Verklýðsblaðið

Issue

Verklýðsblaðið - 24.01.1931, Page 1

Verklýðsblaðið - 24.01.1931, Page 1
VERKLYÐSBIAÐIÐ ÚTGEFANDI: KOMMÚNISTAFLOKKUR ISLANDS (DEILD ÚR A.K.) II. árg. Reykjavík 24. janúar 1931 4. tbl. Atvmnuleysið Hvad liður atvínnubótunum? Þessi spurning gengur frá manni til manns, hvar sem verkamenn hittast. Þetta mál er eina málið, sem kemst fyrir í huga þeirra verka- manna, sem hafa orðið fyrir þeirri kaldhæðni viðburðanna, að ganga nú atvinnulausir og gvelta, fyrir offramleiðslu lífsnauðsynja. Allar leiðir hafa verið reyndar til þess að gera vald- höfunum það skiljanlegt, að neyðin stendur fyrir dyrum hjá fjölda manns og að daglega bætast fleiri í hópinn, ef ekkert er aðgert til að bæta úr atvinnuleysinu. Það hafa nefndir verið sendar til valdhafaima og þeir beðnir um atvinnubætur og ekkert svar fengist. Það hafa verið haldnir fundir með atvinnulausum mönn- «m, gengnar kröfugöngur og bornar fram há- værar kröfur um atvinnubætur, og því hefir verið svarað með því að hneppa í varðhald fjóra menn, er gerðust svo djarfir að krefjast með fullri alvöru atvinnubóta. Og meðan þessir menn sátu í fangelsinu, tók stjórn Dagsbrúnar málið í sínar hendur. Og síðan hefir ekkert ver- ið aðgert. Stjórn Dagsbrúnar hefir gætt þess vandlega, að enginn hávaði yrði gerður til þess að raska ekki ró þeirra, er ennþá hafa með þessi mál að gera. Reykjavíkurdeild Kommún- istaflokks íslands hefir látið skrá atvinnulausa verkamenn undanfarið. Og þrátt fyrir það þótt sósíaldemókratar hafi unnið leynt og ljóst gegn því að verkamenn létu skrá sig, hafa þó 525 látið skrá sig atvinnulausa. Og allir spyrja: Hvað gerir stjórn Dagsbrúnar í atvinnuleysis- málinu. Og svarið er alltaf það sama: Ekkert. Hún bíður í ró og næði eftir því, að þessum háu herrum þóknist að láta náðarmola falla til verkamanna og hafa góðar vonir um það, að 8—10 manna flokkar fái einhverntíma eitthvað að vinna einhversstaðar út um holt og hæðir, án nokkurs tillits til hinna raunverulegu þarfa 14. þ. m. hófst verkfall á Fáskrúðsfirði. Kröfur verkamanna voru þessar: Fyrir karl- menn kr. 1.00 um kl.st. í dagvinnu, kr. 1.20 í eftirvinnu, kr. 1.50 í næturvinnu og kr. 2.00 í helgidagavinnu. Fyrir konur: kr. 0.70 í dag- vinnu, kr. 1.00 í eftirvinnu, kr. 1.25 í nætur- vinnu og kr. 1.40 í helgidagavinnu. Kaup við uppskipun á kolum og salti kr. 1.30 í dagvinnu og kr. 1.70 í eftirvinnu. Mánaðarkaup karl- manna er 250 kr., en kvenna 170 kr. Kaup- taxti þessi miðast við 10 tíma vinnu. Allt kaup skal greitt í peningum. Kauptaxti þessi verkamannanna og án þess að taka kröfur þeirra hið minnsta til greina. Kröfur verka- manna eru þær, að allir þeir, sem atvinnulausir eru, fái vinnu til þess að þeir geti séð fyrir lieimilum sínum eða atvinnuleysisstyrk er jafngildi vinnulaunum að öðrum kosti. Og þess- um kröfum verður að fylgja fast eftir, því að öðrum kosti mega verkamenn bíða auðum hönd- mu hjálparlausir. Það sama bíður íslenzkra verkamanna og stéttarbræðra þeirra erlendis. Þegar allar bjargir eru bannaðar, er máttur samtaka þeirra það eina, sem getur leyst af þeim okið. Nú þegar atvinnuleysið geysar um allan auð- valdsheiminn, meira og ægilegra en nokkru sinni fyrri, þá er þó einn sjötti hluti jarðar, J sem vantar verkamenn itil að starfa að nauð- ' synjamálum sínum. Það eru Ráðstjómarríkin — ríki verkalýðsins —. Þar er framleiðslan miðuð við þarfir þjóðarinnar, ekki framleitt fyrir óvissa markaði. Þessvegna fer kreppan þar fram hjá. Hún getur ekki teygt hramma sína þangað sem framleiðslan er vísindalega skipulögð í þarfir verkalýðsins. Eina ráðið til þess að losast við kreppumar er því það, að yfirráð framleiðslunnar komist í hendur verka- lýðnum. Sameining okkar nú í atvinnubótamálinu, verður að því vopni, sem við beitum gegn auð- valdinu til þess að heimta einfaldasta réttinn til að