Andvari - 01.01.2003, Qupperneq 41

andvari
HANNIBAL VALDIMARSSON
39
1938 hætti hann störfum sem framkvæmdastjóri Alþýðuhússins og for-
maður Baldurs. Við formennskunni tók Helgi Hannesson frá Hnífsdal,
sem verið hafði varaformaður félagsins, enn einn kennarinn í forystu-
liði Alþýðuflokksins. Skiptu þeir um sæti því Hannibal hélt áfram sem
varaformaður næstu árin. Samstarf þeirra Hannibals og Helga var
margþætt um árabil. Helgi var kennari við barnaskólann en kenndi auk
þess við Gagnfræðaskólann hjá Hannibal. Þeir sátu saman í stjórn
Baldurs, í stjóm Alþýðusambands Vestfjarða, í bæjarstjóm ísafjarðar
og urðu síðar báðir forsetar Alþýðusambands íslands. Formennska í
Baldri var stökkpallur til meiri áhrifa.
Alþýðusamband Vestfjarða
Alþýðusamband Vestfjaða var löngum öflugt baráttutæki verkafólks
og sjómanna í fjórðungnum. Á fjórða áratugnum tókst að koma upp
félögum á öllum þéttbýlisstöðum á Vestfjörðum og varð sambandið þá
mikilvægur tengiliður félaganna og styrkur. Forysta sambandsins var
jafnan í höndum félaganna á ísafirði, Baldurs og Sjómannafélagsins.
Þegar Finnur Jónsson lét af forsetaembætti í sambandinu árið 1935 tók
við því Hannibal Valdimarsson, rétt eins og formennskunni í Baldri
þrem árum áður. Næstu ár hafði hann á herðum bæði störfin, en eftir
að hann varð skólastjóri lét hann af formennsku í Baldri, en hélt áfram
sem forseti AS V allt til ársins 1954. Eitt verkefni forsetans var að stýra
málgagni jafnaðarmanna Skutli. Því verkefni sinnti Hannibal svo orð
fór af.
Helsta verkefni sambandsins þessi ár var að samræma kjör verka-
fólks og sjómanna í fjórðungnum. Fram til þess tíma hafði tímakaup
verkafólks verið mun lægra í minni sjávarþorpum en í kaupstöðunum
þar sem verkalýðsfélögin voru sterkari. Kostaði það mikla baráttu að
koma á samræmingu launataxta og annarra kjara landverkafólks. Með
samstöðu verkafólks í Baldri á Isafirði, sem sló jafnvel af kröfum
sínum til að ná fram hærri launum á öðrum stöðum, tókst að gera heild-
arsamninga fyrir verkafólk á Vestfjörðum. Síðar náðust einnig heildar-
samningar fyrir sjómenn á sambandssvæðinu.
Eftir að sósíalistar náðu völdum í Alþýðusambandi íslands var
grimm barátta um yfirráðin í verkalýðsfélögunum á milli hinna póli-
tísku flokka. Alþýðuflokksmenn réðu nokkrum öflugum félögum í
Beykjavík, svo sem Sjómannafélagi Reykjavíkur og Verkakvennafé-