Verklýðsblaðið - 07.03.1931, Síða 3

Baráttan fyrir stofnun óháðs
verklýðssambands
Ályktun 4. þings Verklýðssamb. Norðurlands.
Eítir rækilegar umræður um skipulagsmál
verklýðssamtakanna var samþykt eftirfarandi
ályktun á 4. þingi Verklýðssambands Norður-
lands:
„1. Þingið álítur takmarkið, sem stefna beri
að, uni skipulag vex*klýðssamtakanna, sé mynd-
un óháðs verklýðssambands á grundvelli stétta-
baráttu vexkalýðsins, sem allir er tilheyi*a
verklýðsstéttinni, geti verið í, án tillits til póli-
tíski'a skoðana.
2. Þingið álítur beztu leiðina til að vinna að
stofnun óháðs verklýðssambands, þá að mynda
Nýlega er farið að gefa út vinnustöðvablað
vdð höfnina hér í Reykjavík, sem heitir „Hafn-
arblaðið“.Útgefendur eru nokkrir hafnarvei'ka-
menn (sella Kommúnistaflokksins við höfn-
ina). Blað þetta er fyrst um sinn tvær fjölrit-
aðar siður og kemur út vikulega. Hafa þegar
komið út af því 5 tbl.
Ekki verður annað sagt en vel sé af stað
farið. Hafa þegar komið í ljós hjá blaðinu
fiestir þeir kostir, sem vinnustöðvablöð þui'fa
að hafa. Öll helztu daglegu áhugamál hafnar-
verkamannanna tekin fyrir, og rædd frá sjón-
anniði stéttabaráttunnar. Enda bíða vei'ka-
mennirnir jafnan útkomu blaðsins með ó-
þreyju.
í blaðinu hafa verið greinir um verkamanna-
skýlið, öryggi verkamanna við vinnuna, út-
borgun vinnulauna og arðrán vei'kamanna við
uppskipunarvinnu. Um þetta efni hefur Verk-
lýðsblaðið áður farið nokkrum orðum og sýnt
fram á arðránið með dæmum. Hafnarblaðið
hefir nefnt nokkur ljós dæmi, sem skýra málið
ágætlega. Birtum vér hér eitt þeirra:
„Hvernig er vei'kalýðurinn arðrændur?
Nýlega kom hingað saltskip. í Viðey voru
losuð úr því 1400 tonn. Fyrir þetta borgaði
laun þessara manna stöðugt faiið lækkandi'1.
(Tekið úr „Launa- og skattaskýrslum þýzka
ríkisins").
Þessi staðreynd ásamt eftirfarandi tilvitnun,
sem er tekin úr „Finanzpolitische Korrespon-
denz“ frá 25. nóv. 1930, sýnir ljóslega „dásemi“
íhaldsskipulags sósíaldemókratanna í Þýzka-
landi:
„Eymd þýzka verkalýðsins, sérstaklega iðn-
aðarverkamannanna, fer sífelt vaxandi. í meir
en 17 mánuði hafa kjör verkalýðsins vei'snað
með degi hverjum og verður ekki sc5 fyi’ir end-
ann á þessu. Á næstu mánuðum má búast við
énn nýjum launalækkunum. Oss virðist vafa-
samt hvort vei'kalýðurinn geti haldið þessi kjör
út lengur“.
Hvað sýna þessar tvær tilvitnanir fyrst og
fremst ?
Þær sýna svik þýzku sósíaldemókratanna við
verkalýðinn. Sósíaldemókratarnir hafa gert
stéttasamtök verkalýðsins — verkalýðsfélögin
— að tryggustu styttum auðvaldsins. Þeir hafa
á bak við verkalýðinn samið við atvinnurek-
enduma um sífeldar launalækkanir, og hafa á
þessu ári kórónað svik sín með því að nota lög-
i'egluna og herinn til þess að vemda verkfalls-
brjótana í Ruhr og víðar, og tryggt með því
ósigur verkalýðsins, en sigur námueigendanna.
