Samvinnan - 01.01.1958, Blaðsíða 26
Christian Dior
nýlátinn konungur
í heimi tizkunnar
Christian Dior var listamaður á sviði kvenfatnaðar.
Að visu fannst mörgum hann helzt um of róttœkur,
en engu að síður var hann sá er valdið hafði á þeim
vettvangi. Dior lézt nú í haust á ferðalagi á Ítalíu.
Nokkru fyrir andlát hans birtist í hinu fræga viku-
blaði Time, grein sú, sem hér verður endursögð. Þar
er greint á skemmtilegan hátt frá starfi og lifnaðar-
háttum hins umdeilda tízkukóngs.
B Það er vor í lofti í Parísar-
Jj& borg. Frá hinum íburðar-
jjm~ miklu salarkynnum Ritz-
hótelsins berst kliður kven-
radda, þaðan heyrast fagn-
aðarhljóð á mörgum tungumálum og
andrUmsloftið er þrungið eftirvænt-
ingu. í þungum og útflúruðum sófum
frá Vitoríutímabilinu sitja tízku-
fréttaritarar, fatnaðariðjuhöldar og inn-
kaupastjórar frá stórum vöruhúsum.
Þeir halla sér makindalega aftur á bak
og hvíla sín lúin bein. Hingað eru þeir
komnir til að vera við þann atburð,
þegar vortízka hinna leiðandi tízku-
kónga Parísar er kynnt fyrir umheimin-
um.
Dag eftir dag frá morgni til kvölds
sitja gestirnir og skoða af gaumgæfni
sýningar frá þekktum listamönnum í
tízkuheiminum, eins og t. d. Patou,
Heim, Balmain og Fath. En hinir slyngu
verzlunarmenn vita að það er ekki ráð-
Úrdráttur úr Time
legt að festa kaup á módelkjólum fyrr
en þeir hafa séð það, sem rauðbirkinn
og góðlátlegur náungi að nafni Christian
Dior. hefur fram að færa.
Tízkusýning Diors er þess virði að
bíða ögn eftir henni. Þegar sá stóri dag-
ur rennur upp beinist athyglin að gam-
alli höll í Avenue Montaigne. Þangað
liggur leiðin á sýningu Diors. Þegar í
höllina kemur, eru allir pappírar vand-
Iega athugaðir og menn eru leiddir til
sætis „eftir stöðu“. — Blaðamenn fá þar
sæti eftir því, hve stór og þekkt blöð
þeirra eru, viðskiptavinirnir eru stað-
settir eftir fyrri kaupum. A svona stöð-
um vaða uppi tízkuþjófar eða öllu held-
ur hugmyndaþjófar og til þess að vernda
sig fyrir þeim, lætur Dior alla greiða
geysihátt festarfé til þess að komast inn.
Það er síðan dregið frá, þegar menn gera
innkaup.
Eftirvæntingin liggur í loftinu, þar í
logagylltum sal hallarinnar. Konur,
klæddar nýjustu tízku, sitja órólegar í
sætunum og menn Iáta falla stuttar at-
hugasemdir. En allt þagnar skvndilega,
þegar fvrsta sýningardaman birtist og
yfir mörg andlitin færðist nppgerðar-
kæruleysissvipur. Hvarvetna eru keppi-
nautar, sem gefa hverjir öðrum horn-
auga, og hversu mikinn áhuga, sem þeir
hafa, reyna þeir að koma ekki upp um
sig með minnsta andlitsdrætti.
Sýningardaman er tágrönn og vel vax-
in. Augnaráð hennar er fjarrænt, þegar
hún líður um gólfið, hún snýr sér í
hring og svartklædd aðstoðarstúlka til-
kynnir: „Colombine, fjörutíu og einn“.
Ef heppnin er með verður þögnin í saln-
urn alveg með sérstökum hætti, segir
Dior og menn gleypa módelið með aug-
unum án svipbrigða. Sýningardaman fer
enn einn hring og hverfur síðan út af
sviðinu.
Christian Dior.
Chrisci.in Dior
Tissu Picrre; Besson:
22 SAMVINNAN