Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1999, Qupperneq 107

Ismar hf. selur ekki aðeins fiskleitar- og siglingatæki heldur einnig fjarskiptatæki og býður nú Sjónvarp til sjós
Hægt að ná sendingum
sjónvarpsrása hvar sem er
„Við bjóðum núna það sem
við köllum Sjónvarp til sjós,
eða TV at Sea eins og það
heitir á ensku. Um er að ræða
gervihnattadisk sem er 1,2
metrar að ummáli og með bún-
aði sem veldur því að diskurinn
er óháður veltingi skipsins.
Hann er jafnframt inn í sérstakri
kúlu sem ver hann fyrir úrkomu
og vindi og því hefur veður ekki
áhrif á móttökuna. íslenskir sjó-
menn eru búnir að missa sjón-
varpssamband klukkutíma eftir
að lagt er úr höfn og eru að
vonum mjög ósáttir við það.
Við viljum hvetja ríkisstjórnina
til að sjá til þess að sjónvarps-
og útvarpsdagskrá verði sam-
send um gervihnött svo sjó-
menn geti verið í sambandi.
Kostnaðurinn er áætlaður 60 til
80 milljónir króna á ári ásamt
áætluðum rekstrarkostnaði um
10 milljónir á ári. Þetta tryggði
sjómönnum sjálfsögð mann-
réttindi," sagði Reynir Guð-
jónsson framkvæmdastjóri ís-
mar í samtali við blaðið.
Reynir sagði að búnaðurinn
hefði verið fyrst settur upp til
reynslu um borð í togara sem
var á Reykjaneshrygg í fyrra
þegar heimsmeistarakeppnin í
knattspyrnu fór fram og vakið
mikla lukku. Vídeótækjum var
raðað upp um borð til að hægt
væri að taka upp leikina fyrir á-
hafnir annarra skipa sem fengu
svo spólurnar strax eftir að
leikjum var lokið. SeeTel sjón-
varpsloftnet ásamt móttöku-
búnaði væru nú komin um
borð í sjö íslensk skip. Fimm
skip með búnað frá ísmar en
tvö skip sem keypt voru til
landsins höfðu þennan búnað.
Reynir taldi næsta Ijóst að sala
á þessum sjónvarpsbúnaði fyrir
skip ætti eftir aukast verulega á
næstu árum. Sendingarnar
nást frá hinum ýmsu sjón-
varpsrásum nánast óháð stað-
setningu skipsins að sögn
Reynis og þegar er Ijóst að
hægt er að ná merkjum sjón-
varpsstöðvanna mun vestar en
talið var möguiegt.
„Okkar svið er fiskleitar- og
siglingatæki ásamt fjarskipta-
tækjum fyrir sjávarútveginn og
landið. Raunar hefur útflutning-
ur okkar á fiskleitartækjum
stöðugt verið að aukast og við
erum að selja þau til margra
landa. Meðal annars höfum við
selt tæki til Þýskalands sem
framleidd voru þar í landi. Það
kemur fyrst og fremst til af
eignarhluta Útgerðarfélags Ak-
ureyringa og Samherja í þýsk-
um útgerðarfyrirtækjum. Það
hafði áhrif á að þýskir dýptar-
mælar voru frekar keyptir hjá
okkur en af verksmiðjunum í
Þýskalandi. Við höfum líka selt
tæki til Chile og ýmissa fleiri
landa og þar kemur til útrás ís-
lenskra sjávarútvegsfyrirtækja,"
sagði Reynir er hann var
spurður um önnur tæki sem ís-
mar hefur á boðstólum.
„Hér á íslandi hefur grunnur-
inn hjá fsmar alltaf verið Scan-
mar aflanemakerfi og höfuð-
línumælar. Reyndar eru komnir
óteljandi nemar inn á það kerfi.
Við byrjum árið 1983 að lána
nema til reynslu og lánuðum
upphaflega fimm kerfi. Fengum
tvö til baka með þeim skila-
boðum að þau væru ónothæf.
En þessi þrjú sem urðu eftir í
notkun um borð eru síðan búin
að selja á fjórða hundrað kerfi.
Þegar Scnamar byrjaði voru
bara til fáir nemar, aflanemar,
hitanemi og dýpisnemi. Seinna
kom svo höfuðlínunemi af ein-
faldri gerð en síðan hafa bæst
við ótal nemar. Má þar nefna
dýpisnema á nótina, skekkju-
nema, ristarnema og trollaugað
svokallaða sem hefur reynst
mjög vel og er komið um borð í
80 tii 90 skip. Sá búnaður hefur
þann kost fram yfir það sem
aðrir bjóða að hægt er að vera
með tvö sett í sama skipinu
hlið við hlið án truflana milli
tækjanna. Þetta var fyrst reynt
hér um borð í Pétri Jónssyni
RE og síðan höfum við selt
þetta í nokkur skip, þar á með-
al nýja hafrannsóknarskipið
Árna Friðriksson. Þetta eru allt
skip sem draga tvö tonn sam-
tímis.
ísmar selur fleira en Scan-
mar þótt það sé stór hluti af
veltunni hjá okkur. Við seljum
Trimble GPS tæki og Inmarsat
skeytasendingabúnað fyrir
skip. Þá hefur GPS landmæl-
ingatæki skipað æ stærri sess í
sölunni og meðal annars eru
allar leiðréttingarstöðvar Sigl-
ingamálastofnunar keyptar af
okkur.“
-Eru íslendingar jafn tilbúnir
til að hagnýta sér nýjungar og
af er látið?
„Já, það er engin spurning
að íslendingar eru mjög mót-
tækilegir fyrir nýjungum og
fljótir að tileinka sér þær. En
þeir eru líka fljótir að ná tökum
á nýrri tækni og nýta sér hana
til hagsbóta. Það vill gleymast í
umræðunni. Menn eru ekki að
kaupa tæki bara til að kaupa
eitthvað nýtt heldur til að nota
tækin sem hluta af þeirra á-
kvarðanatöku sem þarf að fara
fram í þeirra höfði á örskots-
stund. Þar skilur á milli Islend-
inga og margra annarra þjóða.“
-Hvenær var fyrirtækið stofn-
að?
„ísmar var stofnað árið
1982 og hóf starfsemi í Borgar-
túni 29. Við vorum þar bara
tveir í upphafi en mjög fram-
sýnir. Ég var einn með þrjár
skrifstofur og á verkstæðinu
var Birgir Benediktsson með-
eigandi minn einn í tæplega
100 fermetra plássi. En það
liðu sem betur fer ekki mörg ár
þangað til við vorum búnir að
fullnýta bæði skrifstofu- og
verkstæðisplássið. Nú erum
við hér í Síðumúla 37 í eigin
húsnæði sem er samtals 750
fermetrar. Við nýtum það rúm-
lega að hálfu fyrir (smar og svo
að hluta til fyrir ístel sem er
dótturfyrirtæki ismar. Starfs-
menn hjá l’smar eru 10 og
skiptist jafnt milli þjónustu-
deildar og skrifstofu- og sölu-
deildar. Rekstur ísmar hefur
alltaf gengið vel og við verið
heppnir með starfsfólk. Það
skiptir meginmáli að vera með
góða vöru og veita góða þjón-
ustu. Hér eru engin skamm-
tímasjónarmið uppi heldur eru
langtímasjónarmið látin ráða,“
sagði Reynir Guðjónsson. ■
SjÓMANNABLAÐIÐ VÍKINGUR
107