Stéttabaráttan - 23.05.1975, Blaðsíða 9

STÉTTABARATTAN 23.5. 5. tbl. 1975
Einingarsamtökin ?
Fyrir rúmum þremur mánuðum
birtist enn einn hópur á vinstri kant-
inum f fslenskum stjórnmálum, sem
gerir tilkall til að reka hina einu,
sönnu marxfsku pólitík. Þessi hópur
kallar sig Einingarsamtök Kommún-
ista m-1 og gékk sem næst í heilu
lagi úr Fylkingunni, síðastliðið haust. •
Margt gott má segja um þennan hóp,
einkum á hann skilið hrós fyrir upp-
gjör sitt við trotskíistana sem nú eru
alls ráðandi í Fylkingunni. En Ein-
ingarsamtökin ætluðu sér þó ekki
að sameinast KSML og leggja hönd á
bagga í uppbyggingu kommúnfsks
flokks á fslandi, forvígismenn þeirra
láta sér nægja að lýsa sameiningar-
markmiðum sfnum yfir í hátíðlegum
orðum, en þar fylgir hugur lítt máli.
f stað þess að vinna heilir að sam-
einingu allra marxista-lenfnista á
Islandi, afneita þeir KSML og upp-
liefja sjálfa sig sem einu, sönnu
kommúnistana hérlendis. Þessi
broslegi sjálfsþótti nær jafnvel svo
langt, að þeir álfta uppgjör KSML við
einangrunarsinnana sem klufu sig
út úr KSML f fyrra, vera fyrir áhrif
sín. En mitt í hástemmdum yfir-
lýsingum um að KSML sé nú að gera
upp við fyrri "vinstri villur" sfnar
og nálgst fordyri sannleikans, þar
sem þeir tróna á hásætinu, gjeymist
þeim að pólitfk EIKm-1 er enn sem
kopiið er pappfrsgögn ein og að auki
byggð á fremur grunnristri bók-
hneigð og fræðilegum viðvanings-
hætti.
'Ahrif' Einingarsamtakanna á KSML
Aðeins þeir sem ekki hafa kynnt sér
pðlitíska þróun KSML geta ályktað
sem svo, að Kommúnistasamtökin
hafi gert upp við einangrunarstefnu
og huglægni í vinnubrögðum f einu
vetfangi, eða vegna þess að rúmur
tugur fyrrver. íylkingarfélaga hafi
útnefnt sjálfa sig framverði komm-
únismans á Islandi. Þegar frá stofn-
un KSML ríkti hörð fræðileg barátta
um stefnu samtakanna. Hugmyndir
sem EEm-1 hefur gert í dag að sín-
um, réðu þá að ýmsu leyti afstöðu
samtakanna, einkum afstaðan til
stéttanna og þjóðernismálsins. En
á stofnþingi KSML komu líka fram
þær hugmyndir um verkalýðsfélögin
og gerð ríkisvaldsins, sem upprætt-
ar voru í baráttunni gegn einangrun-
arsinnunum í fyrravor. Strax að
loknu stofnþinginu hófust deilur inn-
an KSML um afstöðuna til stjórnlist-
arinnar og verkalýðsfélaganna. 1
desember 1972 er þá þegar sett fram
sú afstaða, sem síðar varð ofan á.
I formála að bæklingnum "Um flokk-
inn" (apríl '73) dregur K. G. fram
stefnu KFÍ og Komintern I fagfélags-
málum: "Innan fagfélaganna börðust
kommúnistar og sameinuðu líka aðra
verkamenn, sósíaldemókratíska,
sem ekki fylgdu broddunum í einu og
öllu, eða flokkslausa verkamenn í
andstöðuhópa eða svokölluð lið. Hlut-
verk liðanna var að veita forystu
hinum faglega andstöðuarmi, sem
spratt fram í sjálfri baráttunni, *
fylkja verkamönnum neðan frá til
baráttu á vinnustöðunum sjálfum og
í verkalýðsfélögunumV (Um flokkinn,
bls. 16).
Þessi afstaða óx fram og styrktist í
baráttunni gegn "vinstrivillum" sem
teknar höfðu verið í arf frá KFMLr,
sænskum samtökum sem höfðu mikil
áhrif á stefnumótun stofnþings KSML.
