Samvinnan - 01.12.1971, Blaðsíða 9

iilllt
BIÐJIÐ UM BÆKLING FRÁ SlBS.

kosti helmingur af því fylgi,
sem Samtökin fengu, hefði far-
ið til Alþýðubandalagsins og
Framsóknar, en það hefði þó
ekki nægt þeim til að öðlast
meirihluta. Áróður þeirra í
Samtökum frjálslyndra og
vinstri manna reyndist réttur,
að þeir einir gætu fellt „við-
reisnarstjórnina", og sá áróður
færði þeim sigurinn.
Mörgum virðist sem ihaldið
hafi nokkurn veginn haldið
velli í kosningunum. Þetta er
þó mikil missýning. Hið mikla
tap krata er fyrst og fremst
mótmæli við stefnu íhaldsins.
Þó að sjálft höfuðbólið hafi
ekki verið stórlega skert, þá er
það vissulega ekki lítið tap,
þegar hjáleigan, sem verið hef-
ur gjörnytjuð í 12 ár, leggst í
eyði. Þótt þessar pólitísku kal-
skemmdir hafi enn ekki lagzt
á höfuðbólið að verulegu ráði,
þá verða þær þeim mun stór-
virkari næstu árin. Að segja að
íhaldið haldi sínum hlut, er
sama og að segja að brezka
heimsveldið hafi ekki sett nið-
ur, þegar það missti nýlendur
sínar, eða Frakkland, þegar
það missti Alsír.
Hlöðver Sigurðsson.
Akureyri 21. nóv. 1971.
Herra ritstjóri.
Það er algjör fyrirmunun að
láta bjóða sér uppá samræður
í útvarpi um heimsvaldabar-
áttu, Atlantshafsbandalag og
Rússa, þegar farið er kringum
allt þetta eins og kettir heitan
graut. Við vitum allt um þetta
hvort sem er, íslendingar. Ég
lýsi því hér með yfir, að við
eigum Atlantshafið! Rússar og
Atlantshafsbandalag geta bara
farið, ef þeir eru gefnir fyrir
ófrið. Hins vegar mega þeir í
friðsamlegum tilgangi spásséra
með pípuhatta um öldudalina
og veiða sér fisk. Við skulum
spila við þá póker uppá það.
Eiginlega veit ég ekki hvern
andsk..... það kemur öðrum
þjóðum við, þótt íslendingar
kjósi sér stundum marxistíska
ríkisstjórn og geri tilraunir með
samvirkt þjóðfélag. Hitt vitum
við líka vel, og það þarf ekkert
hispur um það að nota í okkar
eigin útvarpi og öðrum fjöl-
miðlum, að vitanlega eru til
fleiri form en seta varnarliðs,
sem koma til greina við að
gæta landsvæða, sem hafa
þýðingu í styrjöldum og heims-
valdabaráttu, sem eru einkamál
stórþjóða — meðan þær kunna
ekki friðsamleg viðskipti. Tak-
ist ekki samningar við þjóðir,
sem slík landsvæði byggja,
verður neyðarúrræðið auðvitað
hernám — og það fyrr en
seinna, svo sem ástand gefur til
kynna. Hernám þarf ekki að
vera nein þvingun, ef það er
framkvæmt á réttan hátt. Og
flestu má haga sífellt betur, ef
vilji og hugsjónaþroskun kem-
ur til greina með öðru.
Annars liggja öll ægileg hern-
aðarleyndarmál okkur íslend-
ingum í augum uppi, og þýðir
ekkert að túlka þau öðruvísi en
okkur dettur í hug. Viljum auk
þess ekkert með þau hafa —
hvorki frá austri né vestri.
Sigurður Draumland.
ísafirði, 29. nóv. 1971.
Heiðraði ritstjóri.
Ég hef verið að skyggnast í
Samvinnuna undanfarið og
stundum gripið mig löngun til
að grípa pennann og aðrir þá
líka tekið af mér ómakið og
sagt sumt af því, sem ég hefði
viljað leggja áherzlu á. Má yfir-
leitt segja um efni Samvinn-
unnar að „sumt er gaman,
sumt er þarft, sumt vér ei um
tölum“. Má þó raunar segja, að
flest sé efni ritsins umtalsvert.
Nú þegar mér berst i hendur
5. hefti ritsins, vil ég kveðja
mér hljóðs í nokkrum línum. —
Gísli bóndi í Eyhildarholti, einn
af ritslyngustu blaðagreinahöf-
undum landsins, var skorin-
Hjólið, sem veldur
byltingu^
Bylting hefur oft orðið á efnahag fólks
vegna þess að það átti miða í happdrætti *
SÍBS og glæsilegir vinningar hafa dreifzt wsjmésM
um land allt. Meira en fjórði hver miði -
hlýtur vinning.
Bylting hefur orðið í heilbrigðismálum.
íslendinga, með því að berklaveikinni hef-
ur verið útrýmt með aðstoð SÍBS.
Það tapar engin í happdrætti SÍBS.
Leitið frekari upplýsinga. , %Ú ''é
! Í
Nafn
Heimilisfang
SENDIST TIL SKRIFSTOFU SÍBS,
BRÆÐRABORGARSTÍG 9, REYKJAVÍK
9