Neisti - 23.09.1979, Blaðsíða 6

9. tbl. bls. 6
—t---------
Nicaragua:
„Uppreisninni er lokið,
en byltingin er rétt hafín64
„Uppreisninni er lokið, en
byltingin er rétt hafin“. Þetta
slagorð, og önnur lík, eru
ekki óalgeng í Nicaragua um
þessar mundir. Fjöldabar-
áttan hefur haldið áfram eftir
fall Somoza og leppa hans.
Land og verksmiðjur hefur
verið tekið af hinum vinn-
andi fjölda, sem á stuðning
Sandinista vfean í aðgerðum
sínum. Hverfanefndir hafa
verið stofnaðar víðast hvar í
borgunum, og engar horfur
eru á því að alþýðan muni
afvopnast í bráð.
Allsstaðar er verið að ræða
stjórnmál. Sandinistahreyf-
ingin, FSLN, nýtur gífurlegs
stuðnings meðal þjóðarinn-
ar, eins og hún gerði meðan á
baráttunni við Somoza stóð.
Efnahagslíf landsins er allt
í molum. Eftir jarðskjálftan
1972, sem bókstaflega sópaði
miðborg Managua burtu, var
aldrei neitt byggt upp, því
erlenda hjálparféð rann bein-
ustu leið ívasa Somoza sjálfs.
Þó varð eyðileggingin fullt
eins mikil í borgarastríðinu,
er Somoza gerði örvænting-
arfullar tilraunir til að verja
veldi sitt með því að leggja
heilu borgarhverfin í rúst í
sprengjuárásum.
Ósigur Somoza einræðis-
ins var einnig meiriháttar
ósigur fyrir bandarfeka heims-
valdastefnu. Tilraunir Cart-
ers til að grípa ítaumana með
því að beita fyrir sig Samtök-
um Ameríkuríkja mistókust
gjörsamlega. Áhrifanna af
sigri Sandinista í Nicaragua
er þegar tekið að gæta í
öðrum ríkjum Mið-Ameríku.
í E1 Salvador hafa kirkjur
verið teknar til að krefjast
frelsis til handa pólitfekum
föngum, og þangað hafa
mætt verkamenn, smábænd-
ur og stúdentar til að ræða
vandamál sín, og skipuleggja
sig. I Guatemala fóru 50.000
stúdentar í verkfall til að
krefjast aukinna lýðréttinda.
í Costa Rica hafa verið
haldnir stórir fjöldafundir til
stuðnings byltingunni í Nic-
aragua.
Bandaríkjastjórn er nú að
reyna að fá vilja sínum
framgengt í Nicaragua eftir
öðrum leiðum en beinni
hernaðaríhlutun. Stefna henn-
ar nú er að halda aftur af
aðstoð til landsins, gera
Nicaragua erfitt fyrir um að
taka lán hjá Alþjóða gjald-
eyrissjóðnum, o.s.frv. Með
þessum og þvflfluim að-
gerðum ætlar heimsvalda-
stefnan að reyna að þvinga
Sandinistastjórnina til að
ráðast á ávinninga fjölda-
baráttunnar og stöðva fjölda-
virknina í Nicaragua. Þannig
hyggjast þeir stöðva bylt-
ingarþróunina í landinu.
I hinni nýju stjórn Nicara-
gua eru ýmis borgaraleg öfl
sem auðveldlega myndu láta
undan þrýstingi af þessu tagi.
í raun er vera þessara afla í
stjórninni málamiðlun við
heimsvaldastefnuna, því
þessir einstöku ráðherrar eru
mjög áhrifalitlir sem slflíir.
Sandinistarnir eru hræddir
um að þeir einangrist ef þeir
henda þessum öflum út úr
stjórninni og kæmu á fót
stjórn verkalýðs og bænda. -
„Allir, bandarfeka heims-
valdastefnan, önnur ríki
Latnesku Ameríku, sósíal-
demókratarnir, allir myndu
ráðast á okkur,“ segja þeir.
Staðreyndin er hins vegar
sú að ef Sandinistarnir hyggj-
ast leiða byltinguna til fulls
sigurs, munu þeir fyrr eða
síðar verða að losa sig við
þessi borgaralegu öfl. Eina
aflið sem getur varið bylting-
una fyrir utanaðkomandi
árásum, er alþýða landsins.
Vera hinna borgaralegu afla í
stjórninni býður einungis
þeirri hættu héim að borgar-
stéttin geti öðlast virðingu og
vinsældir meðal alþýðunnar
með þátttöku í hinni vinsælu
stjórn Sandinista, þar sem
hún hefur þó mjög lítil áhrif.
Valkostirnir sem Sandin-
ista stjórnin stendur frammi
fyrir munu birtast æ skýrar í
tímans rás, að treysta á sjálf-
skipulagningu fólksins í land-
inu, eða á skilorðsbundna
aðstoð heimsvaldasinna.
gunnar.
Bankamenn bindast sar
Fyrir u.þ.b. tveimur árum var stofn-
að leynilega Samband Verkamanna við
Banka og Fjármálastofnanir (SITRA-
BANIF). Þá sætti sambandið ofsókn-
um yfirvalda, og fékk ekki að koma
fram opinberlega. í dag er hins vegar
SATRIBANIF ekki aðeins löglegt,
heldur tekur það beinlínis þátt í stjórn-
un bankanna, þökk sé þjóðnýtingu
bankakerfisins.
Þann 4. ágúst síðastliðinn komu um
600 meðlimir sambandsins, fulltrúar
víðsvegar að af landinu, saman i
Managua til að koma fjármálakerfi
landsins í gang eftir stríðið, og til að
skipuleggja stofnun Sandinískra Varn-
arnefnda.
Verkamenn frá mismunandi fjár-
málastofnunum tóku til máls til að
ræða áhugamál sín og uppbygginguna í
landinu. Undir lok fundarins tók til
máls Antonio Jaenz M., einn af for-
ystumönnum SITRABANIF. Hann
benti á að verkefnin sem þeir stæðu
frammi fyrir í dag væru félagslegs eðlis.
„Sérfræðingaveldinu er að ljúka. Ef
gera á fjárfestingar, þá verða þær að^
vera í þágu verkamanna. Hver segir að
það þurfi titil til að stjórna banka?“
Hann benti á að þjóðnýting banka-
kerfisins byggðist á þremur megin-
þáttum. í fyrsta lagi væri þetta skylda
byltingarstjórnarinnar, því að það væri
í fjármálakerfinu sem hið kapítalíska
arðránsvald ætti sér sínar höfuð-
stöðvar.
í öðru lagi væri nauðsynlegt að
bjarga bankakerfinu til að vernda
smærri sparifjárreikninga.
f þriðja lagi, sagði hann, væri þjóð-
„Hver segir það þurfí titil til að s