Það er því fáránlegt að halda þvf
fram, að stofnun EIKm-1 I janúar
1975 hafi verið tilefni uppgjörsins við
einangrunarhyggjuna í röðum KSML,
þvert á móti var ástæðan aukin
fræðileg og starfræn reynsla fslensku
kommúnistanna, sem opinberaði
villurnar í kenningum stofnþings
KSML, um að verkalýðsfélögin væru
ónýt og ekki bæri að vinna þau yfir.
Einangrunarstefnan
Einangrunararfur KSML frá Svíþjóð
náði einnig til annarra mála. 1 af-
stöðu samtakanna til samfylkingar
bar framan af mjög á tvenns konar
tilhneigingum, sem báðar voru rang-
ar. Ilin fyrri birtist í fjandsamlegri
afstöðu til fjöldasamtaka gegn heims-
valdastefnunni, eins og t.d. Víet-
nam-nefndarinnar. Lengst gekk
þessi fjandskapur í ársbyrjun 1973,
þegar KSML gáfu út aukablað um
Vfetnam, sem réðst gegn tilraunum
Víetnam-nefndarinnar til sköpunar
breiðrar samfylkingar um málstað
Eijóðfrelsisfylkingarinnar. Þá litu
KSML eingöngu á Víetnam-styrjöld-
ina sem vogarstöng fyrir uppbyggingu
kommúnistaflokks á felandi og ein-
angruðu sig frá lýðræðis- og and-
heimsvaldasinnuðum öflum, sem
reiðubúin voru til að sfyðja ÞFF á
grundvelli víetnömsku alþýðunnar.
Þá var enginn skilningur fyrir þvf,
að fullur og skilyrðislaus stuðningur
við þjóðfrelsisöflin í Víetnam á
breiðum grundvelli, var um leið öfl-
ugt vopn f baráttunni fyrir skipu-
lagningu íslensks verkalýðs. En
þessi ranga stjórnlist átti sér ekki
langa lffdaga í KSML. Þegar um
haustið 1973 er eftirfarandi sett
fram í Rauða Fánanum í afstöðunni
til bandalags verkalýðsstéttarinnar
og annarra stétta og þjóðfélagshópa:
"Að lama eða vinna til liðs við bylt-
inguna smáborgara eða menntamenn
er einnig eitt af meginverkefnum
hinnar sósfalísku byltingar. Þessir
millihópar milli borgara og öreiga
mynda varalið, sem nauðsyn ber til
að virkja. Urslit byltingarinnar geta
oltið á því, hvort þeir verða varalið
gagnbyltingarinnar eða byltingarinnar"
(RF. 1-2. tbl. 2. árg. okt. 1973).
Þessi afetaða lá til grundvallar
þeirri breyttu afstöðu til samfylkinga
yfirleitt, sem fékk yfirhöndina í
KSML á síðasta ári. Þetta birtist
glögglega í framkvæmd, þegar Víet-
nam-nefndin vaknaði af löngum dvala
á 2. ára afmæli Parísarsamkomu-
lagsins, en þá tóku KSML þátt í að-
gerðum hennar.
Allsherj arsamfylking
Sfðari tilhneigingin birtist f óskum
um samfylkingu við allt og alla, án
tillits til Hagsmuna öreigalýðsins
eða grundvallarreglna kommúnism-
ans. Eftir stofnþingið 1972 voru
innan samtakanna öfl, sem litu á ís-
lenska auðvaldið (hluta þess) og alla
smáborgarastéttina sem bandamenn
verkalýðsins f baráttunni gegn er-
lendri heimsvaldastefnu. Þessi
skoðun var raunar aðeins arfur frá
Alþýðubandalagsforystunni og átti
sér einnig fylgjendur innan íylking-
arinnar. 1 dag, þremur árum eftir
að KSML hafa gert upp við þessar
hugmyndir, básúna foringjar EKm-1
samfylkingu allrar aljjýðu og nokk-
urra auðherra gegn faeinum einok-
imarkapitalistum. EIKm-L hafnar
vígorði KSML, "stétt gegn stétt",
og telja það bera vott um einangrun-
arstefnu. Hinir Bjálfkrýndu "meist-
arar" stjórnmálanna í forystu
EKm-1 telja sig koma auga á af-
drifaríkar breytingar á eðli auð-
valdsþjóðfélagsins, sem svipti
verkalýðinn byltingarsinnuðu for-
ystuhlutverki sfnu að nokkru, en
geri f staðinn "alla alþýðuna" bylt-
ingarsinnaða í baráttu hennar gegn
einokunarauðvaldinu. Þessar af-
drifaríku breytingar stafa af þróun
heimsvaldastefnunnar, að mati EK
m-1.
