Verklýðsblaðið - 09.05.1931, Blaðsíða 2

hefur verklýðshreyfinguna um allan heim,
kæft frelsisbaráttu alþýðunnar í blóði og reynt
bæði leynt og ljóst að spilla fyrir viðreisnar-
og uppbyggingarstarfi alþýðunnar í Ráðstjórn-
arríkjunum.
Að treysta íhaldi, „Framsókn“ og krötum
fyrir forustu í frelsis- og lífsbaráttu íslenzku
alþýðunnar er að ofurselja sig óvininum fyrir-
fram.
Sá eini flokf.ur, sem stendur með alþýðunm
í allri baráttu hennar gegn auðvaldinu og
skipulagi þess, er Kommúnistaflokkur Islands.
Hann hefir engra annara hagsmuna að gæta en
sameiginiegra hagsmuna allra vinnandi stétta
í nútíð og framtíð. Hann er deild úr því Al-
þjóðasambandi kommúnista, sem stjómar
frelsisbaráttu verkalýðsins og fátækrabænda
um allan heim. Undir forustu þessa sambands
og hinnar rússnesku deildar þess hefir alþýða
Ráðstjórnarríkjanna unnið sigur sinn á heims-
auðvaldinu og byggir nú upp hið glæsilega
framtíðarland sósíaiismans, meðan auð-
valdsskipulaginu hnignar dag frá degi og fjör-
brot þess kvelja alla alþýðu. Aðeins undir for-
ustu kommúnista hefir verkalýð og bændum
tekist að hrinda auðvaldinu frá völdum, af-
nema atvinnuleysið og bæta kjör lýðsins, gera
alþýðuna frjálsa og volduga, ráðandi sjálf yfir
lífsskilyrðum sínum, framleiðslu og vinnutækj-
um. Aðeins undir forustu kommúnista hefur
samvinnu- og samyrkjuhreyfing oændaalþýð-
unnar orðið fjárhagsleg og menningarleg
ljrítistöng fyrir fátæka bændur og landbúnað-
inn, þar sem auðvaldið allsstaðar annars hefir
hremmt samvinnufélögin og spillt þeim.
Þessvegna hvetur hinn ungi Kommúnista-
flokkur íslands alla alþýðu til baráttu gegn
auðvaldsskipulaginu á Islandi og öllum vernd-
arflokkum þess hverju nafni, sem þeir nefn-
ast, hvaða grímu, sem þeir bera. Hann hvet-
ur hana til að fylkja sér um baráttustefnu-
skrá Kommúnistaflokksins, fyrst og fremst um
brýnustu stundarkröfumar svo sem:
Afnám allra tolla og óbeinna skatta.
Allar skattbyi’ðamar séu lagðar á auðmenn-
ina.
Atvinnuleysis-, sjúkra-, örorku-, slysa- og
ellitryggingar, svo fullkomnar, að þeim, sem
njóta styrks þeirra séu tryggð full daglaun.
7 stunda vinnudagur með fullu dagkaupi.
Aimennur kosningarréttur fyrir alla þá, sem
eru fullra 18 ára án tillits til þess, hvort þeir
hafa fengið styrk af opinberu fé.
Uppgjöf á skuldum fátækra bænda.
Leiga á jörðum, sem fátækir bændur búa
á, sé takmörkuð með lögum.
Rentulaus rekstrarlán, handa fátækum bænd-
um og fiskimönnum.
Við þessar kosningar hvetur Kommúnista-
flokkurinn alla alþýðu til að fylkja sér um
eftirfarandi brýnustu stundarkröfur verkalýðs
og fátækra bænda.
KRÖFUR VERKAMANNA OG SJÓMANNA.
Fullkomnar tryggingar gegn atvinnuleysi.
Öll opinber vinna sé greidd samkvæmt taxta
verklýðsfélaga.
FuUkomnar öryggisráðstafanir við alla vinnu
bæði á sjó og landi.
Bygging verkamannabústaða í stórum stíl.
Löggilding 8 stunda vinnudags í öllum verk-
smiðjum og vinnustöðvum.
Lögskipun 8 stunda hvíldar á sólarhring á
línuskipum.
KRÖFUR FÁTÆKRA BÆNDA.
Uppgjöf skulda, sem hvíla svo þirngt á bænd-
um, að þær gera þeim ókleift að búa á jörð-
unum.'
