Stéttabaráttan - 11.07.1975, Blaðsíða 5

STÉTTABARATTAN 11.7. 6.tbl. 1975
s
Endurskoðunarstefna
Alþýðubandalagsins hefur rutt
brautina fyrir trotskyismann
AlþýðubandalaglS er flokkur nútíma
endurskoðunarstefnu
Hér á landl er það Fylkingin sem
hefur nú tekið upp stefnu 4. alþjóða-
sambands trotskyista - að yísu
hefur Fylkingin ekki gengið skrefið
til fulls með inngöngu í þetta al-
þjóðasamband, en flogið hefur fyrir
að það skref verði tekið nú í sumar
að lokinni endanlegri yfirtöku
trotskyistanna á Fyikingunni. Sú
staðreynd að Fylkingin hafi svo auð-
veldiega verið innbyrt af trotsky-
istunum, á sér ekki eingöngu
orsakir í fræðilegum og pólitískum
reikanda Fylkingarinnar sjálfrar.
Veigamesti þátturinn er sá að
Alþýðubandalagið og endurskoðunar-
stefna þess hafa fært trotskyistunum
þessi fyrrverandi ungliðasamtök
Sósíalistaflokksins "á silfurfati"
með þeim andsósialiska áróðri sem
Alþýðubandalagið (þj óðvilj inn-Réttur)
hefur stundað gegnum árin. And-
staðan við marxismann-lenínismann
er það sem trotskyisminn nærist á
og AlJjýðubandalagið hefur veitt ríku-
lega a garðann af því fóðri.
"And-Stalínisminn"
Undir yfirskyni "afstalíniseringar"
hófu liðhlauparnir í sovéska
kommúnistafiokknum allsherjar
endurskoðun á byltingarkenningum
marxismans-léninismans, þeir
boðuðu fráhvarf frá sósfalismanum
eins og hann var framkvæmdur á
tíma Lcníns og Stalíns, þeir réðust
gegn alræði öreiganna og leystu það
upp, þei> hófu skemmdarstarfsemi
gegn uppbvggingu sósíalismans í
Kína og Albaníu. "And-stalínisminn"
er eitt helsta kennimerki trotskyista,
og því lágu leiðir þeirra saman við
liðhlaupana undir forystu Krúsjéffs.
Við svik nútímaendurskoðunarsinn-
anna náði trotskyisminn andanum á
nýjan leik, (9.heimsþing Alþjóða-
sambands trotskyista 1969 lýsti því
yfir að það þing væri haldið á mestu
uppgangstíma trotskyísku hreyfingar-
innar allt frá þeim tfma er Trotsky
stofnaði 4. Alþjóðasambandið)
Alþýðubandalagið hefur séð um að
boða kenningar nútímaendurskoðunar-
stefnunnar hér á landi. Nokkur
dæmi um það hvernig leiðir endur-
skoðunarsinnanna og trotskyistanna
liggja saman nægj a til að gefa
hugmynd um and-sósíalfskan
áróður Alþýðubandalagsins.
And-sósfalfskur áróður Alþýðu-
bandalagsins.
Krúsjoff, Trotsky og Hjalti Kristgeirsson - þessir menn eru sameinaðir í
hatri á sósíalismanum. Allir hafa þeir kennt sig við sósíalismann, en öll
verk þeirra hafa verið andstæð honum.
villimannlegar árásir Krúsjéffs á
Stalín skapað trotskyistunum tæki-
færi til að viðra á nýjan leik árásir
þær sem Trotsky sjálfur gerði á
Sovétríkin á Stalíntfmanum. Og nú
telja þeir sig hafa "sannanir" fyrir
því, að Trotsky hafi h.aft rétt fyrir
sér f og með að Krúséff tekur til við
að ráðast gegn öllu því sem Stalín
stóð fyrir. I meðferð "fræðimanna"
Alþýðubandalagsins verður glæpur
að dyggð; þeir ganga svo langt að
segja, að "tilhneigingin til að horf-
ast í augu við mistök fortíðar með
þeirri sjálfsgagnrýni, er einkenndi
bolsévíkka áður fyrr. . . var sterk á
20. og 22. flokksþingi Kommúnista-
flokks Sovétríkjanna. " (Réttur, 4.
tbl. 1974, bls. 211). Ein éinmitt á
20. og 22. flokksþinginu var endur-
skoðunarstefnan og afneitun á Stalín
færð fram (í fyrsta skipti á 20. þing-
inu), einmitt þá komu svik Krúsjoff-
klíkunnar ljóst fram og voru boðuð
með allsherjar endurskoðun á grund-
varllarkenningum kommúnismans.
