Verklýðsblaðið - 30.05.1931, Page 1
VERKLYÐSBIAÐIÐ
ÚTGEFANDI: HOMMÚNISTAFLOKKUR ISLANDS (DEILD ÚR A.K.)
II. árg. Reykjavík 30. maí 1931 25. tbl.
Guðjón Benediktsson
verkamaður,
1. maður B-listans í Rvík.
Ingólfur Jónsson
bæjarstjórí,
2. maður B-listans.
Brynjólfur Bjamason
kennari.
3. maður B-listans.
Rósenkrans Ivarsson
sjómaður,
4. maður B-listans.
Einar Olgcirsson,
ritstjóri,
í kjöri á Akureyri.
Aðalbjörn Pétursson,
gullsmiður,
í kjöri í Suð11r-]tingeyjarsýs 1 u.
Elísabet Eiríksdóttir,
kennslukona,
í kjöri í Eyjafjarðarsýslu.
Steingrimur Aðalsteinsson,
verkamaður,
í kjöri í Eyjafjarðarsýslu.
Isleifur Högnason,
kaupfélagsstjóri,
í kjöri í Vestmannaeyjum.
Alþýðulíjósendur! Kjósið ykliar eigin menn: Frambjóðendur kommúnista
Á að stððva togara- og
sfldarútgerðina?
Heyrst hefir að loka eigi 3—4 síldarbræðslu-
verksmiðjuni í sumar.
Úrslitaboð Holdö’s í Krossanesi.
Brezka fjármálaauðvaldið hefir í hyggju að
takmarka íslenzka saltfisksframleiðslu.
Ummæli blaðsins „Maritime MerchanU*.
Hvað er framundan fyrir íslenzkan verkalýð?
I ávarpi frá stofnþingi Kommúnistaflokks
íslands til íslenzkrar alþýðu er m. a. komizt
svo að orði:
„ísland hefir breyzt frá því að vera nokkum-
veginn sjálfsnægjandi, eiginframleiðsluland í það
að verða hráefna- og matvælanýlenda heimsauð-
valdsins með fiskveiðum sem einkaframleiðslu
(Monokultur). Eins og i öllum nýlendinn og hálf-
nýlendum, þar sem auðvald stórveidanna hefir fest
rætur, hefir það ýtt undir þessa atvinnuþróun og
hindrað fjölbreyttara atvinnulíf. Landið er því orð-
ið undirorpið öllum dutlungum heimsmarkaðs auð-
valdsins og ofurvaldi þeirra afla, er þar drottna.
])essvegna hefir lika erlent auðvald teygt gráðug-
ar klær sínar yfir landið til þess til þess að sjúga
sem mestan arð úr alþýðu landsins, verkamönnum
og fátækum bændum, með aðstoð innlenda auð-
valdsins. Sameinast allar tegundir og stig um
þetta, einkaauðvaldið, hringa- og fjármálaauðvald-
ið og loks rikisvaldið, sem þrotalending auðvalds-
skipulagsins. Drottnar liið samtvinnaða erlenda og
innlcnda auðvald yfir öllum atvinnugreinum að
hoita má“.
Hin djúptæku og skjótu áhrif heimskreppu
auðvaldsins hér á landi, sanna bezt réttmæti
þessara orða. Staðreyndir þær, sem nú eru
orðnar öllum kunnar, þó blöð borgarflokkanna,
að meðtöldu Alþýðublaðinu, geri sitt ítrasta
til að þegja þær í hel, — staðreyndir þær að
brezka fjármálaauðvaldið, Hambrosbanki í
Iændon, hefir sett ríkisvaidinu íslenzka stólinn
fyrir dyrnar með frekari fjárveitingu til op-
beria framkvæmda, sanna að viövörunarorð
kommúnista til ísler.vkrar alþýðu voru orð í
tíma töluð.
í fyn-a var miljónaskuldum íslandsbanka
velt yfir á herðar verkalýðsins. Haldgóðu kefli
var stungið upp í hina svokölluðu „alþýðufor-
ingja“, með því að veita þeim feitustu bitana
í nýuppdubbaða bankanum, enda finna þeir til
skyldu sinnar, sem tryggir fulltrúar og er-
indrekar erlenda fjármálaauðvaldsins. Herra
bankastjóri, Haraldur Guðmundsson, og herra
bankastjóri Jón Ólafsson tlytja á síðasta þingi
frumvarp um að framlengja seðlainndráttar-
skyldu Útvegsbankans enn um 10 ár. Jafn-
framt hafa kratarnir með atkvæðum sínum
orðið þess valdandi, að skattaklyfjamar voru
auknar um miljónir.
Hverra hagsmuna gæta þessir menn? Gæta
þeir hagsmuna verJvamannafjölskyldunnar, sem
nú á í baráttu við örbirgð og atvinnuleysi?
Eða gæta þeir hagsmuna bankamannanna í
London? ;
Nú er orðið ljóst, að í ár verða engar opin-
berar framkvæmdir. Það þýðir atvinnuleysi
fyrir fleiri hundruð verkamenn og smá-
bændur í sumar. Það var fyrsta hnefahögg