Samvinnan - 01.08.1972, Blaðsíða 9

nú, að þér hafið vald á málinu?
— Já, yðar hátign.
— Þá verð ég að óska yður
hjartanlega til hamingju, sagði
kóngur. — Nú getið þér lesið
Don Quixote á frummálinu.
-®r-
Markgreifi við hirð Lúðvíks
XIV hafði lent í rifrildi við
ótíndan liðsforingja. Mark-
greifinn setti ofaní við liðsfor-
ingjann með þessum orðum:
— Þér munið vonandi,
herra minn, hvað ég er og
hvað þér eruð!
Liðsforinginn, sem vissi að
markgreifinn hafði hlotið
nafnbót sína strax eftir að
kona hans gerðist ástmey
konungs, svaraði af bragði:
— Úrþví þér viljið endilega
fara að ræða það, herra mark-
greifi, þá erum við báðir það
sem konunginum hefur allra
náðarsamlegast þóknazt að
gera úr okkur, liðsforingja úr
mér og kokkál úr yður

VÍ88UÖ þér þetta um smurost ?
| Að Tómatostur er lostæti
á brauðtertur, auðve/t er
að sprauta á terturnar ef
osturinn er aðeins mýktur
með óþeyttum rjóma.
Að Kúmenosturinn er sér/ega
/júffengur sem fylling i
epli eftir að kjarnahúsið
hefur verið tekið úr, baka
siðan eplin i eldföstu móti
og bera siðan sem ábætis-
rétt.
Að Blaðlauksost er gott að
setja i þykka uppbakaða
mjólkursósu, jafna með
einu eggi, hella sósunni
yfir soðið ‘blómkál og baka
i ofni.
Að Tómatostur, Kúmenostur
og Blaðlauksostur eru
mjög Ijúffengir i súpur.
Smurostar eru ómissandi
otan á brauð og ósætt kex.
Nokkrum dögum fyrir and-
lát Lúðvíks XIV var syni
hans, krónprinsinum, haldið
undir skírn, þó hann væri orð-
inn nálega fimm ára gamall.
Eftir athöfnina var hann leidd-
ur fyrir kónginn, sem lá í
rúmi sínu. Krónprinsinn sagði
honum, að nú væri hann
skírður.
— Það gleður mig, svaraði
konungur; — og hvað heitirðu
þá núna?
— Ég heiti Lúðvík fjórt-
ándi, pabbi.
\W~
fa?
" • t # i o&~i r>o o Oo •» ** r\ r\ • o o o j o + a o o
Hálfnað
er verk
þá hafið er
sparnaður
skapar
verðmæti
Samvinnubankinn
9