Með þessum boðskap um "sjálfsgagn-
rýni á fortfðina" taka skríbentar Al-
þýðubandalagsins að sér að ryðja
svikakenningunum braut hér á landi.
En ekki eru allar vitleysur Alþýðu-
bandalags"fræðimanna" eins. Einar
Olgeirsson gengur svo langt í því að
falsa sögu heimshreyfingar kommún-
ismans, að hann reynir að leggja að
jöfnu þá Stalín og Trotsky. I Rétti,
4. tbl. "74, skrifar hann:
"Máske verða þá Stalín og Trotsky
gefnir út að nýju í þeirra forna föð-
urlandi. . . Máske verða þá Stalfn og
Trotsky og fleiri brautryðjendur
metnir að verðleikum hver um sig."
(bls. 216)
Þessi "sentriska" afstaða - að reyna
að breiða yfir djúpstæðan ágreining
með endurskoðun á sögunni - veitir
trotskyistunum byr í seglin, því að
með þessu er verið að breiða yfir
skemmdarstarfsemi Trotskys sjálfs
Alþýðubandalagið hefur algjörlega
tekið undir, og útbreitt þær skoðanir
að Stalín-tímabilið í Sovétríkjunum
hafi verið tímabil harðstjórnar og út-
rýmingar "bestu kommúnistanna"
(Réttur 4. tbl. 1974 bls.210). Trot-
skyistarnir hafa gert "stalínismann"
ábyrgan fyrir svo til öllu sem þeir
telja að miður hafi farið í sósíalískri rekja þeir Jjær misfellur sém kunna
hreyfingu seinni ára - þannig hafa að finnast a sovéskum sósíalisma
þeirra í dag nær allar til "stalínism-
ans". Þessi kenningasmíð endur-
skoðunarsinnanna, sem eru ekkert
séríslenskt fyrirbrigði, falla í grund-
vallaratriðum saman við kenningar
trotskyistanna.
Sameinaðir í árásum gegn sósíalísku
ríkjunum.
Afstaða Alþýðubandalagsins til Al-
þýðulýðveldisins Kfna og Alþýðulýð-
veldisins Albaníu hefur komið fram
oftar en einu sinni í Þjóðviljanum.
(Sjá í því sambandi Stéttabaráttuna
1. tbl. '74). Það er ekki langur veg-
ur á milli skrifa Hjalta Kristgeris-
sonar, sem er einn af höfundum að
stefnuskrá Alþýðubandalagsins, og
útlistana trotskyistanna á sósíalísku
rikjunum. Iljalti kallar Enver Hox-
ha, leiðtoga albönsku þjóðarinnar í
strfðinu undan oki fasismans,
skrímsli f mannsmynd og glæpa-
mann - en trotskyistarnir lýsa Al-
baníu sem afbökuðu skrifrasðisríki.
Krúsjoff lýsti Albönum sem hroka-
gikkjum - eftir að þeir höfðu vísað
frá kröfum hans um að Albanir takju
þátt í herferð endurskoðunarsinn-
anna gegn kínverska kommúnista-
flokknum. Það sem er þeim sam-
eiginlegt er hið botnlausa hatur á
verkalýðsríkinu og endalausar rang-
færslur á öllu því sem verkalýður-
inn í sósíalísku ríkjunum framkvæm-
ir.
Allt ber þetta að sama brunni - fyrstu
skipulögðu samtök trotskyista eru að
líta dagsins ljós hér á Islandi. Víða
um heim spretta trotskyískir hópar
upp eins og mý á mykjuskán. Ef
ekki kæmi til allsherjar endurskoðun
liðhlaupanna í Sovétríkjunum á
marxismanum-lenínismanum, þá
væri uppskera trotskyistanna litil
sem engin, Ef Alþýðubandalagið
hefði ekki unnið ötullega að boðun
endurskoðunarstefnunnar hér á landi.
á upphafsárum Sovétríkjanna og - , , , ..
leggja hann að jöfnu við raunverulegai Þ* heí?u Þær moldvo^ur sem nu
leiðtoga hins sósíalíska uppbyggingar-
starfs.
I dag boða fræðispekingar Alþýðu-
bandalagsins þá kenningu, að Sovét-
ríkin séu enn sósíalfsk, "þótt sitt-
hvað hafi misfarist"; ennfremur
ekki getað náð þeirri fótfestu sem
þær hafa í dag. Eyðileggingarstarf
nútíma endurskoðunarsinnanna er sá
grundvöllur, sem and-byltingaröfl
trotskyismans geta hagnýtt sér með
gervibyltingarslagorðum sínum.
