Náttúrufræðingurinn - 1939, Blaðsíða 13

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 57
Hiiimiiiiiimimiiiiimmiiiiiimiimiiiiiiiiiiiimmmmiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiii
eiginleika sinna, enda uxu þau í fyrsta lagi upp af fræi, og í öðru
lagi upp af fræi af síbirískum eplatrjám, sem eru talin einna lé-
legust allra apaldra. Og ef til vill voru þau komin svo langl sunnan
að, að munur dagslengdarinnar hér og þar geti gert það að verk-
um, að þeim sé ókleift að bera hér blóm.
Auk þessa hafa ýmsir sáð eplafræum og gróðursett trén í görð-
um sínum án nokkurs árangurs, enda er varla við neinu jákvæðu
að búast eftir þeim leiðum, eins og fyrr er sagt.
Ef gerðar verða frekari tilraunir með ræktun aldintrjáa á Is-
landi, — og ekkert er sjálfsagðara en að það verði gert sem fyrst,
— þurfum við að læra vel af reynslunni og taka sem fyllzt tillit
til þessa:
1 fyrsta lagi, að eingöngu séu notaðar við tilraunirnar þær teg-
undir, sem mest útlit er fyrir, að geti þolað hinar íslenzku að-
stæður og borið allsæmilegan ávöxt.
f öðru lagi, að þær verði gerðar í nægilega stórum stíl og sem
víðast, með plöntur, sem hafa verið fengnar frá úrvals plöntuskóla
svo norðarlega, sem unnt er nyrzt, eins og t. d. frá Svíþjóð eða
Rússlandi.
f þriðja lagi, að séð verði fyrir því, að frjóvgun trjánna geti
tekizt, t. d. með því að flytja um leið inn úrvals býflugur og
í fjórða lagi, að tilraunanna verði gætt af mönnum, sem hafa
að minnsta kosti dálitla sérþekkingu á ræktun og meðferð aldin-
trjáa, svo að hægt verði að draga ályktanir af fyrstu reynslunni
og nota hana til fulls við síðari innflutning trjáa, sem og við kyn-
bætur þeirra fyrir íslenzkt loftslag á grundvelli vísindanna síðar
meir.
Slíkar tilraunir, sem auðvitað er bezt, að ríkið láti vísindamenn
sína gera hið bráðasta, hljóta að skera úr því til fulls á nokkrum
árum, hvort aldintré geta þrifizt á íslandi eður ei. Geti þau það
ekki, verðum við að bíða enn nokkur ár, þar til einhverjar stærri
þjóðir hafa búið til með kynbótum tegundir, sem ræktanlegar eru
hér, betur en þær, sem nú eru til. — Og fyrr eða síðar hlýtur
aldinrækt að geta hafizt víðsvegar um ísland.
Það, að engar tilraunir hafa verið gerðar með ræktun aldin-
trjáa hér síðustu áratugina, er að öllum líkindum bein afleiðing
hinnar miklu vantrúar valdhafanna á þessum sviðum á híð ís-
lenzka loftslag og mátt hinnar íslenzku moldar. En síðustu árin
hefir áhuginn á aukinni íslenzkri jarðrækt aukizt mjög, svo