lifa, og síðar meir til að taka völdin í okkar hendur. Og þá þarf enginn að ganga atvinnulaus. Atvinnulaus verkamaður. Skýrsla um atvinnuleysisskráninguna kemur í næsta blaði. Ritsj. verkamenn fengið kauphækkun eins og skýrt var frá í síðasta blaði. Þar sem atvinnurekendur höfðu ekki gengið að kauptaxta þessum á settum fresti', var verk- fall hafið. Samtökin hafa eflst mjög og verka- fólk streymir inn í félögin. A. S. V. (Alþjóðasamhjálp verkalýðsins) mun hefja baráttu til styrktar félögunum á Fáskrúðsfirði. Nauðsynlégt er að verkalýður- inn um allt land geri allt til að styrkja stétta- bræðurna þar eystra. Fasismínn færir sig upp á skaftið Jafnaðarmannafélag bannað. A Ki’istneshæli höfðu nokkrir sjúkhngar stofnað með sér jafnaðarmannafélag, í þeim tilgangi, að veita hver öðrum gagnkvæman andlegan styrk og ræða sameiginleg áhugamál. Þegar Ásgeir Bl. Magnússon var rekinn úr Menntaskóla Norðurlands, var jafnaðarmanna- félagið á Kristneshæli eitt þeirra félaga, sem sendu mótmæli. Og Jónas frá Hriflu var ekki seinn á sér og lét banna félagið. Hér er um að ræða óskammfeilið brot á stjómarskránni, sem heimilar mönnum fullt frjálsræði til að hafa félagsskap með sér í öll- um löglegum tilgangi. Sýnir þetta bezt að með hverjum deginum sem líður rekur fasisminn freklegar upp höfuðið. Nú taka valdhafamir að virða svo gjörsamlega að vettugi hið form- lega borgaralega lýðræði, sem heimilar mönn- um ritfrelsi, málfrelsi og samtakafrelsi að nafninu til, að þeir leysa upp félög, sem þeir þykjast eiga allskostar við, ef þeim mislíkar við samþykktir þeirra. Og hér hefir verið ráð- ist á garðinn þar sem hann er lægstur, á hinn ódrengilegasta og ómannúðlegasta hátt. Áður en þetta gerðist, mun þeim mönnum, sem ratað hafa í þær raunir að lenda í hel- greipum hvíta dauðans, hafa verið svo þungt í skapi til Jónasar frá Hriflu og Co., að ekki var á bætandi. í æsingagrein sem Jónas skrifar í Tímann, lýgur hann upp sögu um blóðspýting, sem ein- hver sjúklingur á Kristneshæli átti að hafa fengið, er hann heyrði um mótmæli jafnaðar- mannafél. gegn brottrekstri Ásgeirs Magnús- sonar. Kennir hann kommúnistum um blóð- spýting þenna, og svarar þeim um banatil- ræði við sjúklinginn af sinni venjulegu kurt- eisi og varkárni í orðum. Er það ærið djarft af þeim sem í glerhúsum búa að kasta slíkum steinum. Níðingsverk Jónasar og hans manna gegn þeim ógæfusömu mönnum, sem hafa orð- ið berklaveikinni að bráð, gætu gefið oss til- efni til að saka hann með nokkru meiri rétti um banaráð við allmikinn hluta þjóðarinnar, ef vér leggðum það í vana vom að nota sama orðbragð og hann. Þess er skemmst að minnast, þegar stjórnin tilkynnti að ljóslækningar annarstaðar en á Vífilsstöðum, Kristneshæli og á Röntgenstof- unni í Reykjavík væru ríkissjóði óviðkomandi. Ennfremur að sjúklingar á þeim sjúkrahúsum, sem hafa hærra daggjald heldur en Ki’istnes- hælið eða Vífilsstaðir, njóti ekki styrks sam- kvæmt berklavarnalögunum. Hér hefir stjóniin gengið svo langt í ofsókn- unum gegn berklasjúklingunum, að hún þver- brýtur berklavarnalögin, sem heimila berkla- veikum mönnum styrk úr ríkissjóði, án nokk- urra skilyrða. Hér með eru allir þeir sjúkling- ar, sem ekki komast að á Vífilsstöðum eða Kristneshæli útilokaðir frá læknishjálp og of- urseldir dauðanum, ef þeir hafa ekki efni á að kosta sig sjálfir. Vegna þessara ráðstafana er fjöldi berklaveikra manna utan sjúki-ahúsa og breiða út veikina, svo berklavarnalögin verð- skulda varla lengur það nafn, sem þau bera. Sjúklingarnir á Kristneshæli njóta að vísu styrks samkvæmt berklavamalögunum. En Sanpdeila á. Fáskrúðsfirdi e>- miðaður við kjörin á Eskifirði, en þar hafa

x

Verklýðsblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Verklýðsblaðið
https://timarit.is/publication/345

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.