Verklýðsblaðið - 14.03.1931, Qupperneq 1

VERKLYÐSBIAÐIÐ
ÚTGEFANDI: KOMMÚNISTAFLOKKIJR ISLANDS (DEILD ÚR A.K.)
II. árg. Reykjavik 14. marz 1931 11. tbl(
Út með togarana! Verkalýðurinn verður að rísa til
sameiginlegrar baráttu
Fisk-erí ei' nú alveg óvenjulega mikið. Alstað-
ar að berast fréttirnar um rífandi afla. En tog-
waeigendur láta sig þetta mokfiskerí litlu
Sfcipta. Togararnir eru bundnir. Verkafólkið býr
rið hina sárustu neyð, meðan bjargræðið er
«nt um kring, meðan auðurinn liggur ónotaður
við fætur þess. Hversvegna? Vegna þess að
fjandsamleg stétt drottnar yfir atvixmutækjun-
am. Vegna þess að framleiðslutækin eru notuð
í stéttabaráttunni gegn verkalýðnum, í stað
þess að skapa honum velmeg-un.
Þó ekkert fé sé fyrir hendi til atvinnubóta,
iamkværnt kenningum valdhafanna, þá er samt
nægilegt af peningum til að gefa út Morgun-
blaðið. Og- satt er það, að margir myndu missa
góða atvinnu, ef það hætti að koma út. Þá at-
rinnu, að skrifa stórlygar í Morgunblaðið álíta
eigendur framleiðslutækjanna miklu nauðsyn-
'legii nú í kreppunni en að veiða fisk úr sjó.
HveiTiig' eiga útgerðai*menn að geta haldið
áfram að gera út með stöðugu tapi ? spyr
llorgunblaðið. Samkvæmt kenningum Morgun-
Ólafur Thors kveinaði sem hæst í Morgunblað-
inu, höfðu eignir Reykvíkinga aukizt um 18
milljónir króna á 3 undanförnum árum. Megin-
hlutann af þessum auð hafa togaramir aflað
bænum, samkvæmt kenningum Morgunblaðs-
manna. Bærilegt samræmi!
Mann rekur oft í rogastans hvað Morgun-
blaðið ímyndar sér að til sé mikið af sauðar-
hausum meðal alþýðu manna, því tilgangurinn
með skrifum þessum hlýtur þó að vera sá, að
telja fólki trú um þetta. Aimars væri lítið vit
í þvi að ausa út fé til að gefa út Morgunblaðið.
Hver er þá tilgangurinn með togarastöðvun-
inni? Eftir að Morgunblaðið er búið að rausa
sem mest um tapið; gloprar það út úr sér hinni
léttu ástæðu. Togararnir eru stöðvaðir til að
takmarka framleiðsluna. Það er svo sem auðséð
hverjir hér eru að verki. Það eru stóru útgerð-
arfélögin, sem hafa mestalla fisksöluna í sínum
höndum. Það er ekki að ástæðulausu, sem
Morgunblaðið er að stríða sósíaldemókrötum
með síldareinkasölunni, sem líka takmarkar
Mótmælafundur gegn atvinnuleysinu
oé toéarastöðvunmni
verður haldinn sunnudaginn 15. mars í K. R. húsinu (Bárunni) kl. 5 síðdegis.
Fundarelni: Atvinnuleysið og togarastöðvunin
Borgarstjóra, Atvinnumálaráðherra, bankastjórum Utvegsbankans og
stjórn Félags íslenskra botnvörpuskipaeiganda er boðið á fundinn.
Verkamenn oé verkakonur! Fjölmennið
Nefnd atvinnuiansra verkamanna
Maðsins er útgerð ekkert annað en góðgerða-
tftarfsemi. Það er raunai- talsverður galli á
þeirri góðgerðarstaifsemi, að hún bregst alger-
tega þegai' mest á ríður, þegar kreppan skellur
ffir og neyðin sverfur að.
Morgunblaðið segir, að togaraútgerðin hafi
tapað, 660 þús. krónum á ísfiskiríinu í ár. Fvr-
ir nokkrum árum sagði Morgunblaðið að rekst-
urinn bæri sig ef selt væri fyrir 800 pund í
hverri ferð. Síðan hefir allt, sem til útgerðar
þarí, lækkað stórum. Það mun því sanni nær
að 650—700 pund eru nægilegt fé til að stand-
ast allan kostnað. Nú hefir fiskirí verið alveg
framúrskarandi í vetui' og salan góð, svo tog-
argrnir hafa selt fyrir allt að 2800 pundum, og
éinn þar yfir. Samt hefir útgerðin tapað sam-
kvæmt Morgunblaðinu! Það fer ekki að verða
vanþörf á því að losa þessa vesalings menn við
framleiðslutækin, sem eru þeim til svona mik-
illa byrða!
