Verklýðsblaðið - 18.04.1931, Síða 1

VERKLYÐSBIAÐIÐ
ÚTGEFANDI: KOMMÚNIST.AFLOKKUR ISLANDS (DEILD ÚR A.K.)
II. árg. Reykjavík 18. apríi 1931 16. tbl
Alþýðan vill enga
sambræðslu við
íhaldíð
Einræðisbröltið og stjórnarskrárbrotin ná hámarti sínu
Heigulsháttur íhalds og krata.
Krðfugöngur undir stjórn kommúnista.
Burt með sultarstjórnina.
Þingmenn reknir heim.
Þriðjudaginn 14. apríl kl. 1 e. h. kom Alþingi
uaman til að ræða vantraust það á ríkisstjóm-
ina, sem íhaldið bar fram og sósíaldemókrat-
arnír ætluðu að samþykkja. Þegar fundur hófst,
las forsætisráðherra upp bréf mikið frá kóngi,
er lýsti þing rofið og ákvað að kosningar
skyldu fram fara 12. júní. Var þingmönnum
þar með gefið til kynna, að þeir væru af þess-
um erlenda embættismanni íslenzka auðvalds-
íns sviftir umboði því, er mikill hluti þjóðar-
innar veitti þeim með kosningunum 1927.
Þingmönnum íhalds og krata brá mjög við
þennan boðskap, því ýmsir munu hafa verið
farnir að hugsa gott til glóðarinnar, að - láta
gæðinga slna, — þá hina litlausu pólitiskt! —•
setjast nú sameiginlega að krásum þeim og
bitum, sem Framsókn skyldi nú rekin frá. Kom
þeim öllum saman um að hér væri um hreint
valdarán að raíða og þeir stæðu nú frarnmi fyr-
ir einræðisstjóm, er með aðstoð konungsvalds-
ins hefði hrifsað völdin af þinginu.
Hefði þá legið næst fyrir þá að segja: „Við
mótmælum allir þessu gerræði og víkjum héð-
an hvergi, unz byssustingimir standa á oss“.
En fulltrúar íslenzkrar borgarastóttar 1931
höfðu auðvitað ekki lengur snefil af því hug-
rekki og snarræði, er einkenndi fulltrúa hinna
framsæknu íslendinga 1851 eða fulltrúa
frönsku borgarastéttarinnar 1789. Þingmenn
íhalds og krata kölluðu að þetta væri valda-
rán, stimpluðu ríkisstjórnina sem svikara og
þjófa, — og fengu orðsöfnuð sinn jafn óþveg-
inn til baka aftur frá hinni nýskipuðu konungs-
stjórn. En af þingfundi fóra þeir, án bess hon-
um væri slitið og kváðust mundu boða til funda
um kvöldið.
Alþvðan heimtar lýðveldi og
nýja stjórn
Strax um kvöldið voru haldnir mótmæla-
fundir í Reykjavík, Hafnarfirði, Akureyri,
Siglufirði og víðar. Kom það alstaðar í ljós, að
alþýða manna var geysilega reið yfir aðförum
stjórnarinnar og heimtaði af foringjum sínum
það, sem sjálfsagt var, að krafan um íslenzkt
lýðveldi yrði fram að ganga nú þegar. Á afar-
fjölmennum fundi í Templarahúsinu í Reykja-
vík sýndu fulltrúar kommúnistaflokksins fram
á, að til þess að framkvæma myndun lýðveldis
nú, yrði að kjósa bráðabirgðastjóm, er léti fram
fara nýjar, almennar hlutfallslcosningar um
land allt, þar sem allir yfir 21 árs hefðu kosn-
ingarótt. Jafnframt yrði að svifta núverandi
ríkisstjórn yfirráðum yfir útvarpinu, varðskip-
um, símanum og bönkum, og setja það undir
eftirlit alþýðu, koma upp verkamannaverndar-
liði og lieyja allsherjarverkfall til mótmæla einn
dag, 15. apríl. Sýndu kommúnistamir fram á,
að ef það væri rétt, sem bæði Alþýðubiaðið og
Morgunblaðið, bæði þingmenn og lögfræðingar
íhalds og krata héldu fram, að stjórnin væri
„einræðisstjóm“, fengi „konungsvaldið til að
traðka á þingræðinu“ (Mbl.), „bryti sjtórnar-
skrána með tilstyrk konungs“ (Alþbl.), þá væri
hér um hreina uppreisnarstjórn og lögbrota-
kóng að ræða, sem hvortveggja skyldu sett frá
völdum og alþýðan yrði sjálf að skapa sér ráð
111 að framkvæma slíkt, því sambræðsluþingi
íhalds og krata gæti alþýðan ekki treyst.
Var rökum og ræðum kommúnista tekið
ágætlega af áheyrendum, er skiptu hundruðum,
en krataforingjarnir tóku þá að óttast afleið-
ingamar af hinu róttæka glamri þeima sjálfra
og lögðust fast á móti tillögum kommúnista og
slitu fundinum áður atkvæði yrði talin um til-
lögur kommúnista eða úrslitum lýst yfir.