Ódýr lán handa fátækum bændum til véla-
kaupa og nýtæktunar.
JŒÖFUR FÁTÆKRA FISKIMANNA.
Rekstrarlán, svo ódýr að fátækir fiskimenn
geti orðið óháðir valdi stóratvinnurekanda og
stórverzlana.
Enn þá stendur verkfallið á ísafirði. Fyrstu
dagana gerðu sumir atvinnurekendur tilraun
til að láta vinna en misheppnaðist algerlega.
Samtökin eru framúrskarandi góð. Verkamenn
vinna til skiftis hjá Samvinnufélaginu. A. S. V.
hefir hafið samskot víðsvegar um landið.
Það ríður mjög á því að allir íslenzkir verka-
menn leggi sitt af mörkum til hjálpar stéttar-
Tollfrelsi á nauðsynjavörum útgerðarinnar.
Afnám hafnargjalda fyrir smáútgerð.
KRÖFUR ALLRAR ALÞÝÐU.
Engin stöðvun á opinberum framkvæmdum.
Engin stöðvun framleiðslunnar, hvorki á sjó
eða landi.
Afnám allra tolla á nauðsynjavörum. I stað
þeirra beinn skattur á tekjur og eignir yfir-
stéttarinnar.
Fullkomnar sjúkra-, slysa- og ellitryggingar.
Lyf og læknishjálp ókeypis. Læknar kostaðir
eingöngu af ríkinu.
Afnám hreppaflutnings. Landið sé gert að
einu framfærsluhéraði.
Kosningarrettur frá 21 árs aldri án tillits til
styrkþágu.
Landið eitt kjördæmi með hlutfallskosningu.
Auk þessara alþýðukrafa hvetur Kommún-
istaflokkurinn alla alþýðu til að varast glamur
borgaraflokkanna um spamað, því með „sparn-
aði“ meina þessir blekkingaflokkar aðeins það,
að alþýðan eigi að neita sér um allt hið nauð-
synlegasta, og spara hvem eyri, meðan yfir-
stéttimar kasta ógrynni fjár í átveizlur sínar
og skemmtanir.
Til þess að sýna hvemig alþýðan getur veitt
sér þau réttindi og þær tryggingar, sem hún
fer fram á, en látið þjóðarbúið spara á kostnað
auðmannanna, útlendra og innlendra, og há-
launaðra þjóna þeirra í embættismannastétt,
ber flokkufinn fram sínar eigin sparnaðartil-
lögur frá sjónarmiði vinnandi stéttanna.
Þessar tillögur verða birtar bráðlega.
Verkamenn og fátækir bændur! Krefjist
svars af frambjóðendum um það hver sé af-
staða þeirra gagnvart þessum brýnustu nauð-
synjamálum allrar alþýðu. Kjósið enga aðra en
þá, sem heita þeim fullu fylgi sínu.
Alþýðumenn! Varizt glamur sósíaldemókrat-
anna! Þið hafið fengið, nægilega reynzlu fyrir
því, að sósíaldemókratar hafa gjörsamlega snú-
ið baki við þessum sameiginlegu kröfum ykkar.
Skilyrðislaust hafa þeir stutt verstu fjanda-
flokka ykkar, hjálpað þeim til að hækka stór-
kostlega tollana á nauðsynjavörum ykkar og
gerzt þeim samábyrgir.
Eini flokkurinn, sem beitir öllum kröftum
sínum til að hrinda þessum kröfum í fram-
kvæmd, er Kommunistaflokkur íslands. Þess-
vegna er það skylda hvers alþýðumanns, áð
stuðla að því með atkvæði sínu, að kommun-
istaflokknum vaxi svo ásmegin, að stéttarand-
stæðingarnir verði að láta undan síga.
Þess vegna verður hver einasti alþýðumaður,
sem vill vera trúr stétt sinni, þrátt fyrir allt,
sem annars kann að skilja skoðanir hans frá
skoðunum flokksins, að kjósa frambjóðendur
kommunistaflokksins.
Verkamenn og fátækir bændur á Islandi!