-/HH
Atök innan AB á Akureyri
Mikil átök áttu sér stað á félagsfundi
í Alþýðubandálaginu á Akureyri fyrir
skömmu,
Stóðu harðar deilur um tilvist eins
manns f AB, en þróuðust síðan út í
deilur um AB stefnu þess og starfs-
hætti.
Málið ér þannig vaxið. A félags-
fundi á undan þessu voru teknir inn
nýir félagar og óskaði þá Guðbrandur
Magnússon eftir þvf að verða færður
úr Skagafjarðardeildinni yfir í
Akureyrardeild.
Sagði Helgi Guðmundsson þá að nóg
væri að skrá slíka millifærslu í
fundargerð, og málið þannig afgreitt.
Seinna kemur Jón Daníelsson form.
félagsins á Akureyri til Guðbrandar
og segir honum að hann þoli ekki að
félagar f öðrum stjórnmálasam-
tökum en AB séu í flokknum. Guð-
brandur er félagi í Kommúnista-
samtökunum. Sagðist Jón mundi
vinna að því með öllum ráðum að
GM yrði rekinn.
Seinna kemur svo Jón aftur til GM
og segir honum að hann hafi aldrei
verið tekinn inn í AB félagið og verði
ekki. Spurði þá GM ^ón að því
hvort taka bæri þetta sem brott-
rekstur, Játtj Jón því.
GM vildi ekki una þessu og krafðist
þess að sjá fundargerð fundarins þar
sem hann átti að hafa gerst félagi í
Akureyrardeildinni. Fékk hann það,
en ekki var þar stafkrókur um þetta.
Annað hvort hefur fundarritari verið
steinsofandi á meðan þetta stóð yfir,
eða skrifað alla fundargerðina upp
á nýtt og sleppt þessi máli úr.
GM saskir nú formlega um inngöngu
á næsta félagsfundi. Urða harðar
deilur um beiðnina og gekk Jón
Daníelsson þar fram fyrir skjöldu f
þvf að berjast gegm inntöku GM.
Snerist deilan síðan um AB og benti
GM á að flokkurinn væri borgara'-
legur hentistefnuflokkur sem værl
einskis nýtur til leiðsagnar í stétta-
baráttunni. Sagðist hann mundu miða
allt starf sitt í AB við þessa stað-
reynd, og mundi nota öll tækifæri til
að afhjúpa flokkinn,. utan hans sem
innan.
Helstu talsmenn þess að samþykkja
GM inn í félagið voru Jón Asgeirsson
og Jón Hafsteinn, þó Jón Hafsteinn
hafi gert það á fáránlegum forsendum
þ. e. að AB væri kommúnfskur
flokkur(r.').
Inntökubeiðnin var samþykkt með
mjög tæpum meirihluta.
Lærdómar þeir sem við getum dregi?
af þessu er fyrst og fremst sá, að
skrautfjaðrir eins og "róttæklingar"
éins og Jón Dan. og Helgi Guðmundss.
eru til þess að fá yfir flokkinn rót-
tæknislegra yfirbragð. Það voru
þeir sem talja sig vinstra megin í
AB sem hvað harkalegast börðust
gegn inntöku GM. I öðru lagi ættum
við kommúnistar í enn ríkarl mæli
að beina spjótum okkar að AB og
reka áróður fyrir því að kommún-
istar þeir sem ennþá kúldrast í
flokknum gangi til liðs við kommún-
ísk samtök sem stefna að því að
byggja upp kommúnistaflokk á ný í
landinu, KSML.
-/úr Nýja Verkamanninum
Kvennaráðstef na..
Framhald af forsfðu
Barátta kvenna stendur í nánum
tengslum við baráttuna gegn heims-
valdastefnu og kapítalisma, fyrir só-
síalisma og þjóðfrelsi. Við getum
t. d. skoðað reynslu kínverskra
kvenna, en það mun óumdeilanlegt,
að í Kína sé raunverulegt jafnrétti
kynjanna meira en víðast annars
staðar.