Þetta er sú gullöld, sem sósíaldemókratamir
með öllum veiklýðsfélögum á landinu og þeim
verklýðssinnum, sem eru því fylgjandi „Bar-
áttubandalag verkalýðsins“. Leggur nefndin
síðan fyi'ir þingið uppkast að skipulagi þess“.
Nauðsynlegt er að verkalýðurinn um land
allt taki afstöðu til þessarar samþykktar V. S.
N. og bindist samtökum við norðlenzka verka-
lýðinn, til að hrinda þessu nauðsynjamáli stétt-
arinnar í framkvæmd. Verklýðsfélög og hópar
stéttvísra verkamanna um land allt, verða að
búa sig undir að senda fulltrúa á landsráð-
stefnu til að ræða þetta mál.
skipið salteiganda eða atvinnux*ekandanum kr.
1.50 á tonnið, eða alls kr. 2100.00. I skipinu
unnu 32 menn í 28 tírna hver. Kaup þessara
manna er því kr. 1218.56.
Ágóði atvinnurekandans er því kr. 881.44.
Sæmileg þénusta á 32 mönnum í 28 tíma. Sama
skip losaði líka salt hér. Arman daginn 283
tonn. Fyrir það borgaði skipið kr. 424.50 en
vei'kamennimir voru 16 í 10 tíma og fengu kr.
146.60. Ágóði er því kr. 278.90.
Hinn daginn losaði það 290 tonn. Fyrir það
borgaði skipið kr. 435.00, en verkamennirnir,
sem voru 16 og unnu í 10 tíma, fengu kr.
145.60. Ágóði er því kr. 289.40. Að réttu lagi
átti hver verkamaður að fá kr. 27.18. þenna
eina dag, eða kr. 2.71 um tímann.
Hvenær fáum við frádi'áttarlaust það, sem
skipin borga atvinnurekendum fyrir vinnu
okkar?“
Sella S. U. K. á Grímsstaðaholti, hefir gefið
út blað í svipuðum stíl og Hafnarblaðið. Ættu
félagamii' á öðrum vinnustöðvum og út um
land að taka sér blöð þessi til fyrii'myndar.
Hvar, sem til er, þó ekki sé nema ritvél, er
hægt að gefa út slík blöð, ef vilji og áhugi er
fyrir hendi.
í Þýzkalandi lofuðu verkalýðnum 1919, eftir
að hafa kæft byltingarhreyfingu hans í blóði.
Auðvaldio þýzka hefir launað þessum dyggu
þjónum sínum vel svikin við verkalýðinn.
300000 sósíaldemókratískir „verkalýðsforingj-
ar“ og starfsmenn ríkisins hafa hálaunaðar
stöður hjá auðvaldinu. Á sama tíma og sósíal-
demókratarnir í Berlín svelta 80000 málmiðn-
aðarverkamenn inn í vei'ksmiðjurnai', neita
þeim um vei’kfallsstyrk, taka „verkalýðsfélaga-
foringjamir" 80 milj. mörk að launum úr kassa
verkalýðsfélaganna.
Þýzku sósíaldemókratamir eru launaðir bæði
af auðvaldinu og verkalýðsfélögunum til þess
að sitja á svikráðum við verkalýðinn.
„Órannsakanlegir em vegir drottins“, segir
Alþ.bl., en órannsakanlegri eru vegir sósíal-
demókratanna, segir „Verkl.bl.“.
Sósíaldemókrataflokkar alls heimsins þykjast
vera fulltrúar verkalýðsins, en í stað þess eru
þeir orðnir ti'yggustu stoðir auðvaldsins. Þeir
eru víða húsbændur á „kærleiksheimilum“ þess,
t. d. í Englandi, Þýzkalandi, Danmörku, eða
stuðningsmenn stjórnarflokkanna, t. d. íslandi
(hlutlausir! ? stuðningsmenn).
íslenzki verkalýðurinn ætti að gera saman-
burð á þýzku og íslenzku sósíaldemókrötunum.
Það ætti ekki að vera neinum ofvaxið að sjá
skyldleikann.
Enn frá Sigfufirði
Atvinnurekendur og sösíaldemókratai' brjóta
taxta verkakvennafélagsins „Ósk“.