Verði fulltrúar ykkar ekki við þessum sjálf-
sögðu hagsmunakröfum allrar alþýðu, sem er
85% af öllum íbúum landsins, — verði það Al-
þingi, sem nú verður kosið, ekki við þessum
óhjákvæmilegu kröfum ykkar til að geta lifað
áfram, ráði þessir nýju fulltrúar enga bót á
kreppunni, heldur láta afleiðingar hennar, suit
og seyru, skella á öllum almenningi, en hlífi
auðmönnunum, — þá verður alþýðan sjálf að
taka til sinna ráða og fara sínar eigin leiðir til
að framkvæma nauðsynjamál sín, ef eigi er
bræðrunum á ísafirði. Sigur verkalýðsins þar
vestra í þessu verkfalii, er mikill sigur fyrir
alla íslenzka verkamenn.
Á Siglufirði gekk taxti verkakvennafélagsins
„Ósk“ fyrir línustúlkur í gildi 1. maí. Aðeins
3 atvinnurekendur höfðu viðurkennt taxtann,
þegar síðast fréttist. Verkamannafélagið hefir
tekið að sér framkvæmdir í málinu.
annars kostur. Þá dugar ekki lengur að láta
auðmannastétt fara með völd á íslandi í skjóii
hinna ýmsu stjórnmálaflokka sinna, ef hún
ekki einu sinni getur tryggt líf og sæmilega af-
komu alþýðu þeirrar, er skapar henni auð og
völd. Þá verður alþýðan sjálf að skapa örlög
sín og, ef í nauðir rekur, leita sér hjálpar hjá
sigrandi alþýðu Ráðstjómarríkjanna. Þá yrðu
aðalkröfur íslenzkrar alþýðu þessar:
Verkalýðs- og bændastjóm á Islandi.
Ríkiseinkasala, í nánu sambandi við kaupfé-
lög verkalýðs og bænda, á öllum innfluttum og
útfluttum afurðum.
Þjóðnýting togaiaflotans, línuveiðara og
verksmiðja.
Sameining bankanna í einn ríkisbanka undb’
stjórn verkalýðs og bænda.
Framkvæmd trygginga- og réttindaki-afa al-
þýðu.
Náið vináttu- og verzlunarsamband við Ráð-
stjórnarbandalagið, því ef vandræði bera að
höndum sökum aðgerða útlends auðvalds, þá er
hægt að fá frá Ráðstjómarríkjunum flestallar
þær vörar, er ísland þarf, í skiftum fyrir þá
framleiðslu okkar, sem auðvaldsmarkaðurinn
hafnar.
Verkamenn og fátækir bændur!
Með því einu móti að alþýðan fylki sér undir
merki Kommúnistaflokks Islands, getur þessi
stefnuskrá, sem ein megnar að bjarga hinum
vinnandi stéttum þessa lands, frá neyð og
hörmungum, orðið að veruleika.
Þessvegna kjósa allir stétbvísir alþýðumenn
til sjávar og sveita, frambjóðendur Kommun-
istaflokks Islands, þar sem þeir eru í kjöri.
Mikið hefir verið talað og skrifað um hin
háu laun, sem Ford borgar verkamönnum sín-
um og sá sem einna mest hefir haldið því á
lofti, er Ford sjálfur.
Vinnumálaskrifstofa Bandaríkjanna hefir
reiknað út, að brýnustu þurftarlaun mættu ekki
vera undir 1,850 dollarar, en við að rannsaka
lífskjör verkamanna Fords (sem allir hafa
sömu laun), kemur í ljós, að þeii' hafa í árslaun
1,719 dollara 83 cent. M. ö. o. þeir hafa ekki
brýnustu þurftarlaun. Þetta er ekki hægt að
rengja, vegna þess að þetta hefir reiknað út
sama vinnumálaskrifstofa, sem reiknaði út
þurftarlaunin.
Árangur rannsóknarinnar er birtur í tímarit-
inu „Labor Review“, sem er opinbert málgagn
fyrir Uepartement of Labor, og er fullyrt, að
enginn geti énzt lengur til að vinna hjá Ford en
þangað til hann er 40—45 ára, því þá séu þeir
búnir að eyðileggja heilsu sína.
Nú hefir Ford nýlega vakið á sér eftirtekt
með því að nú ætli hann að borga sömu laun í
öllum löndum, þar sem hann hefir útbú, en þar
með er ekki víst, að launin hækki, heldur get-
ur það orðið til þess, að þau lækki, vegna þess
að þar sem ódýrara er að lifa, verða launin
þeim mun lægri.
Með hverju ári sem líður fer það að verða
gagnsminna að benda á Ford sem fyrirmyndar
atvinnurekanda. J. J.