Verklýðsblaðið - 01.09.1931, Page 1

VERKLYÐSBIAÐIÐ
ÚTGEFANDI: KOMMÚNIST AFLOKKURISLANDS (DEILD ÚR A.K.)
II. árg. Reykjavík 1. september 1931 40. tbl.
OU forðabúr full matar SjÓMffliakjÖrÍll.
" en fólkið sveltur. Dauðadðmur blutasklRanna
Fisk* kjöi• og síldarbirgöir liggja óseldar og óseljanlegar -- og undir
skemduml En atvinnuleysi og sulfur þjáir alþýðuna.
Sífellt versnar ástandið hér á Islandi. í
atvinnuleysingjahópinn, sem fyrir er alstaðar
á landinu, bætist nú verkafólkið af sjó og
landi, sem kejnur frá síldaryinnunni, flestallt
peningalaust eða jafnvel með skuldir á baki
— og atvinnuleysi framundan — og hungur.
En samtímis safnast birgðirnar fyrir óseld-
ar hér sem annarsstaðar í heiminum. Jafnvel
íhaldsblöðin verða nú að viðurkenna það.
Mogginn segir: „íshúsin hafa fyrra árs birgð-
ir af frystu kjöti“, og samt er nýja kjötið að
koma á markaðinn og selst ekki. „Ekki tekur
betra við, þegar kemur að sjávarútveginum.
Þgr er allt í kaldakoli. Öll pakkhús eru full af
verkuðum fiski, en lítið sem ekkert selst enn
þá“. (Mgbl. 27. ág.) Og svo klikkir „Mgbl.“
út með því að „eymd og sultur sé fyrir dyrum
hjá alpienningi“. Frekari viðurkenningu er
ekki hægt að heimta hjá aðalblaði auðvalds-
ins um ástandið.
AUt fullt af mat —- en sultur fyrir dyrum
hjá almenningi.
En alþýðan ætlar ekki að láta svelta sig
xnitt í allsnægtunum. Alþingi hefir neitað
Bretinið bómullina!
Fyrir nokkru sendi landbúnaðarráðuneytið
áskorun til baðmullarbænda Bandaríkjanna um
að brenna x/s hluta af baðmullaruppskeru þessa
árs. Enn fremur lofaði það því að baðmullar-
birgðum sem eftir eru frá fyrra ári, sk’yldi verða
haldið frá markaðinum, ef þeir brendu */3 hlut-
anum enn af baðmullaruppskerunni. Allar þess-
ar ráðstafanir voru gerðar til þess að hækka
verðið á baðmull.
Nokkru eftir að þetta var, skoraði landstjór-
inn í New Orleansríkinu í Bandaríkjunum á
þingmenn í öðrum baðmullarríkjum að taka þátt
í þingi til þess að setja lög um að banna að
rækta baðmull á árinu 1933.
Þannig líta „meðölin11 út, sem eiga að bjarga
auðvaldinu, úr kreppu þess. í Ráðstjórnar-Rúss-
landi mundu þessir menn vera settir í vitlausra-
spítala. „Men det kalder vi for vise Mænd í
Norge, faru !
Bómullaruppskeran hefur í ár orðið enn þá
meiri enn í fyrra í Bandaríkjunum, 151/, miljón
ballar (en 14 milj. í fyrra), — en 9 milj. lágu
fyrir frá i fyri'a og ársneyzlan í heiminum ei'
11—12 milj. Það liggur þá meir en ársforði af
bómull fyrir í heiminum, — og miljónir ganga
klæðlausar, — en auðvaldið segir: hættið að
rækta, brennið bómullina, en fólkið getur geng-
ið klæðvana áfram!
4. þing S. U. K.
verður háð í Reykjavík dagana 23. október
til 1. nóvember.
henni um einar 100,000 kr. til að bæta úr sár-
ustu neyð, — en hún mun halda baráttunni
áfram.
Og nú krefst alþýðan þess að birgðirnar,
sem hér hrúigast nú niður af mat séu ekki
látnar liggja ónotaðar, uns farið verður að
fleygja þeim í sjóinn í vetur eða næsta vor.
Krafa alþýðu er, eins og strax var sam-
þykt á fundunum, sem Kommúnistaflokkurinn
boðaði til 15. og 16, júlí, — og mun sú krafa
hljóma margraddaðri og sterkari er frá líður:
Matvælum — saltfiski, salt- og frystu kjöti
og síldinni — sé nú þegar úthlutað ókeypis
til hverrar verklýðs- og bændafjölskyldu, er
æskir þess, eftir þörfum hennar. Bankarnir
og ríkið geta vel tekið þann skell, sem af því
hlýst nú þegar eins og að bíða með vörurnar
uns þær eru orðnar ónýtar og engum að
gagni og taka skellinn þá.
Við viljum ekki svelta mitt í allsnægtunum,
sem við höfum skapað!
Matinn til þeirra, sem hafa framleitt hann,
þrátt fyrir öll eigna- og veðbönd auðmanna og
banka!
Eyðíleggið kaffið!
„Ráð“ auðvaldsins við kreppunni,
Borgarablaðið, „Kölnische Zeitung“, segir 8.
