Verklýðsblaðið - 01.05.1931, Qupperneq 2

Listi Kommúnistaílokks íslands.
við Alþingiskosningarnar í Reykjavík 12 juní.
Verkamannabréf
(rá Siglufirði.
Héðan er lítið að frétta nema tilfinnanlegt at-
vinnuleysi hefir ríkt hér í allan vetur síðan í
septemberlok í haust. Ennþá er lítið farið að
glæðast um atvinnu, nema hvað bæjarstjómin
kom á fót tunnugerð og verða smíðaðar 20 þús-
und síldartunnur og skaffar síldareinkasalan
efnið. Við þá vinnu vinna 30 menn í þrískiptum
vöktum. Hafa verkamenn tekið þessa vinnu að
sér í ákvæðisvinnu gegn 1 krónu gjaldi á tunnu
fullsmíðaða. Sósíaldemókratar vildu ekki hafa
nema tvískiptar vaktir og 9—10 manns á vakt,
en kommúnistar kröfðust þess að komið yrði að
eins mörgum mönnum og hægt væri. Stóð um
þetta mál allmikill styr á meðal róttækra og
hægfara verkamanna, en sem endaði á þann
veg, að tillögur kommúnista í málinu voru sam-
þykktar á fundi í verkamannafélaginu, sem
hélt fund um málið eftir áskorunum kommún-
ista o. fl. 1 þessu máli kom hið rétta innræti
kratanna í Ijós. Þeir þykjast vera að stofna til
atvinnubóta, en þegar til kemur leggjast þeir á
móti því að eins mörgum mönnum og hægt er
sé komið að vinnunni, vegna þess að þeir ótt-
ast að það kynni að draga frá gæðingum
þeirra, sem stóðu til að vinna þama. Býst ég
við að verkalýður Siglufjarðar hafi í þessu máli
séð betur en áður hvaða menn það eru, sem
hafa völdin í verklýðshreyfingunni hér og sjálf-
sagt eiga þessir sömu menn eftir að afhjúpa
sig betur.
Kauptaxti verkamannafélagsins var sam-
þykktur lítið breyttur frá því, sem verið hefir
undanfarið. Kommúnistar fluttu töluverðar
breytingar við hann, samkvæmt tillögum síð-
asta sambandsþings og verkalýðsráðstefnunn-
ar. Voru þær þessar: 9 tíma vinnudagur við
alla almenna vinnu; skal vinna byrja kl. 7 að
morgni og unnið til 5 að kveldi; fyrir þann tíma
kr. 12,50 á dag eða kr. 1,40 um tímann. Við
bæjarvinnu skal vera unnið 8 stundir; vinna
byrji kl. 7 f. h. og hætti kl. 4 e. h.; sé unnið
skemur skal sú vinna borgast með kr. 1,56 um
tímann. Skipavinna hækki upp í kr. 1,50 á tím-
ann úr 1,40, og öll vínna við skip og vörur
í hús eða byng eða í skip og úr byng eða húsi
skal reiknast skipavinna. Eftirvinna skyldi
hækka úr 1,80 upp í 2 kr. Allar þessar )>reyt-
ingar voru felldar fyrir atbeina sósíaldemókrat-
anna, nema tillagan um bæjarvinnuna Kaffi-
tími skyldi verða hálftími tvisvar á dag. Var
það samþykkt.
Sósíaldemókratar virtu að vel tugi samþykkt-
ir síns eigín sambandsþings og töldu þær papp-
írssamþykktir. Börðust þeir einhuga á móti
öllum réttarbótum verkamannanna og hefðu at-
vinnurekendur ekki getað gjört það betur. Eiga
þeir ötula forvígismenn innan verkamannafé-
lagsins, þar sem eru þeir Guðmundur Skarp-
héðinsson, Gunnlaugur Sigurðsson og fleiri.
Um Guðmund er það að segja, að hann er með
auðugustu mönnum Siglufjarðar og hefir al-
gjörðra atvinnurekendahagsmuna að gæta og
notar sér afstöðu sína á svívirðilegastan hátt,
sem þekkst hefir innan verkalýðshreyfingar-
innar hér. Enda er maðurinn ekkert annað en
umboðsmaður Kaupfélags Akureyrar og rekur
stóra timburverzlun fyrir þá stofnun. Guð-
mundur er í vasa Jónasar fasistaforingja frá
Hriflu og rekur erindi hans trúlega, svo Fram-
sókn á ekki betri talsmann hér en hann. Jafn-
vel Þormóður formaður Framsóknarfélagsins
hverfur fyrir honum. Verkamönnum hér er
haldið hræddum á skulda- og atvinnuleysisklafa
og jafnvel hótað að fá enga atvinnu ef þeir
vogi sér að fylgja kommúnistum að rnálunn. Er
hér að myndast grundvöllur að sósíalfasista-
flokk. Verkamannafélagsfundum er stjómað
með einræði, svo meðlimimir fá ekki að ræða
áhugamál sín í næði, ef það kemur eitthvað í
bága við dutlunga sósíalfasistanna.
