Verklýðsblaðið - 21.02.1931, Blaðsíða 1

VERKLYÐSBIAÐIÐ
ÚTGEFANDI: KOMMÚNISTAFLOKKUR ISLANDS (DEILD ÚR A.K.)
II. ápg. Reykjavík 21. febrúar 1931 8. tbl.
Samfylking verkalýðsins 25. febr
Alheimsbarátta gegn atvinnuleysinu.
Auðvaldið í öngum sínum.
Atvinnuleysið, sem nú geysar um allan auð-
valdsheiminn, hefir gert auðvaldið svo ráð-
þrota, að það veit ekki hvað til bragðs skal
taka. Það finnur að blekkingar þess eru af-
hjúpaðar og þá er valdi þess hætta búin. Nú
finnur það sárt til kreppunnar og þykist
hvergi við hana riðið en vill „reyna“ að binda
enda á hana með einhverju móti. En aðferð-
irnar eru á ýmsa lund eins og gengur. Vitr-
ingar Vesturheims vilja eyða kreppunni með
styttingu vinnutímans (hjá atvinnulausu milj-
ónunum?), hækkun kaupgjalds og aukinni
eyðslusemi! Sósíaldemókratinn, Snowden, legg-
ur áherslu á það, að fólkið spari og lækki laun
sín fríviljuglega (líka þeir, sem engin laun
hafa?), til þess að reisa við fjárhag þjóðar-
innar.
Jón Ólafsson íhaldsbankastjóri leggur til að
allir spari og laun verði lækkuð svo atvinnu-
vegirnir geti haldið áfram með sama braskara-
hættinum og verið hefir. Væri óskandi að Jón
Ólafsson gæfi verkamönnum gott fyrirdæm: i
sparsemi og auglýsti sína sparsemi, svo að
verkamönnum yrði auðveldara að feta í fót-
spor hans í þeirri dygð. Allt þetta snakk út í
loftið, sem er eingöngu notað til þess að leiða
athygli verkalýðsins frá því að kryfja til
mergjar orsök kreppunnar og leiða huga hans
frá hinni einu lausn hennar, er það hálmstrá,
sem auðvaldið hangir í, meðan fasisminn er að
vígbúast.
Atvinnuleysið eykst.
Og þrátt fyrir bollaleggingar auðvaldsins
eykst atvinnuleysið dag frá degi. Fyrir
skömmu taldist einum amerískum íhaldsþing-
manni svo til, að þúsund manns dræpust úr
hungri daglega í Bandaríkjum Norður-Ame-
ríku. Og ástandið þar hefir versnað síðan. Tala
atvinnulausra er birt annarsstaðar í blaðinu og
verður hún þvi ekki tekin upp hér. En með
hverjum deginum sem líður færist neyðin nær
hverjum einstökum verkamanni og hverju ein-
asta verkamannaheimili, meðan auðvaldið situr
rökþrota og ráðalaust við sitt eigið þjóðskipu-
lag. Auðvaldið reynir þó í öðru orðinu að telja
verkalýðnum trú um það, að senn muni at-
vinnuleysið réna og kreppan líða hjá, en hið
vitfirta örvæntingarfálm þess sýnir, að þeir
tala mót betri vitund. Auðvaldið lítur öfundar
hornauga til Ráðstjórnar-Rússlands, þar sem
er ekkert atvinnuleysi og engin hungursneyð.
Þar sjá auðhöldamir að er markaður fyrir
hinar óseldu markaðsvörur sínar. Þeir keppast
því um það, að ljúga á Rússland þeim trölla-
sögum, sem þeir geta upphugsað og láta blöð
sín básúna þær út í von um það, að þeim tak-
ist að fá verkalýð auðvaldsheimsins til að
bata stéttarbi-æður sína í Rússlandi og leggja
til orustu gegn þeim, með þeim morðtólum, er
„menning" borgaranna hefir getað upp fundið.
Verkamenn, sameinist.
Á miðvikudaginn kemur, 25. febrúar, hafa
atvinnulausir verkamenn allra landa ákveðið
að halda með sér fund og ráða ráðum sínum og
bera fram kröfur sínar. Og það verða ekki að-
eins atvinnulausir verkamenn, sem taka þátt í
kröfufundum þessum; verkamenn, sem ennþá
hafa atvinnu, ætla einnig að taka þátt í þeim.
Það er sama öryggisleysið, sem þeir eiga við að
búa. Þeir, sem hafa atvinnu í dag geta verið
atvinnulausir á morgun. Og sá, sem hefir at-
vinnu í fyrramálið getur verið sviftur atvinn-
unni að klukkustund liðinni. Atvinnuleysið er
skuggi auðvaldsskipulagsins. Og því stærra
sem auðmagn einstaklinganna og hringanna
verður, því stærri verður skuggi þess. At-
vmnuleysið er stéttaplága, sem allur verka-
lýður verður að sameinast gegn. Stéttarbi'æð-
ur okkar í Ráðstjórnar-Rússlandi hafa yfirunn-
ið þessa plágu og bent okkur á þann eina mögu-
leika til að sigrast á henni. Verkamenn allra
landa sjá orðið hvað er að gerast og hvert
stefnir. Þess vegna hafa þeir ákveðið að helga
þenna dag (25. febr.) þessu aðal vandamáli
sínu. Nú skal ekki lengur láta smáágreinings-
atriði hindra sameining þeirra í eina órjúfandi
fylkingu gegn þeim erkifjanda, er hótar þeim,
konum þeirra og bömum, hungurdauða meðan
komhlöður heimsins standa fullar og forðan-
um er brent til að. rýma á markaðnum.
