Samvinnan - 01.12.1960, Blaðsíða 43

Hróðólfur ....
Framh. a£ bls. 6.
borði stígur aldraður rnaður, búinn
munkaklæðum. Hann er lotinn og
þreytulegur, raunar útslitinn eftir
langt og erfitt lífsstarf og nú síðast eft-
ir langa og erfiða ferð. En gleðiblæ
bregður þó á þreytulegt andlitið, því
að nú er ættjörðin undir fótum. Hróð-
ólfur biskup er kominn heim. Landið
er hið sama en ný kynslóð er vaxin
upp. Hann þekkir fáa og fáir þekkja
hann. En konungurinn fagnar frænda
sínum, svo og aðrir vinir frá fyrri tíð.
Honum er boðin virðingarstaða mik-
il — ábótatign í klaustrinu fræga í
Abingdon. Þangað er fljótlega haldið
og tekið við starfi. Bræðurnir í klaustr-
inu virða og dá þennan mann, sem fyr-
ir Guðs sakir og Jesú Krists hefur gef-
ið ókunnri þjóð langt norður í höfum
beztu ár ævi sinnar, svo að hún mætti
þekkja skapara sinn og læra að gjöra
hans vilja.
Tvö ár líða — tvö friðsæl ár. — Hróð-
ólfur ábóti í Abingdon fær orð á sig
fyrir höfðingslund og heilagt líferni.
Hann veitir klaustrinu hina beztu for-
sjá, svo að nafn hans geymist í annál-
um klaustursins og víðar. En í dag er
nafn hans þekkt í Abingdon, og þar
vitað að liann var kristniboði úti á
íslandi urn nær 20 ára skeið. Hann
andaðist árið 1052. Þar lauk ævi manns
sem við Islendingar eigum meira að
þakka en okkur flesta grunar.
Þegar við hjónin vorum í Englandi
í marz síðastliðnum, skruppunr við
til Abingdon. Við höfðum komið til
Oxford um hádegisbil 28. marz. Og
er við liöfðum tryggt okkur gistingu
þar í borg næstu nótt, héldum við með
almenningsvagni til Abingdon, sem
stendur á bakka Thamesárinnar rúm-
lega 10 km. suður af hinni frægu há-
skólaborg. Veðrið var gott og leiðin lá
um fallega byggð. Ég var fullur eftir-
væntingar að sjá staðinn þar sem Hróð-
ólfur biskup hafði dvalið síðast og bor-
ið beinin.
Abingdon er lítil borg (íbúar 13500)
en snotur. Ekki var tími til að skoða
hana nánar, því að tíminn var naum-
ur. Þarna var hið fræga ráðhús borgar-
innar og þarna var kirkja heilagrar
Helenu. Við höldum áfram því að
það er aðeins eitt, sem við ætlum okk-
ur að skoða vel, klaustrið forna og
fræga, þar sem Hróðólfur dvaldi og dó.
En klaustrið sér enginn framar, aðeins
leifar þess. Það var að mestu eyðilagt
af trúarofstækismönnum á ríkisstjórn-
arárum Hinriks konungs 8. árið 1538.
Eftir nokkra töf fundum við mann-
inn, sem umsjón hefur með klaustur-
rústunum. Við greiddum aðgangseyri
og fengum svo að ganga um og skoða.
Sá hluti klaustursins, þar sem munk-
arnir bjuggu var eyðilagður. Eftir
stendur aðeins sá hlutinn, sem ekki
var vígður og heyrði til búskap og
veraldarrekstri klaustursins. En allt
um það finnst mér ég vera á helgum
stað. Hér hafa ráðið ábótar, sem voru
miklu frægari í enskri sögu en Hróð-
ólfur í Bæ. En ég er ekki hér kominn
þeirra vegna. Ég er hér aðeins vegna
mannsins, sem gaf þjóð minni fyrir
9 öldum beztu æviár sín og bar ljós
kristinnar trúar og menningar í bæi
víðsvegar á íslandi. Og nú færi ég
honum í nafni þjóðar minnar heila
þökk fyrir það allt og bið sálu hans
blessunar Guðs.
Við göngum áleiðis. Berir veggirnir
tala sínu þögla máli. í einum salnum
þarna hefur nýlega verið komið upp
laglegu Shakespeare-leikhúsi. Það á að
lokka enn fleiri ferðamenn til Abing-
don en þangað myndu koma ella.
kveðjum umsjónarmanninn, fræðum
við hann urn Hróðólf, trúboðsbiskup
inn á íslandi og síðar ábóta á þessum
stað. Ef til vill gæti ég fræðst þarna
meira, ef ég lrefði tíma. En nú verð-
um við að halda á brott. Brátt er
Abingdon að baki. Við höldunt aftur
til Oxford. En minningin unt merk-
an stað tengdan íslenzkri sögu er og
verður vandlega geymd.
Ég er aftur lteiina á íslandi. Abing-
don er minning, en Bær í Borgar-
firði blasir við augunt. Hvernig fáum
við íslendingar þakkað Hróðólfi bisk-
upi að verðugu störf ltans í þágu ís-
lenzkrar menningar og kristni? Ætt-
um við að setja upp minningartöflu
unt hann i Abingdon, en væri kann-
ske réttara að reisa minningarkirkju
unt hann í Bæ. Vel má gera hvoru-
tveggja en hið síðara þó miklu helzt.
Nú á að fara að endurreisa sóknar-
kirkjuna í Bæ. Sú kirkja á að verða
veglegt minnismerki unt Hróðólf og
bera nafn hans. — Það á að vera
vegleg kirkja — veglegri en ein fámenn
sókn fær reist. Þjóðin öll á að leggja
eitthvað af mörkum. Ég trúi því og
treysti að hún vilji það.
Fögur og reisuleg Hróðólfskirkja
að Bæ verður í mínum augum tákn
þess, að íslenzk kirkja og kristni á sér

Við göngum út. Um leið og við enn von í þessu landi.
Kaupfélag Austfjarða
Seyðisfirði
óskar öllum viðskipta-
vinum sínum giebiiegra
jóla, árs og fribar.
■k ÞÖKKUM VIÐSKIPTIN *
Kaupfélag Austur-Skagfirðinga
Hofsósi
□ BKAR VIÐBKIPTAVINUM BINUM
GLEÐILEGRA JDLA OG GÆFU-
RÍRB KDMANDI ÁRB.
þökkum viðskiptin ★
CjleJílleCf jól, rjott orj pariœft nýjár,
mecf föd? Ijrir uifóliptin á id,
na annu.
Kaupfélag Fáskrúðsfirðinga
Fáskrúðsfirði
SAMVINNAN 43