Neisti - 01.08.1970, Blaðsíða 1
MALGAGN ÆSKULYÐSFYLKINGARINNAR -
1^0
h Lil þess að öðlast raunveru-
lega þekkingu á einhverjum
hlut verðum við að spanna yfir
og rannsaka allar hliðar hans,
‘síSt/A si öll tengsl hans bein og óbein.
Okkur mun aldrei takast þetta til fulls, en krafan um alhliða
J( \ 'ji > * ( v> rannsókn forðar okkur frá vill-
um og eintrjáningshætti. "
SAMBANDS UNGRA SÓSÍALISTA
Nafni JEF breytt i baust ? $jálfstædis-
Aldurshámark afnumiú ? flokkurinn
Ályktun miðstjórnar um skipulagsmál
Á miðstjórnarfundi Æ. F. í júlí s.l. var
samþykkt eftirfarandi greinargerð og
áíýktun til felaga og deilda fyrir sambands-
þingið f haust:
Endalok juníverkfallanna mynda þátta-
skil f baráttu vinstrihreyfingarinnar.
Þjóðfélagið er aftur fallið f fastar skorð-
ur og slaknað hefur á þeirri félagslegu
spennu, sem kjaraskerðingin 1967 og at-
vinnuleysið f kjölfar hennar sköpuðu.
Á þessu tfmabili hefur Æskulýðsfylking-
in orðið til sem raunverulega sjálfstæð
samtök. Upphafsins er þó að leita allt
aftur til ársins 1966, en vorið 1966 kepptu
fjögur flokksbrot úr Sósíalistaflokknum og
Alþýðubandalaginu um völdin í Æskulýðs-
fylkingunni. Þessari baráttu lauk með þvf
að fulltruar" vinstra arms Sósialistaflokks-
ins urðu hlutskarpastir og mynduðu meiri-
hluta í stjórn Æ. F. R. sumarið 1966 og í
framkvæmdanefnd lands sambandsins um
haustið.
Vinstri armur Sósíalistaflokksins var
klofinn í tvo hópa, og eftir að tilraunir
hinnar nýju Æ. F. -forystu til að sætta
þessa hópa höfðu beðið skipbrot, var ekki
lengur nema um tvær leiðir að velja. Önn-
ur var sú að liða Fylkinguna endanlega f
sundur f innbyrðis baráttu í fjörbrotum
Sósialistaflokksins. Hin leiðin var að sam-
einast um uppbyggingu starfs Fylkingar-
innar á sjálfstæðum grundvelli og freista
þess að draga hana sem slíka út úr deil-
unum um frámtið Sósxalistaflokksins og
Alþýðubandalagsins. Þar sem ekkert flokks
brotanna, sem kepptu um völdin í Æ. F. ,
hafði styrk til að ná hreinum meirihluta,
varð sxðari leiðin valin. Sjálfstæðisstefna
Æ. F. gagnvart Sósialistaflokknum og Al-
þýðubandalagsina varð þvf upphaflega til
sem málamiðlun milli hopa yngri manna,
þar sem enginn þeirra hafði styrk til að
gera Æ. F. að verkfæri flokkshópa sinna.
Þegar Sósfalistaflokkurinn var lagður
niður og Alþýðubandalagið var formlega
gert að stjórnmálaflokki riðlaðist vinstri-
armurinn. Hluti hans tvfstraðist út f
Alþýðubandalagið, annar hluti lagði árar
f bát, þriðji hlutinn ákvað að hrófla upp
nýjum flokki úr Sósfalistafélagi Reykja-
vfkur, en fjórði hlutinn hafði þá þegar
myndað all þéttan kjarna f Æskulýðs-
fylkingunni og helgað sig uppbyggingu
hennar sem sjálfstæðra baráttusamtaka.
Sú ákvörðun, sem áður hafði verið takt-
ísk malamiðlun var orðin að sögulegri
nauðsyn.
Helztu ástæður þessa voru eftirfarandi:
I. Opinská áform fslenzku borgarastétt-
arinnar um að svflqa endanlega sjálfstæð-
isbaráttuna -með þvf að opna allar gáttir
fyrir erlent fjármagn og tengjast efnahags-
bandalögum stórauðmagnsins f Vestur-
Evrópu, höfðu afhjúpað endanlegt gjald-
þrot þjóðfylkingarstefnu Sosfalistaflokks-
ins og Alþýðubandalagsins.
II. Skarpari stéttaandstæður f kjölfar
kjaraskerðingarinnar 1967 og gjaldþrots
"viðreisnarinnar" kölluðu á uppbyggingu
sósfalfskra baráttusamtaka sem leituðust
við að gera stéttarhagsmuni verkalýðsins
að þungamiðju ALLÆAR starfsemi sinnar.