Útlit fyrir atvinnu í vor og sumar er afar-
illt og mikill vafi á því hvort síldarverksmiðj-
umar ganga í sumar. Hefir kreppan ekki skilið
Siglufjörð eftir eins og mátti skiljast á krötun-
Kommúnistaflokkur Islands hefir ákveðið að
þessir menn skuli vera í kjöri fyrir hönd
flokksins, við Alþingiskosningar þær, sem í
hönd fara:
Guðjón Benediktsson,
verkamaður, Reykjavík.
Ingólfur Jónsson,
bæjarstjóri, ísafirði.
Brynjólfur Bjarnason,
kennari, Reykjavík.
Rósinkrans ívarsson,
sjómaður, Reykjavík.
Á fundi Verklýðsfélagsins „Baldur“ á ísafirði
19. þ. m. var eftirfarandi tillaga samþykkt:
„Verklýðsfélagið „Baldur1” á ísafirði mót-
mælir harðlega brottrekstri Jakobs Árnasonar
af Kristneshæli og stéttardómi þeim, sem stað-
fest hefir brottreksturinn. Telur félagið hann
vera einn þátt í ofsóknum íslenzkrar borgara-
stéttar og sérstaklega fasistans, Jónasar frá
Hriflu, á hendur íslenzkrar verklýðshreyfingar,
og skorar á allan verkalýð að búast til vamar
gegn frekari árásum“.
Á fundi þessum gerðist það óvænta atvik að
„viðbótartillaga (! !)“var borin fram, sem taiin
var andlegt afkvæmi Vilmundar Jónssonav
læknis. I „viðbótartillögu“ þessari voru nei.t-
endur í skólum, hvattir til að haga sér þannig,
að ekki væri hætta á, að þeir yrðu reknir fvrir
pólitískar sakir(!!). Þessum hneykslanlega
málaflutningi fyrir hönd fasistanna, svöruðu
um, þar sem þeir vildu halda því fram á þing-
inu í haust að hér á landi væri engin kreppa
önnur en sú, sem Verklýðsblaðið hefði komið á.
Sýnir það hve vel þeir eru inni í þeim atburð-
um, sem eru að gjörast í umheiminum. Kom-
munistar hér munu hefja öfluga baráttu á móti
krötum innan og utan hreyfingarinnar, og augu
verkalýðsins eru nú smásaman að opnast við
skaðsemi þeirra og verkamenn eru að læra að
skilja þau sannindi, að þeir eru ekkert annað en
grímuklæddir umboðsmenn ríkjandi stéttar,
sem í hvert sinn sem alvarlegar skærur verða á
millli öreiga og augmanna, standa hlið við hlið
með fjendum verkalýðsins, íhaldi og Framsókn.
Verkamenn, hvar sem er á landinu. Hefjið
cfluga baráttu á móti ríkjandi stéttavaldi borg-
aranna í hvaða mynd sem það birtist. Verka-
lýðurinn verður að skilja það, að hann verður
að leysa sig sjálfur af klafa auðvaldsins. Minn-
ist orða Stefáns G. Stefánssonar: „Lýður, bíð ei
lausnarans, leys þig sjálfur".
lÖni, dugnaður og sparsemi.
(Verkamannabréf).
Eitt af slagorðum burgeisanna er það, að
allir geti „unnið sig upp“ með iðni, dugnaði og
sparsemi. Þið eigið að vinna hjá okkur, en þið
megið ekki vera of heimtufrekir, því þá geta
atvinnurekendur farið á hausinn, og þá eruð
þið dauðadæmdir, því án okkar getið þið ekki
lifað, en þegar þið eruð búnir að vinna hjá okk-
ur svo og svo lengi, þá getið þið sjálfir farið að
reka fyrirtæki.
Þótt merkilegt megi virðast, þá finnast enn-
þá nokkrir verkamenn, sem hlusta á þessa
endemisvitleysu og trúa á hana j hugsunar-
leysi, en þeim fækkar nú óðum.
