Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.05.1923, Blaðsíða 14

8
Tímarit íslenskra samvinnufélaga.
bætur, fyrir atvinnuspjöll og ástæðulaus illindi. Bjöm
Kalman, sonur Páls skálds Ólafssonar, er málfærslumað-
ur Sambandsins. Stefna sú, er hann gerði fyrir hönd fé-
iaganna, er hin lengsta stefna, sem gerð hefir verið hér
á landi. Er þar með mikilli skarpskygni dregið saman úr
báðum ritlingunum ásakanir B. Kr., ósannindi hans, og
lilraun að gera Sambandið og starfsmenn þess tortryggi-
legt í augum almennings. Mun máli þessu fylgt fast eftir
frá hálfu Sambandsins. Er það að vonum, þar sem hin
tryggasta verslunarstofnun hefir svo að ástæðulausu ver-
íð afflutt, svo sem raun ger hér vitni um. Sennilega verð-
ur hæstaréttardómur í máli þessu ekki fallinn fyr en að
ári liðnu.
Á þinginu í vetur gerðu þingmenn Borg-
Árás á sam- firðinga og Mýramanna tilraun til að
vinnulögin. breyta samvinnulögunum, mjög til hins
verra. Var sú ástæða til þess, að kaupfé-
lagið í Borgarnesi, sem verið hefir stórt og að ýmsu leyti
myndarlegt, vildi ekki ganga undir samvinnulögin, að því
er snertir samábyrgðina. Frá hinum mörgu samkepnis-
mönnum í Beykjavík gengur óslitin mótþróaalda gegn
kaupfélögunum, einkum yfir næstu héruðin, sem mest era
i tíðum skiftum við höfuðstaðinn. Er þá samábyrgðin kær-
asta umtalsefni samkepnispostulanna. Af þessum orsökum
voru sumir, einkum meðal svo kallaðra stórbænda í Mýra-
sýslu ofanverðri, mjög ófúsir að breyta lögum félagsins.
Ekki vildu þeir heldur láta skrásetja félagið sem hlutafé-
lag. Hefði það þó verið eðlilegast, enda hættulaust í skatta-
málinu, með því að sýslunefnd Mýrasýslu gat gætt þess,
að félaginu væri ekki íþyngt um of í Borgarnesi, með út-
svari. þennan kost vildu forráðamenn félagsins ekki taka,
heldur hinn, að landslögunum væri breytt eftir geðþótta
þeirra. Vildu þeir, að samvinnufélög gætu náð skrásetn-
ingu, þótt ekki væri nema deildasamábyrgð, en ekki sam-
ábyrgð allra félagsmanna út á við. Lá þar fiskur undir
steini, að efnamennimir vildu ekki þurfa, undir neinum
kringumstæðum, að bera byrðar nema fyrir sína sveit-