Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.03.1925, Blaðsíða 65

Tímarit íslenskra samvinnufélaga.
255
4. Hættur.
Fuglar eiga óvini bæði í sínum eigin hóp og fyrir
utan hann. En fækkun einstakra fuglategunda stafar
ekki af því, að fuglar drepi og eti hverjir aðra, heldur sök-
um þess, að menn eyða þeim bæði vitandi og óafvitandi.
Margur maður fær sér oft 1 i 11 a ástæðu til að drepa
m i k i ð af fuglum.
Ránfuglar drepa einkum aðra fugla sér til viðurvær-
is. En nú orðið gætir þess lítið. þeir eru nú þegar að
hverfa úr sögunni hér á landi. Og ekki verður þeim kent
um, að rjúpum hefir fækkað svo mjög í seinni tíð. Menn
og harðæri eiga þar hlut í máli.
Tófur og kettir eru einu spendýr hér á landi, sem
að nokkru ráði drepa fugla. Varla er teljandi, sem hundar
verða fuglum að bana. Stöku sinnum vill það til, að hund-
ar eta unga og egg úr hreiðrum. Tófa drepur rjúpu á
vetrum, en endur á vorin, og rænir eggjum. Lítil brögð
munu þó vera að því. Fátt er af tófum á landinu í saman-
burði við það, sem var í fornöld. Og ekki bar á öðru, en
að fuglum gæti fjölgað þá hennar vegna. Hún var þá
einvöld og óáreitt af mönnum. Fuglafæðin er eingöngu
mönnum og harðindaárum að kenna. Menn drepa fugla
sér til matar, til skemtunar, til að versla með þá og til
að vernda einstöku fuglategund t. d. æðarfugl o. s. frv.
Egg eru rænd árlega undan fuglum svo skiftir tug-
um þúsunda. Engar skýrslur eru þó til um eggjatöku,
enda mundu þær harla óábyggilegar þó gefnar væru.
Árið 1918 voru rjúpur seldar til útlanda fyrir 4500
kr. en árið eftir fyrir 80000 kr. Hve margar rjúpur hafa
verið seldar fyrir þetta verð sést ekki í verslunarskýrsl-
unum, né hvaða verð hefir verið á hverri rjúpu. Enginn
veit heldur tölu þeirra rjúpna, sem jetnar eru innan lands.
En mun varla færri en þær, sem út eru fluttar. Má því
gera ráð fyrir að minsta kosti hundrað þúsund rjúpur
láti lífið árlega fyrir morðvopnum manna, þegar mest
veiðist.
Árið 1920 voru drepnir 719000 lundar, 99400 svart-