Náttúrufræðingurinn - 1931, Blaðsíða 23

NÁTTÚRUFR.
165
foreldranna, en þó töluvert frábrugðinn fullorðnum fiski í ýmsu
tilliti, eins og sést á meðfylgjandi mynd af honum, borið saman
við myndina af fullorðnum fiski (Innra-Hólms-fiskinum). Hann
var því sem næst óskaddaður, þó var brotið dálítið af bakugg-
anum, stór rifa hægra megin á kviðnum og innýfli og augu úr
honum. Munurinn er einkum sá, að roðið á seiðinu er þunnt, álíka
Tnnglfisksseiði úr Grindavík.
og á skötu, og slétt, þar sem roðið á fullorðnum fiski er mjög
þykkt (líkt og hvelja á grásleppu) og alsett smáum beinkörtum,
nema við allar uggaræturnar, þar sem það verður að láta und-
an hreyfingum ugganna. Þetta þykkva roð er líka á stöku ugg-
unum á fullorðnum fiskum, en á seiðum er það þunnt á öllum
uggum, svo að vel markar fyrir öllum geislum þeirra og sporð-
uggaröndin er ekki farin að fá þann laufaskurð á sig, sem hún
hefir að lokum, af vikum þeim, sem inn í hana ganga. Ekki er
heldur neitt bein í snjáldrinu, né í rönd neðra skoltsins, kippkorn
fyrir neðan munninn, eins og á fullorðna fiskinum, en tannaskafl-
inn er fullmyndaður.
Tunglfiskurinn er suðrænn úthafs- og uppsjávar-fiskur, sem
slangrar víða, og gýtur víst úti á reginhafi. Til nýgotinna seið-
anna sést lítið; þau eru há og stutt og sett broddum eða körtum,
sem þau svo fella, þegar }>au fara að fá á sig mynd foreldranna,
en lítið vita menn um, hvenær það verður, og eins um vöxt þeirra
og aldur. Þegar þau koma inn að löndum, eru þau orðin nokkuð