Verklýðsblaðið - 25.08.1931, Side 1

ÚTGEFANDI: KO MMÚNISTAFLOKKUR ISLANDS (DEILD ÚR A. K.)
II. árg, Reykjavíb: 25, ágúst 1931 39. tbl
Bræðingur á báða bóga.
Ihaldid samþykkir verðtollinn, kratarnir landsreikningana.
Skýrari verður með degi hverjum hvað borg-
araflokkarnir að sósíaldemókrötum meðtöldum
meina með verkaskiptingu sinni og eins hitt að
verkaskipting þess er einungis á yfirborðinu, til
þess að blekkja alþýðuna.
Þegar það um daginn var lífsskilyrði fyrir
Framsókn að fá verðtollinn samþykktan, þá
varð „Sjálfstæðið“ til að hlaupa úndir bagga
með henni — og hlaut auðvitað sín laun fyrir.
Þá talaði Alþýðublaðið af fjálgleik miklum um
svik „sjálfstæðisins“ í baráttunni gegn ríkis-
stjórninni. En Jónas brosti í kampinn yfir flat-
sæng nr. 21.
Síðasta föstudag var samþykkt landsreikn-
inganna á dagskrá í efri deild. Var þá „sjálf-
stæðið“ á móti þeim, en — Jón Bald. sat þá hjá
og hjálpaði landsreikningunum þannig í gegn.
Er sagt að sú „hjáseta" hafi orðið stjórninni
dýr, — og að öllum líkindum dýrari en hin
ódýru kaup á „sjálfstæðinu" um daginn, enda
var þá selt í heildsölu. Það er nú líka það
minnsta, sem hægt er að ætlast til af krötun-
um, að þeir hafi lært eitthvað af því að selja
I ágústbyrjun var í Moskva ráðstefna fyrir
fiskiiðnað ráðstjórnarríkjanna. Samvinnu-
hreyfing um fiskveiðina hefir vaxið geysilega.
Iflútdeild samvinnufélaganna í fislcveiðunum
var 1. jan. 1930 16%, en 1. jan. 1931 var hún
orðin 74%. Sum héruð hafa framkvæmt sam-
nýtinguna allgerlega. Framleiðslan eykst sí-
fellt og er Rússland nú orðið annað mesta fisk-
veiðaland heimsins.
Fyrri helming þessa árs jókst fiskifram-
I gær, mánudaginn 24. ágúst, var upp kveð-
inn í hegningarhúsinu dómur valdstjórnarinn-
ar yfir þeim, er ákærðir voru fyrir atvinnu-
leysisfundinn í vetur.
Hlaut Guðjón Benediktsson 30 daga einfalt
fangelsi, Þorsteinn Pétursson 60 daga einfalt
fangelsi fyrir brot á hegningarlögunum. Er
dómurinn skiíyrðisbundinn og verður ekki
framkvæmdur, ef þessir ekki gera sig seka um
brot aftur innan 5 ára.
Haukur Björnsson fær fyrir brot á lögreglu-
samþykktinni 100 kr. sekt eða 7 daga einfalt
fangelsi.
sig fyrir lítið sem ekkert í síðustu fjögur ár.
„Stjórnarandstæðingarnir“, kratar og „sjálf-
stæði“ hjálpa þannig til skiptis ríkisstjórninni
til að koma því fram, sem hún vill — og
skamma svo báðir stjórnina til að sýnast, og
skammast á víxl yfir svikum hvors annars. Er
þetta einhver' hjákátlegasti skrípaleikur, sem
leikinn hefir verið í íslenzku stjórnmálalífi og
undarlegt að flokkar þessir skuli láta sér detta
í hug að nokkur glæpist á að taka leik þeirra
alvarlega.
Hafa nú bæði „sjálfstæði“ og kratar sýnt
það, að þeir eru stuðningsflokkar núverandi
rikisstjórnar og samábyrgir henni um allt, sem
hún hefir í frammi, fyrst þeir aldrei nota sér
tækifærið til að gera henni völdin ómöguleg,
þótt þeim'sé það í lófa lagið.
Eini stjórnmálaflokkurinn, sem er algerlega
andstæður ríkisstjórninni og öllum stuðnings-
flokkum hennar, er Kommúnistaflokkurinn.
Hann einn leiðir alþýðu til baráttu gegn auð-
valdinu og öllum verndurum þess.
leiðsla ríkisfyrirtækjanna og samvinnufélag-
anna um 20% miðað við sama tíma í fyrra.
Var þá framleiðslan 7 milj. vættir.
Samt fannst ráðstefnunni þessar framfarir
ekki nægar og var ákveðið að herða á fram-
leiðslunni.