Nútfma endurskoðun á byltingar-
stefnu marxismans-lenfnismans
EKm-1 eru ekki ein um að sjá
þessar "breytingar." ÞÓ svo að
EKm-1 vilji helst ekki hafa slíkt í
hámælum og fari með það sem
feimnismál, þá er ekki hægt að neita
því, að þeir eiga sér volduga skoð-
anabræður. A 23. flokksþingi sov-
ésku endurskoðunarsinnanna í
Kreml, segir sjálfur höfuðpaurinn,
L. Brésneff, eftirfarandi lærdóms-
ríku orð: "Aðrir þjóðfélagshópar
sem eru andstæðir einokunarauð-
valdinu - meginþorri bænda og
menntamanna - eru að safnast
meira og meira um verkalýðinn.
Breið and-einokunarfylking er að
skapast. Þessi þrðun krefet nánara
bandalags alþýðunnar og örvar bar-
áttuna fyrir iokatakmarkinu - fyrir
byltingarsinnaðri umbreytingu þjóð-
félagsins fyrir sðsíalismanum" (L.
Brésneff, Ræða á 23. þingi KFRR(b)
1966, Moskva, bls. 21).
Og hugmyndin um and-einokunarfylk-
ingu er ekki bara "vanhugsuð orð"
sovéska sósíalheimsvaldasinnans í
ræðu hans, ekki ne.in undantekning
frá almennri línu "nýju Zaranna í
Kreml." Þessi hugmynd er megin-
þráðurinn í endurskoðun þeirra á
byltingarsinnaðri stjórnlist marx-
ismans-lenínismans og aðalafbökun-
in á kenningum marxismans-lenín-
ismans um öreigabyltinguna. Þegar
Enver Hoxha, leiðtogi albönsku
kommúnistanna, gagnrýnir nútfma
endurskoðunarstefnuna í ræðu árið
1971, farast honum svo orð: "Skil-
yrðin, sem gera verkalýðsstéttina
að meginaflinu í nútfma þjððfélags-
þróun, leiðandi aflið í baráttunni fyr-
ir byltingarsinnaðri umbreytingu
hins kapitalíska heims hafa ekki
breyst á nokkurn hátt" (Ræða á 6.
þinginu 1971, bls. 216),
Klofningurinn á vinstrikantinum fer
í vöxt. Hér er sýnishorn af útgáfu-
efni smáhópa, sem sumir verða ekki
langlífir. Það nýjasta er málgagn
EKm-1, þrátt fyrir "einingartalið"
eykur þetta bara á klofninginn.
merkjum eins stjórnmálaflokks,
sem túlkar hagsmuni hennar og
stendur ævinlega í fylkingarbrjósti
fyrir baráttu hennar á öllum vígstöðv-
um þjóðfélagsbaráttunnar.
Það er markmið KSML að stofna
slíkan flokk og slíkt verður ekki
gert með fræðilegum yfirlýsingum
eða bóklestri, heldur með fórnfúsu
starfi og þrotlausyi baráttu í anda
marxismans-lenínismans. lyrir
KSML vakir ekki að verja kenningar
sínar og hugmyndir í fræðilegri
umræðu, hvað sem það kostar, held-
ur hitt, að reyna þær í þjóðfélagslegu
starfi og sannprófa gildi þeirra.
