Andvari - 01.01.2008, Blaðsíða 22

20
KRISTINN KRISTMUNDSSON
ANDVARI
fræði, eðlisfræði og dönsku. Sigfús Einarsson kenndi söng, Þórarinn B.
Þorláksson teiknun, Matthías Þórðarson skólasmíði, Olafur Rósenkranz
leikfimi karla, Ingibjörg Brands leikfimi kvenna og Björn Jakobsson
einnig leikfimi ásamt náttúrusögu og líkamsfræði. Þá er ótalinn sá
kennari sem ætla má að hafi ekki síst haft áhrif á hinn nýja nemanda
úr Ölfusinu, þ.e. fyrrnefndur Jónas Jónsson frá Hriflu sem skipaður var
aukakennari við skólann haustið 1909 og kenndi náttúrusögu í 1., 2. og
3. bekk. Þarna munu hafa orðið fyrstu kynni Bjarna af Jónasi sem síðar
hafði afdrifarík áhrif á líf hans og störf.
Ýmislegt bendir til að íþróttir og almenn líkamsrækt hafi höfðað öllu
meir til Bjama á námsárum hans en bóklegt nám. Sjálfur kvaðst hann ekki
hafa rækt námið sem skyldi vegna ýmissa áhugaefna, einkum íþrótta
... sem ég stundaði af lífi og sál. Ég æfði í tveim glímufélögum í Reykjavík
og glímdi oft kappglímur, æfði sund og var í aukatímum á kvöldin í leikfimi.
Ég sótti fyrirlestra til dr. Guðmundar Finnbogasonar, Einars Kvaran o.fl., eng-
inn stjórnmálafundur fór fram hjá mér og þeir voru ósjaldan....Þrisvar synti
ég nýárssundið í Reykjavíkur höfn með Erlingi [Pálssyni] og fleiri félögum.
Það var siður þá eins og nú að skemmta sér frameftir nýársnóttinni. Ég tók
þátt í því. Eitt sinn í Hafnarfirði eftir slíka vökunótt, tók ég hjólhestinn minn
snemma morguns og var kominn aftur á hjólinu fyrir hádegisverð með silf-
urpening, II. verðlaun fyrir nýárssund. Þann vetur synti ég í sjó á hverjum degi,
ýmist aleinn eða með Flensborgarpiltum á kvöldin eftir glímuæfingar.12
Sérhæft kennaranám í íþróttum stóð ekki til boða hér á landi að öðru
leyti en því að í Kennaraskólanum var lögð áhersla á íþróttir og gert
ráð fyrir að almenna kennaranámið veitti undirbúning að kennslu í
íþróttum sem öðrum greinum. Nokkrir kennarar létu sér það ekki
nægja og sóttu íþróttakennaranám erlendis. Lárus Bjarnason, skóla-
stjóri Bjarna við Barnaskólann í Hafnarfirði, hvatti hann til að fara til
Kaupmannahafnar í þeim tilgangi veturinn 1913-1914. Bjarni fór að
ráðum hans og lauk íþróttakennaraprófi frá Statens Gymnastik Institut
í Kaupmannahöfn 1914. Það gefur auga leið að ekki hefur sá leiðang-
ur verið fyrirhafnar- og kostnaðarlaus ungum bóndasyni. En þörfin á
úrbótum í kennslu og ástundun íþrótta sem hluta af barna- og unglinga-
fræðslunni hefur runnið honum til rifja. Danmerkurferð hans til að afla
sér kunnáttu og réttinda á þessu sviði er til vitnis um það sjálfstraust,
kapp og áræði sem hann var gæddur og einkenndi svo mjög störf hans
og framsækni síðar á ævinni.