I kínversku byltingunni voru konur og
samtök þeirra virkur aðili í öllu
starfinu. Innan kvennahreyfingar-
innar komu fram tvær hieginskoðanir
á eðli kvennabaráttunnar. Hsu Kuang,
formaður kvennasambandsins f Tien-
tsin héraði, lýsir þessu þannig:
"Þegar ég byrjaði að starfa meðal
kvennanna fannst mér sem þær
myndu aldrei öðlast nokkur réttindi
nema þær berðust gegn eiginmönn-
um sínum og fjölskyldum fyrir
frelsi. Þegar kvennasamtökin
stóðu frammi fyrir því verkefni að
virkja konur í and-japanska starfið,
komu upp tvær andstæðar skoðanir
meðal meðlima þeirra. Öimur
skoðunin gekk til móts við kröfur
nokkurra ungra kvenna um að harð-
ráðir eiginmenn og tengdamæður
yrðu opinberlega gagnrýnd á fundum
Þetta myndi éfla einbeitni kvenn-
anna og veita reiði þeirra útrás, að
þeim fannst. Aðrir bentu á, að
japanski imperíalisminn, sem þá
var, væri óvinur allrar kínversku
alþýðunnar, og að þessi aðferð
græfi undan einingu hennar gegn
inhrásarherjunum, og skerpti mót-
hverfurnar innan fjölskyldunnar.
Við komumst loks að sameiginlegri
niðurstöðu með umræðum. Sigur í
stríðinu væri aðeins hægt að vinna
með þvf að sameina alla sem hægt
væri. An þjððfrelsunar væri merk-
ingarlaust að tala um frelsun
kvenna."
Hsu Kuang segir einnig:
"Konurnar börðust við hlið karl-
mannanna og áttu stórn þátt í að
brjóta japönsku árásarmennina á
bak aftur. Það hvatti ekki aðeins
karlmennina til dáða, heldur skól-
aði þá einnig og alþýðuna f heild.
I rás baráttunnar voru lénskar hug-
myndir og siðir, sem beindust sér-
staklega að konum, brotnar niður.
Raunveruleikinn skól aði einnig
okkur, sem lögðum hönd á kvenna-
starf. Við skildum það betur, að
kvennahreyfingin er óaðskiljanleg-
up hluti byltingarhreyfingarinnar.
Við sáum, að ef kvennahreyfingin
hefði verið skilin frá byltingunni
yfirleitt og hefði eingöngu barist
fyrir kvenréttindum - og þannig
orðið að baráttu fyrir að heimta
réttindi af karlmönnum og haft þá
að skotspæni - þá hefði það sundrað
röðum byltingarsinnanna. Afleið-
ingin hefði orðið endalausir árekstr-
ar milli karla og kvenna, milli
ungra kvenna og gamalla. Það
hefði orðið afdrifaríkt fyrir frelsun
þjóðarinnar og frelsun allra kúg-
aðra stétta. Það hefði snúið þjóð-
félaginu gegn baráttu kvenna og
hindrað framgöngu hennar."
Það er mikilvægt, að jafnrétti kín-
verskra kvenna hefur einmitt náðst
f órofnu samhengi við byltingarbar-
áttu alþýðunnar. Þetta þýðir ekki,
að sérstök barátta fyrir réttindum
kvenna sé óþörf, þvert á móti, eina
leiðin til að ná til kvennafjöldans er
gegnum kvennasamtök á breiðum
grundvelli.
Kvennabarátta er stéttabarátta.
Þær tvær skoðanir, sem Hsu Kuang
lýsir, þekkjum við einnig hér á
landi. Ranga skoðunin, sem berst
fyrir kvenréttindum einum sér, hef-
ur t. d. birst hér á landi í tillögum
Vilborgar Harðardóttur o. fl. um
eins dags eldhúsverkfall kvenna gegn
eiginmönnum sínum.
Sannleikurinn er sá, að hér á Islandi
er um að ræða ósættanlega móthverfu
milli kvenna af borgarastétt og
kvenna af verkalýðsstétt. Borgan-
frúrnar eiga samleið með stétt sinni,
kúgun kvenna borgaranna er f grund-
vallaratriðum ólík kúguninni á konum
af verkalýðsstétt. Kúgun borgari-
kvennanna er fyrst og fremst kyn-
ferðislegs eðlis, kúgun verkakvenn-
anna er fyrst og fremst stéttarlegs
eðlis.
Barátta Rauðsokkahreyfingarinnar
hefur einmitt verið borin uppi af
borgaralegum og smáborgaralegum
menntakonum og hefur þess vegna
einkennst af borgaralegri kven-
rembu (femínisma). Einmitt af
Vilborg Harðardóttir
þessum sökum hefur hreyfingin hlot-
ið sáralítinn hljómgrunn meðal
verkakvenna. Þetta á sinn þátt í að
stéttarvitund verkakvenna er al-
mennt á lægra stigi en stéttarvitund
verkamanna, því kvennahreyfingin,
sem berst jöfnum höndum fyrir sósí-
alisma og kvenfrelsi, skortir alger-
lega.