Alltaf hefir sónninn verið sá sami hjá
Morgunblaðinu. AUtaf að tapa! 1929, þegar
framleiðsluna. Hringamynduninni miðar prýði-
)ega áfram í saltfisknum líka.
Hérna höfum við auðvaldsskipulagið í sinni
réttu mynd, verkamenn. Um allan heim sverfur
neyðin að. Hundruð milljóna svelta. Og einmitt
vegna þess er framleiðsla á matvörum tak-
mörkuð.
Tvær flugur hyggjast þeir að slá í einu
höggi. Að rýma af markaðinum og að svelta
verkalýðinn til auðsveipni, svo þeir eigi hægara
með að koma fram kaupkúgunaráformum sín-
um.
Auk þess liggja stórpólitískar „spekulation-
ir“ að baki stöðvuninni, eins og síðar mun fram
koma.
Mótmælafundur gegn atvinriuleysinu
og togarastövuninni.
25. febrúar gengu fylkingar hihs stéttvísa
verkalýðs í auðvaldslöndum í voldugum kröfu-
Framh. á 4. síðu.
Kristneshælishneykslið
Öll blöðin hér í Reykjavík steinþegja um það
hneyksli, sem sagt er frá í næstsíðasta Verk-
lýðsblaði, er Jakob Ámason, berklasjúklingur
á Kristneshæli var rekinn þaðan vegna stjóm-
málaskoðana sinna.
Hér er þó ekki um neitt smáræðis afbrot
að ræða, sem valdhafamir hafa framið. Skýlaus
fyrirmæli stjómarskrárinnar eru brotin. „Helg-
ustu“ mannréttindin, sem hún á að tryggja
þegnumun, lýðréttindin, rétturinn til að hafa
með sér hverskonar löglegan félagsskap, er fót-
um troðinn.
Þegar borgurunum þykir sín eigin lög vera
orðin úrelt í stéttabaráttunni, hrækja þeir á
þau. Jafnvel grundvöllurinn að öllu þeirra
stjórnskipulagi, stjórnarskráin, er virt að vett-
ugi, ef þeim býður svo við að horfa. Þeim laga-
fyrirmælum, sem koma yfirstéttinni að haldi á
núverandi stigi stéttabaráttunnar, er skylt að
framfylgja til hins ýtrasta, hin, sem ekki eru
lengur nýt vopn fyrir borgarastéttina og eru
jafnvel orðin til trafala í ofsóknunum gegn
forustuliði verkalýðsins, er jafn skylt að virða
að vettugi.
Þessi stjómarstefna, sem í flestum auðvalda
löndum jarðarinnar tekur nú að levsa hið borg-
aralega lýðræði af hólmi að meira eða minna
leyti, hefir fengið alþjóðlegt nafn — er kennd
við óaldarflokk þann, sem nú fer með völd í
Ítalíu og kölluð fasismi.
Það er líkast þvi, sem það sé kaldhæðni ör-
laganna, að einhverjar fyrstu ráðstafanir faa-
ismans á Islandi, skuli koma niður á varnar-
lausum berklasjúklingum.
Jakob Ámason sagði sannleikann í grein
þeirri, ef hann ritaði í Vérkamanninn. Hann'
sannar að dómsmálaráðherrann hafi gert sig
sekán umj einhverjar ægilegustu blaðálygar,
sem dæmi eru til um langt skeið hér á landi
En það fylgir þvi ærin áhætta að segja sann-
leikann. Éf maður á heilsuna eða lífið undir
náð ríkisvaldsins, þá kostar það mann heila-
una eða lífið.
Um þetta smáræði steinþeigja öll blöðin hér
í Reykjavík. Morgunblaðið þegir, Tíminn þeg-
ir, Alþýðublaðið þegir. Nú þegir blað „lýðræðis-
jafnaðarmannanna“ þó höggvið sé nærri lýð-
ræðinu. í stað þess styður Alþýðublaðið og
„lýðræðisjafnaðarmennirnir“ þann flokk, sem
fastast, sem beitir fasistiskum aðferðum af
meiri ósvífni, en áður hefir þekkst hér á landL
Alþýðublaðsmennimir gerast samsekir fasist-
unum, sem framið hafa gjörræðið gegn sjúkl-
ingunum á Kristneshæli.
Verklýðsblaðið krafðist þess, að fulltrúar
Alþýðuflokksins á þingi gerðu gangskör að því
að Alþingi hlutaðist til um það, að hinum brott-
rekna sjúkling yrði þegar í stað leyfð vist á
hælinu. Það hefir nú þegar sýnt sig, að sú krafa
hefir ekki fallið í góðan jarðveg.
Verkalýðurinn um allt land verður að hefja
svo öfluga mótmælabaráttu, að Alþingi geti
með engu móti gengið þegjandi fram hjá mál-
inu.
(