Alþýðublaðið - 13.12.1922, Blaðsíða 4
4
ALÞVÐDBiAtilB
Stór útsala.
Frá í dag- til jóla gefum vér afslátt á
Rafmagns- og olíulömpum 50%
Eildhúsáhöldum 50%
Flestum vefnadarvörum 10-£*0%
Johs. Hansens Enke.
Notið tækifærlð. Kooa-
ið í Giioimivlcnustofu Rcykjavík
ur. Þar verður framvegit sett efni
tii viðgerðar á gúmtnískófatnaði
Jgútnaaillcn og gúocmf) DíKtið er
eftir af miðstnkum gúmrnísólum
og hælutn. Viðgerðir á akóHllfum
og gúmmfttlgvélum endast lengst
Og eru ódýrastar a
iiOúmmÍTÍnnnstofa Reykjavíknr,
Laugaveg 76
Pórarinn Kjartansson.
Éll og vinnið j1 verðlaunin.
Kanpið ^
Viðgerðar-vlnnu-
Btofan a úðinsgötu I gerlr
við aiiskonar blikk- og emailleruð
iht; cinnig við oliuvélar, ofna og
primuia Vösduð vinna Margra
ára rtynsla Áður á Laufasvegi
og i Miðstræti.
Hsjfið þír heyrt þ*ð, að akó
hlifa og gúuimlstfgvélaviðgerðir
eru áreiðaolega beztar og ódýr-
astar á Gúmmivinnustofunni Lauga-
veg 26. Komið og sannfærist
J. ó. Waage.
Ritstjóri og ábyrgðannaðar:
Hallbj'örn Halldórsson.
Prcntsmiðjan Gutenbes'g
JSdgar Ric* Burrcughs: Tarzan snýr aftnr.
um valds hennar. Hann var kominn fast að henni
— hann gekk álútur með kreptar klærnar til hennar,
íyrir blótstallshornið.
Tarzan reyndi böndin, er héldu höndum hans. Kon-
, an sá það ekki — hún hafði gleymt fórninni, vegna
hættunnar er steðjaði að henni. Þegar óvætturin stökk
á konuna, gerði Tarzan ógurlega atrennu á böndin.
Árangurinn varð sá, að hann valt af stallinum og á
gólfið þeim megin; sem stúlkan var ekki; en þegar
hann stökk á fætur, duttu böndin af honum, og hann
sá um leið, að hann var einn í herberginu — þáu voru
horfin.
Út úr svörtu opi bak við blótstallinn heyrði Tarzan
angistaróp. Án þess að gefa nokkurn gaum því tæki-
færi til undankomu, er þetta atvik hafði aflað honum,
svaraði Tarzan ópi konu í hættu staddrar. í einu stökki
var hann við opið, er lá að neðanjarðar-herberginu,
og augnabliki siðar þaut hann niður eldgamlan stiga,
eem hann vissi ekkert, hvert lá.
Ljósglætan að ofan lýsti svo upp hvelfinguna, er
hann kom inn í, að hann sá, að margar dyr lágu úr
henni inn í niðamyrkur; en það var ástæðulaust að
kanna ókunna stigu, því við fætur hans lá það, sem
Sann leitaði að — vitfirringurinn lá ofan á stúlkunni á
gólfinu og reyndi að kyrkja hana í greip sinni; hún
fearðist á móti.
Þegar Taizan þreif til prestsins, slepti hann konunni
#g réðst gegn þessum bjargvætti hennar. Froðufell-
andi, með opinn kjaft baiðist þessi sóldýrkandi með
heljarafli vitfirringaiinnar. í blóðþorsta slnum og grimd
fjeymdi hann öllu nema villidýrsæðinu, gleymdi rýt-
ingnum, sem hann bar við belti sér, Hann hugsaði um
það eitt að nota vopnin er náttúran hafði gefið honum.
En ef hann kunni að nota kjaft og klær, þá hitti
hann nú þann, er betur var að sér í þeirri list, því
Tarzan apabróðir tók hann fangbrögðum, og þeir ultu
á gólfið urrandi og bítandi eins og tveir apar. Meðan
stóð konan og þrýsti sér að veggnum. Hún horfði með
skelfingu á urrandi dýrin er börðust við fætur hennar.
Loksins sá hún þann ókunna ná heljartaki um háls
hins og láta höggin dynja á andliti hans. Augnabiiki
stðar varpaði hann máttlausura skrokknum frá sér,
stóð á fætur og hristi sig eins og,Ijón. Hann sté fæti á
skrokkinn og rétti úr sér til þess að æpa siguróp
flokks síns, en þegar hann sá opið fyrir ofan sig, sem
lá inn í hofið, hugsaði hann sig um og hætti við ætl-
un sína.
Stúlkan, sem verið hafði sem steini lostin af ótta
meðan á bardaganum stóð, fór nú að hugsa um, hver
verða mundu endalok sín. Hún var að vtsu laus við
prestinD, en nú var hún á valdi manns, er hún hafði
ætlað að drepa. Hún leitaði fæiis til undankomu. Upp-
gangan var rétt við höndina, en þegar hún hljóp af
stað, tók apamaðurinn eftir henni, og 1 einni svipan
hljóp hann í veg fyrir hana og varnaði henni upp-
göngu.
„Bíddu 1“ sagði Tarzan apabróðir á máli apanna.
Stúlkan leit undrandi á hann.
„Hver ert þú“, hvísiaði hún, „sem talar mál hinna
fyrstu manna?"
„Eg er Tarzan apabróðir“, svaraði hann á sama máli.
„Hvað viltu mér?" hélt hún áfram. „Til hvers bjarg-
aðir þú mér undan Ta?“