Náttúrufræðingurinn - 1951, Page 51

Smágreinar
Nýir slæSingar í Reykjavík
og ný maríustakkstegund í MjóafirSi
í 3. hefti Náttúruiræðingsins 1949 er getið nokkurra slæðinga í
Reykjavík og grennd. Skal hér getið nokkurra nýfundinna.
Við fiskverkunarstöðina Dverg við Framnesveg fundust allmargir
slæðingar 1948 og 1949. Sumarið 1950 óx þar mikið af loðgresi (Hol-
cus lanatus) og hávingli (Festuca pratensis). Hrukkunjóli (Rumex
crispus) vex bæði við Dverg og í Sólvallakirkjugarði. Rlöð af hrossa-
jífli (Petasites hybridus) vaxa líka við Dverg. Hefur hrossafífillinn
áður aðeins fundizt við gróðrarstöðina á Akureyri. Loks fann ég tvo
slccðinga, áður ófundna hér á landi, á fiskreitasvæðinu við Dverg.
Eru það rauðgresi og salatfifill.
Rauðgresið (Geraniura Robertianura L.) er þetmikil, kirtil-
hærð, einær jurt af blágresisætt, 20—30 cm há, með handskipt
blöð. Bleðlarnir fjaðurskiptir. Stönglar greinóttir, sveigðir sitt
á hvað, nteð þnitnum liðum, oft rauðlcitir og blöðin stundum
einnig. Blórain ljósrauð (sjaldnar hvít). oft með hvítura rákum.
Bikarblöðin langhærð og með löngum broddi. Rauðgresið vex
\illt víða á Norðurlöndum, en hefur ekki fundizt áður hér á
landi svo mér sé kunnugt. Eftir er að vita, livort það ílendist.
Salatfifill (Lactuca muralis Fres.) er fjölær, hárlaus, um 50 cm
há, kálgræn jurt með mjólkursafa. Körfublómaætt. Blöðin
þunn, blágræji á ncðra borði, með vængjuðum stilk; Iykja ögn
um stöngulinn. Þau eru hálffjöðruð með stóru, hjartalaga eða
nærri þríhyrndu endasmáblaði. Stöngullinn greinist mjög ofan-
til og ber fjöldamargar, smáar, fáblótna, gular körfur. Reifa-
blöðin í tveim krönsum; hin ytri miklu styttri en hin innri.
Aldintrjónan styttri, en móhrúnt aldinið. Vex villtur á Norð-
urlöndum. Gæti vel ílenzt hér.
Ank slæðinganna skal hér getið tveggja annarra jurta til viðbótar.
Krossjurt (Melampyrum silvaticum) er í nýjustu útgáfu Flóru talin
fundin á allmörgum stöðum í Þorskafirði, Djúpafirði og Gufufirði í
Barðastrandarsýslu (auk fundarstaða norðar og á Húnaflóaströnd-