Þess vegna eru KSML órög við að
játa skyssur sínar og rífa rangar
hugmyndir upp með rótum, þegar
raunveruleikinn hefur sýnt fram á
hið rétta eðli þeirra. Marxisminn-
lenínisminn er ekkert "kerfi" sem á
að þröngva upp á raunveruleikann,
hann er byltingarsinnuð rannsðknar-
og starfsaðferð sem byggir á al-
Ef forvígismenn EKm-1 álíta, að
uppgjör KSML við einangrunarstefn-
una innan eigin raða, eigi einhvern
tíma eftir að leiða samtökin ofan I
forarpytt nútíma endurskoðunar-
stefnu, skjátlast þeim hrapallega.
KSML hafa fullkomlega hafnað þess-
um hugmyndum og álíta, að svo
lengi sem EKm-1 hafi þær að leiðar-
ljósi, séu EKm-1 taumdragar nú-
tfma endurskoðunarstefnu og ekki
marxistar-lenínistar. Einingarsam-
tökin eru fremur óspör á fréeðilegar
kórvillur, en hér er ástæðulaust að
rekja þær nánar. Hins vegar er
eftirtektarvert, að talsmenn EKm-1
hafa lýst sig ófúsa til opinskárrar
baráttu gegn skoðanabræðrum sínum
í Kreml.
Baráttan gegn risaveldunum
Afetaða KSML til baráttunnar gegn
styrjaldarfyrirætlunum risaveldanna
og alþjóðlegum kúgimaraðgerðum
þeirra, felur f sér, að stofnuð verði
Alþýðufylking gegn heimsvaldastefnu
og fasisma, sem hefur þremur meg-
inverkefnum að gejgna:
- Baráttu gegn yfirgangi og stríðs-
ógnunum bandarísku heimsvalda-
stefnunnar og sósíalheimsvaldastefn-
unnar f Sovét.
- Baráttu gegn aðild felands að hern-
aðarbandalögum og fyrir úrsögn úr
NATÖ og brottrekstri bandaríska
hersins.
- Baráttu fyrir samstöðu með þjóð-
frelsis- og andíasfskum öflum um
allan heim.
Slík samfylking ætti að byggja á
breiðum grundvelli og verða að vold-
ugum bakhjarli fyrir byltingarbaráttu
íslenska verkalýðsfjöldans.
En forvígismenn EKm-1 eru þessu
ósammála í einu atriði. Þeir vilja
samkvæmt ummælum þeirra sjálfra
sleppa baráttunni gegn sósíalheims-
valdastefnunni í Sovétríkjunum. Og
ástæðan ? Sovétríkin hafa ekki verið
nægjanlega afhjúpuð hérlendis ennþá
til þess að hægt sé að berjast gegn
þeim óg þar að auki myndu "gamlir
sósíalistar" ekki styðja baráttu gegn
Sovét.’; En þessum "riddurum
samfylkingariimar" láist að gá að
þvf, að andheimsvaldafylking sem
þessi, hefur einmitt það verkefni að
afhjúpa kúgunareðli og styrjaldar-
ógnir risaveldanna - hver ætti að
gera það annars ?! Þessa afstöðu
er ekki hægt að skoða örðu vísi en
sem undanslátt gagnvart nútíma
endurskoðunarstefnunni og sósfal-
heimsvaldasinnunum í Sovét. Og í
þessu efni nægja engar yfirlýsingar.
Þær verða fundnar ámóta léftvægar
og yfirlýsingar EKm-1 um "sam-
einingu allra íslenskra sósíalista" í
einn flokk - svo lengi sem starfið fel-
ur í sér sundrungu fslenskra marx-
ista-lenínista, með stofnun nýrra
samtaka og andstöðu við einarða bar-
áttu gegn sósíalheimsvaldasinnunum
í verki.
Markmið KSML er sameining márx-
ista-lenfnista í Kommúnistaflokk
Lenín sagði éitt sinn, að án byltingar-
sinnaðrar fræðikenningar yrði ekki
nein byltingarsinnuð hreyfing til.
