Samvinnan - 01.06.1950, Qupperneq 21

alls. konar baunum, kartöflum, vín-
viði og fleira. Olífuolía er mjög þýð-
ingarmikil framleiðslugrein í Mar-
okkó. Meðalársframleiðsla er talin
vera 10.000 smál. af olífuolíu. Þá er
og mjög mikið ræktað af ávöxtum,
sérstaklega þó súrum ávöxtum, svo
s^n sítrónum og appelsínum.
Landbúnaðarframleiðsla í Marokkó
hefur mætt tveimur aðalvandamálum.
Þau eru í fyrsta lagi fastheldni fólksins
við forna búskaparhætti og í öðru lagi
oft ófullnægjandi og alltaf óregluleg
rigningartímabil.
Þrátt fyrir áhrif Frakka í landinu,
þá lifa enn margir Marokkómenn
hinu forna hirðingjalífi víða í land-
inu. Reika ]Deir um með hjarðir sínar
og lifa af þeim frá degi til dags án þess
að hirða hið allra minnsta um að
breyta til og taka upp búskaparhætti
vestrænnar menningar, ásamt með
efnahags- og framleiðsluskipulagi
þeirra. Þó eru þeir nú orðnir langt-
um fleiri, sem hafa tekið við fræðslu
Frakka og breytt búskaparháttum sín-
um.
Allt síðan 1921 hefur verið unnið
að því að koma á áveitum hér og þar
til þess að vinna á móti hinum óreglu-
legu rigningartímabilum í landinu.
Hefur þetta gengið misjafnlega, en
aðallega hefur verið unnið að því að
grafa áveituskurði úr ýmsum ám, sem
renna úr Atlasfjöllum.
Iðnaður og fiskveiðar.
Enn er það almennt svo í sveitun-
um í Marokkó, að fólk býr mest að
sínu og fullnægir velfestum þörfum
sínum. í bæjununr er svipmótið orðið
allt annað. Þar er sérgreiningin, pen-
ingahagskipunin og vélamenningin
búin að festa rætur. Fez er t. d. mikil
vefnaðarborg, og leðuriðnaðurinn frá
Mekés er frægur um alla Evrópu. Þá
er og mikill teppaiðnaður í Marokkó,
og jrykja teppin þaðan mestu gersemi.
Marokkómenn stunda sardínu- og
túnfiskaveiðar allmikið, og jrað er
mikil fiskniðursuða í landinu. Þá er
og mikið soðið niður at alls konar
grænmeti og ávöxtum. Brugg og olífu-
lramleiðsla er og mjög mikil. Þar er
og töluverður tóbaksiðnaður.
í gildi eru alþjóðasamningar um
jafnréttisaðstöðu til viðskipta í Mar-
okkó, en stjórnin tekur 12.5 af hundr-
aði í toll af hverri vörutegund, sem
flutt er inn í landið.
Fólkið.
Það eru aðallega tveir jijóðflokkar
í Marokkó. Þeir eru hinir svokölluðu
Berberar og Arabar. Auk Jress er þar
töluvert af Gyðingum og Evrópubú-
um.
Arið 1947 var íbúafjöldi Franska
Marokkó 8.617.387. Þar af voru Gyð-
ingar 325.000 og Evrópubúar 266.000.
Af Evrópubúunum var mest af Frökk-
um og Spánverjum.
íbúafjöldi Spænsku Marokkó hefur
verið áætlaður 795.000 (1936) og Tan-
gier 100.000 (1941).
Mikil jrjóðflokkablöndun hefur átt
sér stað meðal íbúa Marokkó. Sérstak-
lega hafa Arabar og Berberar bland-
azt. Berberar eru fjölmennastir í land-
inu, enda hafa jreir búið þar lengst.
Arabíska er hins vegar töluð meira en
önnur mál, og er Jretta alveg sérstak-
lega áberandi síðan Frakkar fengu
verndargæzlu landsins árið 1912. —
Frönsk áhrif hafa ekki orðið verulega
á málið í landinu fyrr en á síðustu ár-
um, og þá fyrst og fremst í borgun-
um.
Bæði Berberar og Arabar eru Mú-
hameðstrúarmenn. Þeir búa mest í
sveitunum og smærri þorpunum. Gyð-
ingarnir búa hins vegar nær því ein-
göngu í borgunum, og sama er að
segja um Evrópubúana í landinu.
Fni Marokkó: Túnfiskaveiði er talsverð. Veiðimennirnir stökkva niður i netin, er þeim hefur verið lokað utn fiskana, og drepa þá með hnif.