Samvinnan - 01.12.1971, Blaðsíða 37

um að koma á skemmtistaði,
þegar svo ber undir.
Dr. Björn: Hefur ekki skort
ákaflega mikið á það í krist-
inni lífsskoðun, að minnsta-
kosti i reynd, að menn hafi
opin augu fyrir gildi leiksins,
fantasíunnar og slíkra hluta?
Þá komum við aftur að hippa-
hreyfingunni.
Hólmfríður: Mér finnst það
einkenna margt ungt fólk, að
það vantar fantasíuna og lífs-
gleðina.
Séra Sigurður: Ég held það
hafi verið yfirbótarreglur mið-
alda sem afmynduðu þessa
hluti, og lútherskan tók það
alveg upp, því hún er nú bara
miðaldamunkaviðhorf.
Gunnar: Ég fór til Bretlands
með unglingahóp í sumar, og
þegar þangað kom voru Bret-
arnir með tilbúna dagskrá
handa okkur, heimsóknir á
merka sögustaði, skoðun kirkna
og annað slíkt. Heimsóknin var
semsé á kristilegum grundvelli.
Þetta voru unglingar á aldrin-
um 14 til 18 ára, og það var
greinilegt að þeir höfðu hverf-
andi lítinn áhuga á þessum
hlutum, en mjög mikinn áhuga
á diskótekum. Ég sagði nú við
prestinn, sem tók á móti okkur,
að ég ætti eftir að sjá brezku
unglingana, sem koma hingað
næsta sumar, hafa lifandi á-
huga á Árbæjarsafni, Þjóð-
minjasafninu. Ég held það
sé ákaflega eðlilegur hlutur að
hafa gaman af þvi sem er
skemmtilegt.
Hólmfríður: En það felur ekki
í sér að taka orðalaust við öllu
sem boðið er uppá. Það verður
að velja og hafna.
SAM: Það á við um alla hluti.
En ég held menn séu yfir-
leitt alltof bundnir af fortíð-
inni. Einn af hinum æsilegu
ungu guðfræðingum samtím-
ans, Þjóðverjinn Jurgen Molt-
mann, segir í bók sinni, „Guð-
fræði vonarinnar": „Það er
aðeins eitt raunverulegt vanda-
mál í kristinni guðfræði:
vandamál framtíðarinnar.“
Það er sú rétta vinstristefna
sem hafnar hægrivillu fortíð-
arbindingarinnar.
Sigurður Örn: Við höfum ekki
áhrif á framtíðina nema i nú-
tíðinni.
SAM: Við höfum hana í hendi
okkar að minnstakosti að hálfu
leyti. Framtiðin á beinlínis
rætur sinar i nútiðinni og
sprettur uppaf því sem við
erum að gera hér og nú.
Séra Sigurður: Við erum byrj-
unin á framtíðinni.
Sigurður Örn: Það eina sem við
getum gert er að hugsa um
samtímann, en ekki um fram-
tíðina. Það getur vel verið að
framtíðin hafni öllu sem við
höfum gert, og raunar lang-
líklegast að hún geri það. Ég
held það þýði ekki að leggja
meðvitað grundvöll að framtíð-
inni. Við eigum bara að lifa
lífinu í samtímanum, og svo
tekur framtíðin við því sem við
afhendum áfram og byggir á
því eða hafnar því.
Séra Sigurður: En ef við lifum
á morgun, þá er það afþví við
eigum framtíðina í dag.
Dr. Björn: Enda er þetta mjög
djúpstætt i kristinni trú; upp-
risusjónarmiðið er einmitt það
að sjá heiminn i nýju ljósi og
í ljósi nýrra lífsmöguleika. Það
er semsé ákveðið markmið sem
stefnt er að. Kristin trú legg-
ur einmitt áherzlu á líf undir
þessu formerki vonarinnar, sem
Moltmann talar um, og vissu-
lega á þetta erindi til heimsins
einsog hann er á þessari
stundu. Mér finnst ákaflega
mikilvægt að geta boðað, að
heimurinn eigi sér von. Ég held
við verðum að hyggja mjög
vandlega að framtíðinni vegna
þess að breytingarnar gerast
orðið svo ört, og þær ákvarð-
anir sem eru teknar i dag í
ýmsum ráðum og skipulags-
stjórnum eru mjög mótandi
fyrir líf okkar barna.
Sigurður Örn: Mér finnst það
ekki vera meginvandamálið.
Aðalvandinn er að lifa núna.
Von kristninnar er aðeins ein,
hún er Kristur fyrir hvern ein-
stakan kristinn mann og fyrir
alla kristna menn, og við höf-
um ekki framtíðina á okkar
valdi nema að takmörkuðu
leyti. Það er mjög hæpið að
gera einhverjar langdrægar
framtíðaráætlanir og ætla að
fara að byggja fyrir aðrar kyn-
slóðir. Þær kynslóðir, sem eftir
okkur koma, munu langtrúleg-
ast rífa niður okkar hús, eins-
og við höfum rifið niður hús
kynslóðanna á undan okkur.
SAM: Kirkjan stendur and-
spænis því áþreifanlega vanda-
máli núna, að hún verður að
finna leiðir til að ná til þess
fólks sem nú er að vaxa úr
grasi. Hún verður að gera áætl-
un um hvernig það megi tak-
ast.
Sigurður Örn: Vissulega, en
það tel ég vera vandamál sam-
tímans, en ekki framtíðarinnar.
Gunnar: Sannleikurinn er sá,
að við eigum oft fullt í fangi
með samtíðina, og þess eru
dæmi í kirkjusögunni að kirkj-
an hafi gert sér rangar hug-
myndir um framtíðina og dreg-
ið stytzta stráið.
Séra Sigurður: Ég held að
fyrsta stigið í sambandi við
framtíðina sé það að vera sjálf-
ur ekki of háður þeim hefðum,
sem eru tímabundnar og mað-
ur er sjálfur alinn upp við, og
hafa vakandi auga á því hvað
er að gerast; með öðrum orð-
um, vera með í samtíðinni og
samferða samtíðinni inní
framtíðina sem við fáum ekki
að lifa.
Martin Schongauer: Pílatus leiðir Krist frarn fyrir lýðinn.
37