Því er einnig svo varið, að án bylt-
ingarflokks, sem hefur byltingar-
■ sinnaða fræðikenningu marxismans-
lenínismans að leiðarljósi, verður
ekki um sósíalíska byltingu né alræði
öreiganna að ræða. Til þess að
verkalýðsstéttin geti komið bylting-
arsinnuðu ætlunarverki sfnu til leið-
ar, verður hún að sameinast undir
mennri reynslu af baráttu stéttanna f
þjóðfélagsþróuninni. Þess vegna er
barátta kommúnistanna fyrir bylting-
arflokki alls ekki fólgin f því að
semja byltingarsinnaðar heitstreng-
ingar eða skrifa doðranta um "bar-
■áttuleið alþýðunnar" heldur að beita
almennri reynslu heimshreyfingar
öreigalýðsins . - fræðikenningu
marxismans-lenínismans - í bylt-
ingarsinnuðu starfi, og uppgötva
þannig það sem er sérkennandi og
þjððlegt í stéttabaráttunni á felandi.
I þessu starfi mega hugmyndir og
kenningar nútíma endurskoðunarstefn-
unnar sín einskis, þvert á móti
leiða þær til sáttfýsi við borgarastétt-
ina og afneitunar á byltingarsinnuðu
forystuhlutverki verkalýðsstéttarinn-
ar. KSML hvetja því félagana í EK
m-1 til að nema og gagnrýna afetöðu
sfna rækilega, gera hreint fyrir dyr-
um sínum og hafna öllum útgáfum
nútúna endurskoðunarstefnunnar.
-/KG
Efnishyggja og
hughyggja
Þegar umræður f kunningj ahóp eða á
vinnustað snúast að kommúnisman-
um, koma ósjaldan upp hinar furðu-
legustu myndir guðsóttans f orðsins
fyllstu merkingu. Þó svo að flestum
leiðist að of miklum tíma sé varið í
umræður um trúmál og annað rugl,
verðum við að taka virkan þátt í að
kveða niður þessa fordóma, og þá al-
veg sérstaklega hjá yngra fólkinu,
vegna þess að sá hópur fólks sem tel-
ur sig geta byggt afkomu sína á bæn-
um til "almættisins" og "guðdómlegri
fyrirgefningu" er alls ekki smár, og
virðist yngra fólki fara þar fjölgandi,
samfara stórauknu trúboði og miðils-
kukli.
Almættistrúin er til þess fallin að
telja fólki trú um, að enginn sé þess
megnugur að ráða sfnum málum sjálf-
ur, að enginn geti í samvinnu við
félaga sína bjargað sér sjálfur eða
unnið sjálfstætt og lagt sitt af mörk-
um til betra lífs og réttlátara þjóð-
félags, nema til komi vilji guðdóm-
legrar veru, einhvers afls sem hafið
er yfir mannlega eiginleika og tilveru
hins daglega lífs. Þannig kemur hún
í veg fyrir sjálfstæða hugsun f anda
vísinda og framfara, og stuðlar að
því að margskonar fordómar setjast
að í hugsun fólks og að fólk sætti sig
við óréttlæti og kúgun þar sem vegir
Guðs séu órannsakanlegir.
Heimspeki marxista er byggð á efnis-
hyggju og því eðlilegt að fók kveinki
sér, sem gengið hefur í gegnum hið
borgaralega skólakerfi og látið þar
staðar numið, og frá fæðingu hlotið
slíkt uppeldi sem gerir þvf ilimögu-
legt að hugsa sjálfstætt.
Almættistrúboð og boðskapur þeirra
manna, sem á einhvern hátt telja sig
starfa í umboði einhvers heilags
anda, er eitt afkastamesta vopn aftur-
haldsins, ásamt margskonar eitri og
vímugjöfum, sem valda sljóvgandi of-
mati á gildi margskonar skemmtana
mannsins, eins og t.d. þegar líf ein-
staklingsins snýst orðið meir og
minna um þá brennandi spurningu:
Kemst ég f rfkið fyrir helgi eða ekki,
og dans og drykkja verður undirstaða
felagslffsins. Munurinn á þeim sem
útdeilda hinu "heilaga orði" og þeim
sem útdeila eitri og vímugjöfum á
ólöglegan hátt er einfaldlega sá, að
trúboðinn er ekki talinn tugthúsmatur
á sama hátt og sá, er selur vímu-
gjafa ólöglega í hinu borgaralega
þjóðfélagi, þó svo að hvort tveggja
deyfi og sljóvgi vitund og baráttuvilja
mannfólksins. Ekki sakar í þessu
sambandi að minna á, að áfengis-
verslun og þjóðkirkjan eru rekin af
sömu aðilum og liggur því beint við
að álykta, að hvort tveggja þjóni
hagsmunum valdastéttarinnar, enda
má að því færa fjöldamörg fleiri
dæmi.
