháttum og starfshæfni.
Mörgum NlS-skipanna hafa
útgerðir og ráðningarfyrirtæki
skammtað afar takmarkaða
möguleika á viðhaldi. Staðlin-
um (standardinum) hrakar eftir
því sem á líður og margir hinna
útiendu sjómanna voru óvanir
því rekstrarformi og viðhaldi
sem við eigum að venjast á
norskum skipum. Norskar út-
gerðir hafa í raun oft hreykt sér
af dugnaði og hæfni norskra
sjómanna og góðri tilfinningu
þeirra fyrir viðhaldi skipanna.
Reyndir norskir sjómenn,
samtök þeirra og ýmsir aðrir
hrópuðu varnaðarorð og höfðu
hátt. En frá samtökum útgerð-
armanna heyrðist ekki annað
en kvartanir og klögumál und-
an ótímabærum hávaða og
skilningsskorti sjómannanna,
sem höfðu þó þjónað útgerð-
unum vel.
Þeir norsku sjómenn, sem
fengu að halda störfum sínum
um borð og samtök þeirra,
kvörtuðu undan slæmri um-
gengni, lélegu viðhaldi, hrak-
andi öryggi, samskiptaerfið-
leikum, skorti útlendinganna á
þekkingu á norskum reglum,
skorti á félagslegu öryggi,