En eftir fundinn gengu yfir 1000 manns und-
ir rauðum fána kommúnista í kröfugöngu upp
að Sambandshúsinu til að mótmæla fasista
valdaráni stjórnarinnar. Voru ræður haldnar
við húsið og skorað á Jónas frá Hriflu að sýna
sig, en hann sást hvergi.
Heigulsháttur íhalds og krata.
„það, sem hér hefir gerzt, er í raun
og veru hrein stjórnarbylting, fram-
kvæmd af æðstu valdsmönnum
þjóðarinnar"
Morgunbl. lö. apríl 1931.
Áskoranir dundu nú yfir þingmenn frá kjós-
endum þeirra hvaðanæfa af landinu að halda
áfram þinginu þrátt fyrir geiræði stjórnarinn-
ar, jafnvel koma á lýðveldi undir eins. Aðeins
íhaldið á Akureyri, sem er kunnugt sem eitt-
hvert þrællyndasta íhalds landsins, skreið í auð-
mýkt fyrir „konungi vorum“ og vildi fyrir alla
muni halda honum, í sama mund, sem Mogg-
inn í æsingu hrópar: „Konungsvaldið hefir af-
numið Alþingi!“
Fyrir þá þingmenn, sem sannfærðir voru um
að hér væri um stjómarskrárbrot og valdarán
og uppreisn ríkisstjórnar og konungs að ræða,
Frh. á 2. síðu.
Þingmeirihluti íhalds og krata hafa lýst því
yfir, að þeir gætu myndað stjórn með stuðn-
ingi 21 þingmanns og hlutleysi tveggja.
Þar með hafa kratarair lýst sig reiðubúna til
sambræðslu við íhaldið.
Það er sem ekki eigi það af krötunum að
ganga, að ljá til skiptis lið hinum borgaralegu
flokkum auðvaldsins íslenzka til að mynda þá
ríkisstjórn, er reki hagsmuni útlenda og inn-
lenda auðvaldsins gegn íslenzkri alþýðu.
Loksins hefir reiðin meðal alþýðunnar knúð
foringja Alþýðuflokksins til að segja upp holl-
ustu við þá ríkisstjórn, sem ofsótt hefir for-
vígismenn verkalýðsins, flæmt þá burt úr
skólum og stöðum, sem ekki vildu lúta henni.
bannað félög verkalýðsins, þrýst niður kaupi
hans, neitað honum um mannréttindi og pínt
hann með sköttum og skyldum, en gefið auð-
mönnunum eftir að sama skapi.
En ekki er Alþýðusambandsstjómin fyrr bú-
in að láta undan óánægju alþýðu í þessu máli,
en hún fer að semja við íhaldið til að tryggja
sér áfram stöður sínar í hinu borgaralega þjóð-
félagi.
Og nú er sem Alþýðublaðið gleymi allt í einu
hverskonar flokkur þetta íhald sé og íhaldið
notar sér þá gleymsku óspart til að reyna að
blekkja alþýðuna um að nú séu engir flokkar
lengiu’ til í kaupstöðunum, nema einn móti
Framsókn, nú sé um að gera að tengjast sam-
tökum gegn „bændavaldinu“ og jafnvel sumir
Alþýðuflokksleiðtogamir láta glepjast á þessu.
Nei! íhaldið nefir í engu breytzt, þótt Fram-
sókn hafi sýnt innra eðli sitt betur. Ihaldið er
ennþá aðalflokkur auðvaldsins íslenzka, flokk-
ur arðræningjanna, sem ekki hika við að svelta
verkalýðinn þegar þeim bíður svo við að horfa.
íhaldið er enn flokkur ríkislögreglunnar og
Krossaness-Manganna, kosningafalsaranna og
sjóðþurðarþrjótanna.Jóhannesanna og Thorsar-
anna.íhaldið er ennþá hættulegasti andstæðing-
ur alþýðu, þótt það hafi getað látið Framsókn
með aðstoð kratanna framkvæma hermdarverk
sín gegn alþýðu síðustu árin, og sjálft setið hjá
og reynt að blekkja alþýðu um hið sanna inn-
ræti sitt.
Þessvegna vill alþýðan enga sambræðslu við
íhaldið.
Alþýðan vill hvorki íhald né Framsókn, ekk-
ert samband við auðvaldsflokka. Meðan auð-
valdsskipulagið stendur, getur auðvaldið og
flokkar þess sjálft séð um að stjórna því. Al-
þýðan berst á móti auðvaldsskipulaginu og öll-
um þess flokkum og ríkisstjórnum.
Séu leiðtogar alþýðu orðnir svo spilltir af
samvinnunni við borgaralega flokka — orðnir
svo tengdir hinu borgaralega þjóðfélagi, að
þeir verði að styðja auðvaldsstjórnir þess,
hvort sem þær kenna sig við Framsókn, Ihald
eða hlutleysi(!), — þá eru þessir „leiðtogar"
engir foringjar alþýðu lengur, heldur útverðir
og umboðsmenn auðvaldsskipulagsins í herbúð-
um alþýðu. Og það eru sósíaldemókratar örðnir
hér á Islandi sem annarsstaðar úti um heim.