Ösjaldan er kúgun og óréttlæti framið
f guðs nafni, eins og þegar kristni er
troðið upp á fjölda þjoða f fögnuði
hinnar einu sönnu menningar hins
vestræna heims, en að sjálfsögðu er
því gjarnan sleppt, að láta það fylgja
sögunni, að hagsmunir einokunarkap-
ítalistanna, olfuhringa og annarra
glæpaflokka eru einmitt í því fólgnir
að sem fléstir séu fluttir niður f svað
frumspeki og hughyggju og gleymi
sér í allskonar hindurvitnum og eitur-
rugli.
Fjöldi fólks lætur atvinnulygara telja
sér trú um það, að þeir séu nú búnir
að biðja guð að hjálpa bágstöddu fólki
úti um allan heim og að það þurfi
ekkert að hugsa úm eða vera neitt að
skipta sér af málefnum snauðra og
kúgaðra á annan hátt en þann, að
fórna ef til vill einni sunnudagsmáltío
og biðja í hljóði eða upphátt upp í
loft.
1 þeim boðskap sem dýrkendur hans
segja guð hafa sagt við eitthvert tæki-
færi: Komi það sem koma skal, felst
ein meginfjarstæða og afturhald trú-
arbragðanna. Það er furðulegt, að á
þessari tuttugustu öld þess tímatals
er hér tíðkast, skuli enn þurfa að
berjast gegn slíkri hjátrú. I>að skal
þvf endurtekið, að hvers konar al-
mættistrúboð og andadýrkun, hvort
sem er f formi djöfla eða dýrlinga,
er og hefur verið of afkastamikið
vopn f hendi afturhaldsins og böðla
þess, til þess að unnt sé að þegja það
í hel.
Það borgar sig að sjálfeögðu ekki að
fara um landið með dýnamit og
sprengja musterin í loft upp, enda
yrði það sóun á ágætu sprengiefni og
yrði slíkur barnaskapur sjálfeagt til
þess eins að flýta fyrir endurbyggingu
og fjölgun þessara umboðsfyrirtækja
eilífe lífe, og hughyggja og andakukl
yrðu til alveg jafnt eftir sem áður.
En þess utan eru margar leiðir færar
og okkur skylt að fara eins kröftug-
lega og frekast er unnt.
Það þarf að skrifa meira um efnis-
hyggjuna, og hughyggjuna, f blað •
okkar, en taka þó tillit til þess að við
höfum ekki bolmagn til þess að standa
undir þeim fjárkröfum í formi skaða-
bótai, sem mun skjóta upp eins og
gorkúlumum leið og trúboðinu fyndist
of nærri því höggvið. Heppilegasti
vettvangur til umræðna er að sjálf-
sögðu vinnustaðurinn og kunningjahóp
urinn, enda kemur þetta upp þar,
eins og áður er getið, nánast dag
hvern í einhverri mynd.
Því verður hver og einn, eftir sinni
bestu getu, og hvenær sem færi gefst
að reyna að sýna hinu vinnandi fólki
fram á, að enginn getur lifað og tekið
þátt í baráttunni með því einu að glápa
upp í loftið, spenna greipar og væla
einhverjar hendingar sem það hefur
lært utanbókar sem börn, heldur
verði hver og einn að leita sannleikans
og byggja á þeim raunveruleika sem
við búum við sem hluti af náttúrinni,
ásamt vísindalegum rannsóknum í
þágu hins vinnandi fjölda.
Marxisminn-lenínisminn, þar sem
reynsla verkalýðsins í heiminum er
dregin saman, og díalektfeka og sögu
lega efnishyggjan (".. .hinn eðlilegi
skilningur á náttúrinn eins og hún
birtist manni án allrar annarlegrar
viðbótar..." (Engels)) er eina mögu
lega leiðin til þess að verkalýðurinn
fái sigrast á óvinum sfnum.
-/JJ