Andvari - 01.01.2003, Qupperneq 16

14
SIGURÐUR PÉTURSSON
ANDVARI
Valdimars. Hún giftist Sigurgeiri Katarínussyni og bjuggu þau síðan í
tvíbýli með Elínu og Valdimar. Auk þeirra voru oftast á heimilinu
vinnumaður og vinnukonur og á sumrin var tekið kaupavinnufólk og
unglingar.
Bústofninn var aldrei stór hjá þeim Valdimar og Elínu. Nokkrar kýr
og eitthvað fleiri ær, en þó nóg til að fæða og klæða alla. Nægur mór
var í landi Amardals og þótti gott að hafa hann til eldunar og hitunar.
Þá er þar firnagott berjaland. Isfirðingar komu oft þangað til berja og
seldi Elín þá mjólk og skyr aðkomufólki. Einnig átti hún viðskipti við
hvalveiðimenn í Alftafirði, auk þess sem skipt var við kaupmenn á ísa-
firði. Leiguliðar urðu auðvitað að greiða landskuldina á hverju ári og
auk þess fylgdi leigupeningur með hverri jörð, bæði kýr og ær sem
fylgdu hverju jarðarhundraði. Afrakstur bóndans var því oft ekki mik-
ill þó að vel áraði. Valdimar stundaði sjóróðra með búskapnum, aðal-
lega á vorin. Veikindi voru meiri nálægt þéttbýlinu en í strjálbýlinu.
Börnin í Fremri-Arnardal fengu mislinga, kíghósta, taugaveiki og
barnaveiki. Taugaveikin var verst. Þau veiktust fjögur bömin en ekki
aðrir á heimilinu. Hefur þá mikið lagst á móður þeirra.
Þegar bömin uxu úr grasi þurfti að huga að framtíð þeirra. Haustið
1911 leigðu Valdimar og Elín íbúðarhús í Neðri-Amardal. Þar niðri við
sjóinn hafði myndast vísir að þorpi sem byggði fyrst og fremst á ára-
bátaútgerð, en síðar einnig vélbátum. Þar var haldinn bamaskóli og
kann það að hafa verið ástæðan fyrir því að þau fluttu sig neðar í
dalinn, þó svo að erfiðleikar við búreksturinn geti einnig hafa haft þar
áhrif. Næsta ár seldu þau eignarhlut sinn í Fremri-Amardal og leigðu í
staðinn Heimabæ í mynni sama dals. Guðrún, Jón, Hannibal og Sig-
ríður gengu öll í skóla í Arnardal þessa tvo vetur, en Finnbogi Rútur og
Amór voru enn of ungir. Þá fæddist þeim hjónum enn eitt barn sem dó
vikugamalt. Höfðu þau átt tíu böm en orðið að sjá á eftir fjórum þeirra
í gröfina. Vafalaust var það bæði foreldrum og systkinum þung raun,
eins þótt það væri hlutskipti margra á þessum árum.
Hannibal var þriðji í röð þeirra sex systkina sem upp komust. Ellefu
ára flytur hann með foreldrum sínum í Ketildali Amarfjarðar, þar sem
þau búa næstu árin sem leiguliðar. Fyrst að Bakka í Bakkadal 1912—14,
þá að Görðum í Fífustaðadal 1914-15 og loks að Melstað í landi Selár-
dals 1915-17. A Bakka brunnu bæjarhúsin ofan af þeim á gamlárs-
kvöld 1912. Engan sakaði en þar misstu þau stóran hluta innbúsins.
Arið eftir kom upp ormaveiki í sauðfé í sveitinni og misstu þau mestan