En hér eru hin fáu samvinnufélög sjómanna
á heljarþröminni, þrælskuldug auðvaldinu,
liggja með birgðir sínar óseldar og auðvaldið
minnkar framleiðsluna ár frá ári.
Jónas Guðmundsson hlaut 15 daga fangelsi
— skilyrðisbundið þó. (Er það sama og Jó-
hannes bæjarfógeti fyrir 60.000 krónurnar. —
Það er dýrara að láta bæjarstjórnina heyra
sannleikann, en níðast á ekkjum og munaðar-
leysingjum!).
Þeir Magnús J. Þorvarðarson og Georg Knud-
sen, sem báðir hafa verið dæmdir áður, hlutu
60 daga fangelsi (fyrir að slá logregluna) og
30 daga fangelsi.
Nánara verður ritað um dóminn næst.
Nýja stjórnin
Bræðingsstjórn Framsóknar,
sem íbaldið býðst til
að vera með í.
Loks er þá hin nýja stjórn mynduð, Tryggvi
Þórhallsson forsætisráðherra, Jónas Jónsson
dómsmálaráðherra og Ásgeir Ásgeirsson fjár-
málaráðherra.
Það kostaði mikla kvöl og mildl umbrot að
koma stjórn þessari á laggirnar ,enda táknar
hún að nokkru leyti sigur nýrrar stefnu hjá
Framsókn.
Jónas frá Hriflu hefir sem aðalmaður ríkis-
stjórnarinnar áður haldið þeirri venju að stríða
auðvaldinu í smámálum, eins og læknamálunum
eða slíkum, narta í aurasöfnun þess, eins og í
Jóhannesarmálinu, trufla það í þess borgaralega
dugnaði og framtakssemi, eins og í Brunabóta-
sjóðsmálinu og klípa í sum ýldukaun þess eins
og Hnífsdalsmálið éða slík. Hinsvegar hefir
hann — sem góður verndari þjóðfélags auð-
valdsins — látið öll stórmál þess og lífsnauð-
synjamál afskiptalaust eða jafnvel hjálpað því
eftir mætti. Hið geysilega arðrán stóratvinnu-
rekendanna á verkalýð landsins hefir hann
stutt eftir mætti — en krukkað í Jóhannes.
Hinar svívirðilégu tollaálögur hefir hann barið
í gegn og rænt þannig alþýðu miljónum, — en
hjalað um Brunabótasjóðinn. Pestaríbúðir þær,
sem auðvaldið sýkir verkalýðinn í, þessar kjall-
araholur, sem þverbrjóta allar heilbrigðisregl-
ur siðaðra manna, hefir hann verndað meö
þjóðfélaginu, sem elur þær, — en læknafélagið
er hann sífelt að rífast við. Kosningasvikin
miklu, sem svifta reykvíska verkamenn mann-
réttindum, útiloka styrkþega frá því að teljast
menn, ræna unglingana kosningarétti, — þau
kosningasvik telur hann hið fyllsta réttlæti, —
en á Hnífsdalssvikunum reynir hann að slá sér
til riddara.
Þetta er og hefir verið pólitík Jónasar frá
Hriflu. Með þessu smákrukki sínu í íhaldið,
sem hann svo í „Tímanum" lætur lofsyngja
sem afskapleg hetjuverk og framúrskarandi
réttlætismál, reynir hann að blekkja alþýðu til
að halda að hann sé einhver sérstakur fjand-
maður íhaldsins — og fjöldi manna, einkum upp
til sveita, hefír glæ'pst á að trúa þessu.
Það er öllum heilvita mönnum skiljanlegt, að
þessi pólitík Jónasar er mjög skynsamleg frá
sjónarmiði borgarastéttarinnar sem heildar, og
Jónas ætti þakkir sltilið, frá Reykjavíkurvald-
inu fyrir hyggni sína. En íslenzka íhaldið hefir
verið of heimskt til að skilja þessa pólitík og
ráðist miskunnarlaust á Jónas fyrir hana — og
þannig „agiterað“ hann upp sem helzta and-
stæðing sinn og gert honum ennþá léttara fyrir
um blekkingar sínar. Þar með hefir þessi
heimska íhaldsins jafnvel orðið því til góðs, —
því hinn ágæti fulltrúi þess, Jónas frá Hriflu,
hefir sökum þess fengið fjölda hatursmanna
íhalds og auðvalds meðal alþýðu til að fylgja
sér — til baráttu gegn alþýðunni sjálfri, eins
og tolla álögurnar, skoðanaofsóknirnar og allt
annað framferði hans gegn alþýðu ber vott
um.
Samábyrgðartilfinning íhaldsins var of mikil.
Það fann að hver glæpamaður, sem Jónas upp-
Dómur valdstjórnarínnar gegn
atvinnuleysíngjunum íallinn
i
í