I ljósi þessa ástands, sem ríkir í
auðvaldslöndunum, verða deilurnar
milli kvenna frá vesturlöndum og
kvenna frá þróunarlöndunum skiljan-
legri. Konur þriðja heimsins gera
sér grein fyrir nauðsyn baráttunnar
gegn heimsvaldastefnu, sósíalheims-
valdastefnu og zíonisma, og að bar-
átta kvenna verður ekki slitin úr
tengslum við þjóðfrelsisbaráttuna.
Þess vegna "rfður alþjóðapólitíkin
húsum á kvennaráðstefnunni".
Frúrnar fengu ekki ífnuna frá hægri
stjórninni.
Vilborgar Ilarðardóttir kvartaði í
áðurívitnuðu viðtali við Þjóðviljann
sáran undan áhugaleysi íslensku
hægri stjórnarinnar á kvennaráð-
stefnunni, sérstaklega þó því, að
ríkisstjórnin tregaðist til að gefa
þeim fyrirmæli um það, hvernig þær
skildu greiða atkvæði í atkvæða-
greiðslunni um ályktun ráðstefnunn-
ar. Endirinn varð sá, að íslenska
sendinefndin sat hjá, ásamt átján
öðrum auðvaldsríkjum; þrjú ríki,
Bandaríkin, Israel og Danmörk
greiddu atkvæði gegn ályktuninni, en
yfirgnæfandi meirihluti þjóða heims,
samtals 89 þjóðir, samþykktu álykt-
unina..
Sérstök ástæða er til þess að vekja
athygli á afstöðu Vilborgar Harðar-
dóttur, sem birtist í því að hún sá
enga ástæðu til að gera grein fyrir
atkvæði sínu eða á nokkurn hátt taka
aðra afstöðu en hinar frúrnar. Vert
er í þessu sambandi að rifja upp, að
þegar íslenska sendinefndin á Alls-
herjarþingi Sameinuðu þjóðanna
greiddi atkvæði gegn því að Jasser
Arafat, formaður PLO, fengi að
halda ræðu á allsherjarþinginu, þá
skilaði fulltrúi Alþýðubandalagsins í
sendinefndinni, Svava Jakobsdóttir,
því séráliti, að fslenska sendinefndin
hefði helst átt að sitja hjá. Hér var
þó í raun og veru um það að ræða,
hvort Palestínumenn væru viður-
kenndir sem þjóð.
Afstöðuleysi Alþýðubandalagsins í
þessum tveimur málum hlýtur að
vekja margan til umhugsuhar um
hver sé afstaða Alþýðubandalagsins
til þjóðfrelsisbaráttu kúgaðra þjóða
yfirleitt. I rauninni er í báðum
þessum tilfellum, þó sérstaklega í
sambandi við kvennaráðstefnuna, um
að ræða beinan fjandskap við þær
þjóðir, sem standa í eldlínu barátt-
unnar gegn heimsvaldastefnu, zíon-
isma og kynþáttaaðskilnaðar. Þögn
Vilborgar varðandi atkvæðagreiðsl-
una á kvennaráðstefnunni verður að
skiljast þannig, að hún sé hjartan-
lega sítmmála þeim Auði Auðuns og
Sigrfði Thorlacius, enda er svo að
skiljá á Auði Auðuns í Motgunblað-
inu þann 4. júlí, að sönn eining and-
ans hafi ríkt f íslensku sendinefnd-
inni á kvennaráðstefnunni.
Ráðstefnan vfsar veginn fyrir fs-
lenska kvennahreyfingu.
Við teljum, að ef íslensk kvenna-
hreyfing ætli sér að ná raunveruleg
um árangri í starfi, þá verði hún
óhjákvæmilega að byggja á og taka
mið af niðurstöðum kvennaráðstefnu
Sameinuðu þjóðanna, því frelsisbar
áttu fslenskra kvenna er ekki unnt að
slíta úr tengslum við baráttuna fyrir
verkalýðsvöldum á Islandi, og ís-
lenskar konur ættu eftir megni' að
styðja konur kúguðu þjóðanna í bar
áttu þeirra gegn heimsvaldastefnu og
arðráni auðvaldsins. Jafnframt
þessu verður að berjast markvisst
gegn borgaralegum hugmyndum um
undirgefnishlutverk konunnar. Sag-
an hefur sýnt og sannað, að aðeins
sú kvennabarátta, sem hefur þetta
tvíþætta baráttumarkmið, er sigur-
vænleg.
-/Breiðholtssellan