3. Vaxandi hentistefna Alþýðubandalags-
ins samfara ólýðræðislegum starfshátt-
um þess kæfðu vonir um að Alþýðubanda-
laginu yrði breytt til betri vegar. (Dæmi:
þegar þetta er birt hefur f 10 mánuði að-
eins verið haldið einn félagsfundur f Al-
þýðubandalagsfélaginu f Reykjavík. Ákvarð
anir þessa eina félagsfundar hafa verið fót-
um troðnar af félagsstjórninni. )
4. Upp hefur risið á heimsmælikvarða
herská stúdenta og nemendahreyfing, sem
virðist greinilegur vaxtarsproti félags-
legra byltingarafla af nýrri gerð. Að
tengja baráttu þessarar hreyfingar og
barattu verkalýðsstéttarinnar saman f
eina heild, kallar á pólitfsk samtök af
nýrri gerð.
5. Engin önnur stjórnmálasamtök á fs-
landi en ÆF virðast líkleg til að geta
orðið samstiga f hinni nýju og þrottmiklu
barattu, sem hafin er gegn heimsvalda-
stefnu stórauðmagnsins um allan heim,
eða yfirleitt líkleg til að geta hagnýtt sér
og lagað að íslenzkum aðstæðum þá fersku
byltingarstrauma, sem leika um allan
hnöttinn. Þessi mál eru ekki svo einföld
að um sé að ræða "að flytja inn erlendar
tfzkixhugmyndir". Alþjóðlegar Liræringar
hafa frá upphafi verkalýðshreyfingarinnar
verið einn sterkasti hvati staðbundinnar
baráttu. Yt ri orsakir eru KVEIKJA
allra breytinga og virka gegnum innri
orsakir hlutanna, sem eru UNDIRSTÖÐUR
breytinganna.
Af þessum ástæðum og mörgum fleiri er
nauðsynlegt að við slökum hvergi á
þeirri stefnu að halda áfram að byggja
Æ.F. upp sem sterk og sjálfstæð
stjórnmálasamtök. Með þessu er ekki
átt við, að Æ. F. -félagar skuli ekki
starfa innan annarra stjórnmálasamtaka
vinstrihreyfingarinnar. Það er einmitt
helzti styrkur Fylkingarinnar • að hafaaldrei
orðið einangrunarstefnunni að bráð.
Framhald á öftustu*síðu. . .
markar sér umræðu-
grundvDII
Fjögur mál hafa orðið til þess að treysta
auðvaldsþjóðskipulagið á fslandi f sessi a
sfðasta ári:
1) Samruni vinstrisósfaldemókrata ur
verkalýðshreyfingunni og borgaralega sinn-
aðs millistéttarfólks f ný flokkssamtök:
Samtök frjálslyndra og vinstri manna.
2) Vaxandi hægriþróun Alþýðubandalags-
ins: en flausturslegt framboð Sósfalista-
félags Reykjavfkur og fylgisaukning Al-
þýðubandalagsins f Reykjavfk í síðustu
kosningum hefur gefið hentistefnu og
hægriþróun Alþýðubandalagsins byr undir
báða vængi.
3) Átakalaus innganga fslands f Frfverzl-
unarbandalagið, sem leiðir af sér trausta
samþættingu fslenzkra atvinnuvega og er-
lends stórauðmagns.
4) Kosningasigur Sjálfstæðisflokksins f
bæjar- og sveitarstjórnarkosningunum f
vor eftir nær þriggja ára tímabil kjara-
skerðingar, atvinnuleysis og átaka rfkis-
valds og vferkalýðshreyfingar.
Af öllum sólarmerkjum að dæma álftur
valdstéttin sig það trausta í sessi nú, að
hún þurfi ekki að hafa miklar áhyggjur af
komandi alþingiskosningum. Fljótvirkasta
og auðveldasta leiðin fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn til að fylgja sigrum borgarastétt-
arinnar eftir, hefði verið að leggja út f al-
þingiskosningar strax f haust. Eftir slfkar
kosningar hefði Sjálfstæðisflokkurinn tvf-
mælalaust staðið sterkar að vfgi og átt auð-
velt með að velja sér samstarfsaðila og
setja þeim skilyrði að eigin geðþótta. Eft-
ir slfkar kosningar hefði forysta Sjálfstæð-
isflokksins einnig haft gott svigrúm til að
"hreinsa til" f atvinnulffinu á kostnað smá-
atvinnurekenda
En haustkosningar hefðu aðeins verið
fljótvirkasta og auðveldasta leiðin til að
treysta pólitfskan grundvöll auðvaldsþjóð-
félagsins á fslandi, það er ekki þar með
sagt að þær hefðu verið árangursrfkasta
leiðin. Þvert á móti getur eins farið svo
að valdstéttinni heppnist að styrkja pólit-
fska stöðu sína enn meira f vetur.
Undanfari þess að reynt sé að breyta
pólitískum valdahlutföllum er jafnan áróð-
ursleg herferð. Undanfarin ár hafa raddir
magnast í íslenzkri borgarastétt um að
nauðsynlegt sé að breyta vinnulöggjöfinni
og takmarka athafnafrelsi verkalýðshreyf-
ingarinnar. Áróðurinn fyrir þessu máli
hefur þó verið hvað ákafastur og samfelld-
astur síðustu 4-5 mánuði. Embættismanna-
vald verkalýðshreyfingarinnar er greini-
lega orðið uggandi um sinn hag f þessari
Framíiald á öftrustru síðu..