Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1990, Blaðsíða 93

Sú dökkbláa
Engar guðlegar gleðisögur eru dökk-
bláar. Þess vegna er engin dökkblá í
þetta sinn.
„r,skrinastó\nU^sVnd, \^aö'
a SP^'Sna0'0991
Það var brúdkaupsnótt. Séra
Jónas fór inn á bað til að bursta
tennurnar áður en hann færi í
rúmið hjá lögmætri eiginkonu
sinni. Þegar hann kom inn í
svefnherbergið sá hann brúði
sína liggja nakta á bakinu uppi í
rúmi. Hann gat ekki leynt
hneykslun sinni.
— Ég bjóst við að koma að
þér krjúpandi á hnjánum, sagði
hann ásakandi.
— Það er svosem í lagi mín
vegna, sagði hans heittelsk-
aða, en ég fæ bara alltaf fjand-
ans hiksta af því.
sva'
ég
um
ftvern'9
Þegar mormónar voru á leið-
inni vestur, sendu þeir könnun-
arflokka á undan til aö finna
fyrirheitna landið. Einn þeirra
kom til baka og gaf Brigham
Young skýrslu um það land
sem nú er þekkt sem Utha.
— Veðrið er dásamlegt og
jarðvegurinn er svo frjósamur
að ef við veitum vatni á hann,
fáum við uppskeru án þess að
þurfa nokkuð annað að gera.
Og þar er stórt vatn aldeilis
morandi af fiski. Þetta er fyrir-
heitna landið. Þar höfum við
varla nokkuð að gera annað en
veiða fisk og elska konur okkar,
sagði sendiboðinn hrifinn.
Úr nálægu stóru tjaldi bárust
hamingjuraddir og hlátur frá
hinum 27 konum mormónafor-
ingjans.
— Saltið vatnið, skipaði
Brigham Young.
Rut var of feimin til að skrifta, svo skriftafaðirinn
bauðst til að hjálpa henni.
— Gerði hann þetta? spurði hann og kyssti
hana.
— Já, faðir, og verra.
— Áttu við að hann hafi gertþetta ? spurðiprest-
urinn og snerti við brjóstum hennar.
— Já, faðir, og verra.
Að lokum hafði þjónn guðs samfarir við hana og
spurði svo:
— Ertu að segja mér að það hafi verið þetta sem
hann gerði?
— Já, faðir, og líka verra.
— Hvað verra gat hann gert?
— Hann smitaði mig af lekanda.
VÍKINGUR 93