Frh. á 4. afðu
Alþing 1931
Nýjar drápsklyfjar á alþýðu manna.
Enn á ný hefir Alþingi íslendinga tekið til
starfa, í síðasta sinni á þessu kjörtímabili. Þing-
menn hafa hlotið blessun kirkjunnar og heilla-
óskir hennar, að þeir megi reynast góðir full-
trúar þeirrar stéttar, sem þeir þjóna.
Stjórnin leggur allmörg frumvörp fyrir þing-
ið. Ur hverri línu, úr hverri tölu má lesa anda
stéttabaráttunnar — baráttu yfirráðastéttarinnar
gegn vinnandi stéttunum. Skal hér mínnst á
helztu frumvörpin, þau sem mestu máli skifta
fyrir alþýðu manna.
Fyrst skal nefna fjárlagafrumvarpið fyrir
1932. Það er í sama anda og undanfarið. Fyr-
irmæli um hvernig pressa skuli milljónir út úr
alþýðu manna, og ausa fé til yfirráðastéttar-
innar.
Miklu meiri nýmæli eru frumvðrp um tekju-
og eignaskatt, um verðtoll, og frumvarp til
tolllaga. í tekju- og eignaskattsfrumvarpinu er
skattstiginn látinn haldast eins og áður. Það
merkir að, eins og áður, á arðránsstéttin að
vera svo að segja skattfrjáls og vinnandi stétt-
irnar eiga að bera allar byrðarnar. Undanfarið
hafa beinu skattarnir verið ca. 7°/0 af öllum
sköttum til ríkissjóðs. Svo skal það enn vera.
Persónufrádrátturinn skal vera 800 kr. fyrir
einstakling, 1600 kr. fyrir hjón og 500 kr. fyrir
hvert barn. Er það sagt í greinargerðinni, að
af þessum upphæðum megi lifa, ef sparsemi
kæmi til. Þessir herrar hljóta því að hafa fund-
ið upp einhver ráð Jil að lifa af 800 kr. árs-
tekjum. Væii því lang eðlilegast að þeir væru
látnir lifa af þessum árstekjum, sem þeir ætla
öðrum mönnum að lifa á. Gætu þeir svo lagt
fram búreikninga sína, og sýnt almenningi,
þannig í verkinu hvernig á að fara að því að
spara.
Þá eru tolllðgin. Árið 1924 voru samþykkt
lög um svonefndan gengisviðauka, en þau voru
í því fólgin að tollurinn var hækkaður um 25°/0
Til þess að friða alþýðu manna, var það skýrt
tekið fram að þetta væri aðeins bráðabyrgðar-
ráðstöfun, dýrtiðarráðstöfun, eins og nafnið
bendir til. Þessi gengisviðauki var mikið árás-
arefni á íhaldsflokkinn af hálfu Framsóknar-
manna og sósíaldemókrata. En nú eru þessir
flokkar komnir að völdum, og nú hafa allir
þingflokkar orðið ásáttir um að framlengja
þessar dýrtíðarbyrðar ár frá ári, og á þessu
þingi ætla þeir allir að koma sér saman um að
gera þær eins eilífar og í þeirra valdi stendur.
Haraldur Guðmundsson er einn nefndarmanna,
í tolla- og skattmálanefndinni, sem samið hefir
frumvarpið. Hefir hann engan ágreining gert..
Samkvæmt frumvarpi þessu er gengisviðauk-
inn lagður við tollana. Auk þess eru tollarnir
hækkaðir á ýmsum vörum, svo sem tei, súkku-
laði, öli, sódavatni o. fl.
Sem dæmi má nefna að samkvæmt frv. er
tollur á hverju kg. af brendu kaffi 80 aurar;
og á hverju kg. af kaffibæti 75 aurar!
Þá er frumvarpið um Terðtoll. Eins og geng-
isviðaukinn var verðtollurinn leiddur í lög
1924, og var þá talinn bráðabýrgðarráðstöfun.
Réðust Framsóknarmenn og sósialdemókratar
mjög á tollplágu þessa. Á sambandsþingum Al-
þýðuflokksins var siður að skora á Alþingi að
Mótmælafundur gegn atvinnuleysinu
verður haldinn 25. febr. fundartími og staður verður auglýstur siðar.
Allir verkamenn, bæði atvinnulausir og þeir sem liafa atvinnu,
komi á fundinn.
Komið beint úr vinnunni á fundinn.
. Nefnd atvinnulausra verkamanna.