Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.05.1923, Blaðsíða 43

Tímarit íslenskra samvinnufélaga.
37
Klæðaverksmiðja af' þessari stærð ætti að geta unn-
ið á ári dúka úr ca. 170,000 kg. af ull, og auk þess kembt
og lopað úr 50—100000 kg., eða með öðrum orðum: hún
ásamt verksmiðjunni á Akureyri gæti:
1. fullnægt kembingar-, lopa- og spunaþörf heimilisiðn-
aðarins, þótt hann vaxi að mun,
2. fullnægt klæðaþörf landsmanna, að svo miklu leyti,
sem unt er, með íslenskum úllarvefnaði,
3. framleitt garn, teppi og dúka til útflutnings í litlum
mælikvarða, en þó nógum til þess, að fulla reynslu
mætti fá í þessum efnum um erlendan markað.
Um hentugast fyrirkomulag og stofnkostnað slíkrar
verksmiðju, hefir nefndin aflað sér ýmsra upplýsinga, þar
á meðal hjá sérfræðingum í þýskalandi og Englandi. Sér-
staklega ítarleg áætlun hefir komið frá hr. J> o r v a 1 d i
Á r n a s y n i í Huddersfield á Englandi, sem undanfarin
ár hefir stundað ullariðnaðarnám við „Huddersfield Tec-
nical School“, og starfar nú í klæðaverksmiðju á Englandi,
til þess að afla sér frekari verklegrar þekkingar. Hefir
nefndin stuðst mjög við áætlun hans í eftirfylgjandi
kostnaðaráætlun:
1. Vélar, rafmótorar, ásar o. fl.....ca. kr. 1,000,000
2. Verksmiðjuhús......................ca. — 700,000
3. Raftaug og rafbúnaður, vatnspípur
frá hverum o. fl. (miðað við verk-
smiðju á Álafossi..................ca. — 150,000
Samtals ca. kr. 1,850,000
Hér við bætist kostnaður við verkamannahús, að svo
miklu leyti sem þau væru nauðsynleg. Starfsmannafjöldi
við slíka verksmiðju mundi verða 50—60.
Til þess að koma slíku fyrirtæki á stofn, er nauðsyn-
legt, að þjóðin verði samtaka. það þyrfti að verða nokkurs-
konar þjóðfyrirtæki eins og „Eimskipafélag íslands“.
Hyggur nefndin, að álitlegast væri að hafa það sem hluta-