Samvinnan - 01.01.1938, Síða 10
SAMVINNAN
1. HEFTI
Fánasöngur Vökumanna
m
Með röskum gönguhraða.
, benc marcato
Sigv. S. Kaldalóns.
3
*' \ f f í' í r T í í _i ^ 5' 0 1 f Fp **
Rís þú, ung - a ís-lands merk-i! upp með þús-und radd - a-brag.Tengdu’í oss að ein-u
K !} i I h J I l h !) 1- i Jí i* <1 J. J J. J »•£
i=jb^c=^±pr^F^=^^S^=g±l=T==Í?==H^ ^=^fa=====zj£3
*
#=
=9*
i
Í=T
t~1"
0 ■—0
V
■k-
T
ten.
=pt
/:
í*=fc
T |f
Ö
fi
±=í
Z0Z
r
3=
't-
verk - i ánd - a, kraft og lijart - a - lag.
! I v \ I A ^
Rís þú, ís-lands stór - i, sterk - i stofn, með
r* i J\ J ± £ £■ I J J. J 1 i X I
T
w----m
t r--
l' íi
-------0 •---0
$=jfi
m
espressivo
:Í=T F*=
*
“1? fcT
0-0 0
\> V \
£
r r r h ■■ ■ mim , ^
nýj - an frægð-ar - dag. Rís þú, ís-lands stór - i, sterk - i stofn! með nýj - an frægð-ar-dag.
i . h f) i l h f) i l
J S 8| J -i i i i- J i * S jí
Einar Benediktsson.
't
-m
m
=P==
'$=f
n>-
J J J f)
{—*-----' *
stokkinn. Hann settist fyrst — en ósköp var hann
fljótur á fætur aftur.
„Æ, hver skrattinn!“
Það var eitthvað, sem hafði stungizt inn í skinn á
honum. Þegar hann fór að gæta að þessu, þá var það
nefið á gauknum.
Karl Jóhann varð næstum því grámur í geði og
fleygði gauknum upp á borðið.
En þar stóð þá hvíti brennivínspelinn hans, með
stöfunum K. J. Og gaukurinn lenti á honum, svo að
hann sprakk, þessi indæli peli, og allt brennivínið
rann út á borðið. .
Þá varð Karl Jóhann ærlega reiður, því að það var
ekki laust við að hann væri dálítið bráður, hann Karl
Jóhann, og nú þreif hann gaukinn og ætlaði að slengja
honum í þilið, svo að skrattinn gæti þá hirt hann strax.
En gaukurinn skrapp einhvern veginn úr hendinni á
honum og lenti í höfðinu á Netu Karólínu, svo að
blóðið fossaði um hana. Það lá við sjálft að þetta riði
Netu Karólínu að fullu, en ekkert sást á gauknum.
Nú varð Karl Jóhann bálöskuvondur. Neta Karólína
mátti eiga sig fyrst um sinn, en gauknum skyldi hann
sálga, hvað sem það kostaði.
Hann náði nú aftur í gaukinn og lagði hann á
Pramh. á 14. síðu.
6