ágúst: „Kaffieyðileggingin heldur áfram. 1
júlí voru alls eyðilagðip í Santos 253,000 sekk-
ir af kaffi/ í Rio 21,000, í Viktoría 7000“.
Og meðan kaffið er eyðilagt í Brasilíu, til
að hækka verðið gagnvart neytendunum, t.
d hér á íslandi, — ganga þúsundir manna í
Brasilíu atvinnulausir og hungrandi, — en á
fslandi liggur saltfiskurinn undir skemmdum,
og verður ef til vill síðar hent í sjóinn eins
og kaffinu í Brazilíu.
Að eyðileggja matinn og láta fólkið hungra
áfram, — það eru auðvaldsráðin!
Leiðrétting.
f síðasta „Vklbl.“ var sagt um dómana gegn
atvinnuleysingjunum, að Magnús Þorvarðsson
hefði verið dæmdur áður, en það er ekki
rétt. Hin harða hegning, er hann hlýtur (60
daga fangelsi), er ekkert annað en hefnd of-
beldisvaldsins, sem kallar sig valdstjórn og
réttvísi, fyrir ærlegt hnefahögg verkamanns
á dulklædda lögreglunjósnara þess, sem hegn-
ingarlaust helzt uppi að berj a menn með
gúmmíkylfum sínum í verkföllum og ráðast á
saklausa menn á gamlárskvöld.
Slíkt er borgaralegt réttlæti.
Síldveiðinni er að n>estu lokið og sjómenn-
irnir eru að koma heim. Þeir koma með tvær
hendur tómar. Útborgunip frá Einkasölunni
nægir ekki fyrir fæði þeirra — og annað hafa
þeir ekki. Jafnvel Morgunblaðið verður að við-
urkenna þessa hörmulegu útkomu fyrir sjó-
mennina.
Síðasta vetur börðust konjmúnistar alstaðar á
landinu fyrir því að hætt yrði við hlutaskiftin
í útgerðinni, en tekin upp föst laun, eða minsta
kosti föst lann og premía. En kratarnir börð-
ust á móti og á Alþýðusambandsþingu var það
felt í allsherjaratkvæðagreiðsju með 3200 atkv.
gegn 2600. Var þarna barist um höfuðatriði
sósialismans, stéttasamvinnu eða stéttabaráttu,
— og stéttasamvinna kratanna bar augnabliks-
sigur úr býtum. Síðan samdi Sjómannafjelag
Rsykjavíkur fyrir píldveiðarnar upp á hlut,
— og norðlensku félögin treystu sér þá
ekki til að leggja út í baráttu fyrir kaup og
héldu hlutnum. Eips Sjómannafélag ísafjarðar,
þrátt fyrir mikla óánægju með hlutinn.
Nú sést árangurinn. Spádómar kommúnista
hafa rætst, Með hlutaskiftunum hefir útgerðar-
mönnunum tekist að velta afleiðingum krepp-
unnar — verðfallinu — yfir á sjómennina, svo
þeir bera lítið sem ekkert úr býtum. Ávöxtur
stjettasamvinnunnar er — eymd.
Þegar í óefni var komið í vor og auðsjeð að
hlutaráðningin hjeldist í sumar, gerðu komm-
únistar á Akureyri þá kröfu að hásetum á síld-
veiðuni yrðu trygð lágpiarkslaun — 640 kr. —
yfir vertíðina og greida út beint frá Einkasöl-
unni í vertíðarlok. Var þessi krafa samþykt á
fjölmennum verklýðsfundi á Akureyri í vor og
var fagnað vpl meðal sjómanna. En það skorti
á samtök meðal sjómanna á skipunum til að
kopia henni í gegn meðan tími var til og því
er nú komið sem komið er. Ihaldið reynir að
æsa sjómenn upp móti Einkasölunni með því
gráta krókdílstárum yfir óförum þeirra og hörmu-
legri afkomu, — en ef sjómenn krefjast ein-
hvers af Einkasölunni, t. d. útborgunar þessara
lágmarkslauna, þá skipar íhaldið sjer undir eins
í þjetta varnarfylkingu fyrir Einkasöluna og
hagsmuni útgerðarmanna.
Nú hafa sjómenn verið nógu oft blekktir af
útgerðarstórlöxunum og erindrekum þeirra. Nú
er tími til kominn að kasta' trúnni á forsjá
þeirra, sem ekkert er apnað en brask á fall-
völtum mörkuðum. Auðvaldið getur braskað
þannig með gróða sinn, meðan það enn heldur
framleiðslutækjunum — skipunum — í sínum
höndum, — en að láta það áfram braska þann-
ig með laun sjómannanna er glæpur.
Heima fyrir bíða fjölskyldurnar og heim koma
fyrirvinuurnar, skuldugir eftir uppgripasumar,
og frumundan er hinn ægílegasti atvinnuleysis-
vetur.
Sjómepn af síldarskipunum verða að fá laun
síii greidd og það strax!
Sjómenn, krefjist útborgunar á hlut ykkar
strax — eða lágmarkslaunanna! Og 640 kr. er
það minnsta eftir 2 mánaða þrældóm, dag og
nótt!
Og burt með hlutaskiftin héðan af.