Enginn getur sagt um það, hvort ég er iðinn,
Allir þessir menn eru að góðu kunnir í verk-
lýðshreyfingunni. Kratamir munu nú vafar
laust byrja á taumlausum rógi og níði gegn
þessum mönnum, því öðrum vopnum hafa þeir
ekki á að skipa.
En enginn rógur mun megna að hindra það,
að verkalýðurinn í Reykjavík skipí sér við
kosningarnar um eina flokkinn, sem hefir
engra annara hagsmuna að gæta, en þeirra,
sem eru hagsmunir alls verkalýðsins. Þessi
flokkur er Kommúnistaflokkur Islands.
verkamenn á viðeigandi hátt, og feldu „viðbót-
ina“ með yfirgnæfandi meirihluta.
Áður hafði Vilmundur skrifað langa skamma-
grein um Ásgeir Bl. Magnússon í Skutul. End-
urtekur hann þar röksemdir stéttarandstæðing-
anna og kennir Ásgeiri sjálfum, en ekki fasisfc-
unum, sem ráku hann, um brottreksturinn. Er
öll greinin þrungin af því yfirlæti, sem einkenn-
ir þekkingarsnauðan smáborgara. Til bragðbæt-
is lýgur hann því (eða veit ekki betur!), að
þeir Stalin og Lenin hafi komizt í gegn um skól-
ana með því að gefa sig ekki að pólitísku starfi
meðan þeir voru við nám! — Bæði Lenin og
Stalin voru reknir úr háskólum þar sem þeir
stunduðu nám.
Er varla hægt að hugsa sér andstyggilegra
en þegar þessi auðvirðilegi smáborgari notar
nöfn Lenins og Stalins til að draga kjarkinn
úr verklýðsæskunni og fá hana til að gefast
upp fyrir fasismanum.
ef ég fæ ekkert verk að vinna, engin getur sagt
um það, hvort ég er duglegur, ef ég fæ ekkert
að gera, þegar ég ekki fæ að vinna, fæ ég held-
ur enga peninga, og þá er hvorki um að ræða
að eyða eða spara.
Hvernig tekst nú þeim, sem sjálfir hafa út-
valið sig sem „máttarstólpa" þjóðfélagsins að
sjá okkur fyrir vinnu? Ómögulegt er að segia
að þeim hafi tekizt vel, þar sem hér á landi
ganga atvinnulausir verkamenn í hundraða —
jafnvel' þúsunda tali. Nei! „máttarstólparnir“
eru fúnir, og hafa verið það frá upphafi.
Eru nokkrar líkur fyrir því, að verkarnenn
geti orðið ríkir með að vinna hjá öðrum?
Hvað sýnir reynzlan okkur?
Einstaka menn, sem náð hafa sérlega góðri
aðstöðu, hafa getað orðið bjargálna menn, svo
sem einstaka iðnaðarmenn, stýrimenn og vél-
stjórar á stærri skipum, en ríkur hefir enginn
getað orðið nema á vinnu annara, en allur hinn
vinnandi fjöldi verður alltaf jafn snauður.
Hversvegna gera sjómennimir ekki út sjálfir?
Svo spyrja burgeisamir, þegar þeir eru búnir
að setja allt veltufé þjóðarinnar fast í sín
eigin fyrirtæki. Hverjir eiga að vera á togur-
unum, þegar allir eru orðnir útgerðarmenn ?
iSvo spyrja sjómennimir.
Burgeisar allra landa benda á það, að nokkr-
ir fátækir blaðasöludrengir í Ameríku hafi
orðið miljónerar, en alltaf virðast þeir hafa
gleymt öllum þeim miljónum blaðasöludrengja
sem alla sína æfi hafa verið öreigar. Því hefir
verið slegið föstu, að máttarstoðir þær sem
núverandi þjóðskipulag (ef skipulag skyldi
kalla), byggir tilvem sína á, séu fúnar. Það
liggur í þjóðskipulaginu sjálfu, þar sem viður-
kenndur er ótakmarkaður persónulegur eignarr
réttur og ótakmarkað einstaklingsfrelsi til
arðráns. Leiðin fyrir hinn vinnandi og arð-
rænda fjölda, er að steypa núverandi þjóð-
skipulagi, og stofna hið stéttalausa þjóðfélag,
ríki kommúnismans. Ó. S.
Mótmælin gegn brottrekstri
Jakobs Árnasonar.