Samvinnan - 01.08.1981, Blaðsíða 9

um, sem fram hafa komið í
málinu, en allt hefur þetta
beinzt að því að finna leiðir
til hagkvœmari meðferðar
á ullinni en nú er, þannig
að kostnaður verði minni;
bændur geti fengið sem
bezt verð fyrir ullina, og
verksmiðjurnar geti fengið
ullina á sem hagkvæmustu
verði.
Á stjórnarfundi hinn 28.
marz 1981 var samþykkt til-
laga frá Agnari Tryggva-
syni og Hirti Eirikssyni þess
efnis, að ullarþvottastöð-
inni á Akureyri skyldi lokað
og ullarþvottur færi fram
eingöngu i ullarþvottastöð-
inni i Hveragerði. Tillögu-
menn sýndu fram á, að
rekstursathuganir hefðu
leitt i ljós, að ullarþvottur-
inn yrði hagkvæmari með
þessu móti og kostnaður
minni, þrátt íyrir flutnings-
kostnað milli Akureyrar og
Hveragerðis. Inn i þessa
ákvörðun kom einnig sú
staðreynd, að tæki ullar-
þvottastö jvarinnar á Akur-
eyri eru nánast ónýt og úr
sér gengin. en upplýst var.
að endurnýj un þeirra myndi
kosta 500—600 milj. gkr.
Slíkt fjármagn er ekki til-
tækt í þessu skyni og fjár-
magnskostnaður af slíkri
fjárfestingu svo mikill, væri
fjármagnið fyrir hendi, að
nánast var sjálfgefið að
samþykkja fyrrgreinda til-
lögu þeirra Agnars og
Hjartar.
Að öðru leyti er tæpast
hægt að segja. að þessar
’tarlegu umræður og athug-
anir á ullarverzluninni liafi
leitt til meiriháttar breyt-
inga á skipulagi hennar. Þó
samþykkti stjórnin á fundi
sínum hinn 13. maí 1981 til-
lögur í sjö liðum um fyrir-
komulag ullarsöfnunar, ull-
armats og greiðslna fyrir
ull og eru i þeim tiliögum
nokkur nýmæli.
Varðandi þennan mála-
flokk vil ég svo að lokum
geta þess, að í framhaldi af
samþykkt stjórnarinnar um
lokun ullarþvottastöðvar-
innar á Akureyri var sam-
þykkt að fela framkvæmda-
stjórninni athugun á hag-
kvæmni þess að reisa nýja
ullarþvottastöð á Hveravöll-
um í Reykjaliverfi eða þá
á öðrum stað á Norðurlandi.
VALUR
— Ullarverzlunin og; vandamál
skóverksmiöjunnar voru rædd
nánast á öllum fundum stjórnar-
innar.
O Vanclaniál
skóverksmiðjunnar
Annað mál, sem til um-
ræðu hefur verið á nánast
öllum stjórnarfundum frá
siðasta aðalfundi, er rekst-
ur skóverksmiðjunnar Ið-
unnar. Svo sem flestum er
kunnugt hefur verksmiðjan
verið rekin með verulegum
halla, og þar sem ekki virt-
ist útlit fyrir bættan rekst-
ursgrundvöll tók stjórnin
þá ákvörðun í samráði
við framkvæmdastjórnina,
að henni skyldi lokað.
Stjórn og framkvæmda-
stjórn fundu vissulega mik-
ið til ábyrgðar í þessu efni
gagnvart starfsfólki verk-
smiðjunnar, svo og gagn-
vart þeirri staðreynd, að
hér er um að ræða einu
skóverksmiðju landsins. Því
var stjórnvöldum landsins
og yfirvöldum á Akureyri
gerð rækileg grein fyrir
málefnum verksmiðjunnar
og leitað eftir því við þessa
aðila, hvort hægt væri
með þátttöku þeirra að
skapa verksmiðjunni bætt-
an grundvöll, þannig að
hún gæti átt framtíð fyrir
sér.
Ég get ekki rakið hér all-
ar þær umræður, sem fram
hafa farið um þetta mál-
efni, en vil skýra frá því,
að þar sem nú hafa fengizt
framlög frá iðnaðarráðu-
neytinu til úttektar á rekstri
verksmiöjunnar svo og til
þjálfunar starfsfólksins og
þar sem vonir standa til
að Akureyrarbær, Atvinnu-
leysistryggingasjóður og
Byggðasjóður veiti verk-
smiðjunni lánsfé með hag-
kvæmum kjörum, þá er nú
fremur útlit fyrir, að hægt
verði að tryggja rekstur
verksmiðjunnar um nokk-
urt árabil. Við fögnum því
að sjálfsögðu mjög, ef þetta
tekst, og sá timi yrði þá
notaður til þess að reyna
eins og unnt er hagræðingu
i verksmiðjunni, þannig að
rekstursgrundvöllur hennar
yrði tryggður í framtíðinni.
í sambandi við þetta vil
ég geta þess, að verksmiðj-
urnar Ylrún á Sauðárkróki
og Höttur í Borgarnesi hafa
einnig verið sérstaklega til
umræðu hjá Sambands-
stjórn. Á stjórnarfundi hinn
29. september heimilaði
stjórnin framkvæmdastjórn
að taka upp viðræður
við Kaupfélag Skagfirðinga
annars vegar og Kaupfélag
Borgfirðinga hins vegar um
þátttöku þessara kaupfé-
laga í verksmiðjunni á sín-
um heimastað. Mjög alvar-
legur taprekstur hefur ver-
ið á verksmiðjunni Hetti,
þannig að á stjórnar-
fundi 28. marz 1981 heim-
ilaði stjórnin að tillögu
framkvæmdastjórnar lokun
verksmiðjunnar, en áður
skyldi þó rætt við Kaupfé-
lag Borgfirðinga um það,
hvort kaupfélagið vildi yfir-
taka verksmiðjuna að meiri-
hluta til eða að öllu leyti.
Kaupfélag Borgfirðinga hef-
ur ekki séð sér fært að taka
við forystuhlutverkinu í
rekstri þessarar verksmiðju,
svo að hún mun hætta
starfsemi sinni. Þetta virð-
ist óhjákvæmilegt, þrátt
fyrir þau vandamál í at-
9