Félag útvegsmanna á Siglufirði hefir samið
taxta fyrir línustúlkur o. fl. Er taxti þessi
miklu lægri en taxti sá, sem verkakvennafélag-
ið Ósk hefir gefið út og er þetta því bein og
óskammfeilin árás á launakjör verkalýðsins.
Hitt er þó öllu svívirðilegra, að einn þeii'ra
inanna, er skrifar nafn sitt undir taxta þenn-
an, skuli vera sósíaldemóki-ati, ein aðalsprauta
kratanna á Siglufirði, bæði í verkanianna- og
jafnaðaiinannafélaginu. Hann er einn af þess-
um kratisku tvíverum, sem eru i senn verka-
manna-foringjar og atvinnurekendur, sbr. Héð-
inn, Jón Bald. etc. Telja má víst, að siglfirzk-
ir kratabroddar líti til drýgjandans og telji þvi
verk þetta sér og sínum guði (þ. e. auðvald-
inu) til sóma. En íslenzkur verkalýður verður
að hafa augun opin og' hlífa í engu svikurun-
um.
Á síðasta verkamannafélagsfundi á Siglu-
firði báru kommúnistar fram tillögur um 9
ldst. vinnudag í almennri vinnu og 8 st. í bæj-
arvinnu. Skal þessi stytting framkvæmd, án
þess að raska fyrverahdi daglaunataxta 12,50
kr. á dag.
Sósíaldemókratar börðust af alefli gegn
þessu og beittu allskonar ofbeldi. Formaður
félagsins (krati) vildi ekki bera upp tillöguna,
af því að kommúnistar voi*u í meiri hluta og
var svo samþykkt að fresta henni. til næsta
fundar. — Það er óþarfi að taka það fram,
að í þessari tillögu fólst ekkert annað en
samþykktir krata frá Verklýðsráðstefnunni.
Fer hér eins og kommúnistai* spáðu, að rót-
tækis-samþykktir krata voni einber hræsni, til
að slá ryki í augu verkalýðsins. Þegar til fram-
kvæmdanna kemur, hrækja þeir á fortíð sína,
sem er þeim aðeins merki þess, hvað þeir gátu
verið skynsamlega róttækir í oiði.
Vantar embætti!
Á þingi Alþýðuflokksins í haust, reiknaðist
hr. Guðbrandi Jónssyni, að Alþýðuflokkurinn
ætti að réttu lagi að hafa ráð á 20—30% af em-
bættum landsins! Þegar þessu marki væri náð,
taldi Guðbrandur Alþýðuflokkinn hafa unnið
fullan sigur og þótti honum ræður sumra full-
trúanna ekki snúast nóg um þetta mikilvæga
viðfangsefni!
Nú birtir Alþýðublaðið langan leiðara um
þetta efni. Til þess að sannfæra íhaldsflokk-
inn um, að allar stéttir meg'i vel við una, að
þessari sanngirniskröfu (!!) sósíaldemókrata
sé sinnt, segir Alþýðubl. að það þurfi „að sýna
almenningi, að jafnaðarmönnum farist ekki
síður að stjórna og starfa í þágu þess opin-
bera (les: auðvaldsins) en hinni æfagömlu em-
bættismannaklíku íhaldsins“!
Frá þessu sjónarmiði er það ofur skiljanlegt
að sósíaldemókratar styðji landsstjómina sem
fastast. Það er augljóst áð beztur árangur
fengist með því að styðja hverja landsstjórn,
sem að völdum situr, ekki síður íhaldsstjórn
en aðrar, sem dyggilegast. En það er nú því
miður ekki hægt. Það myndi vera verkakörl-
unum ofvaxið að skilja slíka pólitík.
Sósíaldemókratar eiga greiðan aðgang að
bankastjóraembættum. Kommiúnistum veitist
erfitt að fá „embætti“ við að ltola skip. Fyrir
Guðbrand Jónsson, Harald Guðmundsson, Jón
Baldvinsson og greinarhöfund Alþýðublaðsins,
er því ekki vandi að velja milli þessara tveggja
f lokka!