Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.05.1923, Blaðsíða 36

80
Tímarit íslenskra samvinnufélaga.
ar; þó hafa menn komist að því, að íslensk ull er ágæt til
teppagerðar, og .er ekki óhugsandi, að takast mætti að
gjöra vönduð íslensk ullarteppi þekt á erlendum markaði
og fá gott verð fyrir, en til þess þarf í byrjun mikið fé
og duglega kaupmensku. Einnig er kunnugt, að íslenskt
ullargarn er seljanlegt á erlendum markaði, og eftir upp-
lýsingum frá verksmiðjustjóra „Gefjunnar" á Akureyri,
hefir erlend eftirspurn á því margfaldlega yfirstígið fram-
leiðsluna. Meðal annars mun það þykja hentugt í her-
mannafatnaði. Ennfremur ætti prjónles úr íslenskri ull, að
geta orðið útflutningsvara, t. d. snjósokkar fyrir fjall-
göngumenn og aðra sportsmenn, séu þeir aðeins rétt gerð-
ir. Með því að þreifa fyrir sér og með ötulli rannsókn og
tilraunum, eru allar líkur til, að talsverður markaður fá-
ist erlendis fyrir íslenskar ullarafurðir.
það virðist því sjálfsagt, að svo framarlega sem haf-
ist verður handa með nýjar ullarverksmiðjur eða stækk-
un og fullkomnun þeirra ullarverksmiðja, sem nú eru í
landinu, þá verði, — samhliða þeirra viðleitni, að full-
nægja sem best innanlandsþörfunum, bæði með tilliti til
viðreisnar heimilisiðnaði og klæðaþörf landsmanna, —
einnig beinst að því, að vinna fyrir útflutningi íslenskra
ullarafurða. Síðara atriðið getur haft engu minni, heldur
iafnvel með tímanum ennþá meiri þýðingu fyrir þjóðar-
búskapinn íslenska.
þegar um þetta atriði er að ræða, verður að hafa það
hugfast, að íslensku klæðaverksmiðjurnar eru ennþá ófull-
komnar og hafa alt fram til þess ekki verið þess megn-
ugar að leggja nokkuð verulegt í sölurnar fyrir rannsókn-
ir og tilraunir, og þann stutta tíma, síðan fjárhagur þeirra
rýmkaðist, hafa þær haft yfii'fljótanlegt verkefni, og því
minni hvöt fundið til að brjóta nýjar leiðir.
V. Hvað kosta kembi- og lopavélar? Eru líkur til, að starf-
ræksla þeirra geti borið sig, og hvar eru hentugastir stað-
ir fyrir slíkar vélar?
Eftir upplýsingum, sem nefndin hefir aflað sér, er