Andvari - 01.01.2008, Blaðsíða 35

andvari
BJARNI BJARNASON
33
þingsætum í Árnessýslu. í Snæfellsnessýslu var hins vegar gert ráð fyrir
einmenningskjördæmi eins og áður og það mun hafa freistað Bjarna. í
vorkosningunum 1942 var Bjarni kjörinn þingmaður Snæfellinga með
644 atkvæðum en sjálfstæðismaðurinn Gunnar Thoroddsen hlaut 578. í
haustkosningunum sama ár varð Gunnar hins vegar hlutskarpari, hlaut
762 atkvæði á móti 726 atkvæðum Bjarna.36 Um framboð Bjarna og
þingmennsku 1942 farast Páli Lýðssyni svo orð:
En þessi ferð Bjarna á Laugarvatni varð hin mesta sigurganga. Kosningabarátta
fannst honum alltaf hin skemmtilegasta vinna. Hann naut þess að tala við fólk
og kynnast hugðarefnum þess. Sagt var að Bjarni kyssti húsfreyjurnar og á
einum stað kom hann að þar sem bóndinn var að rýja. Brá hann sér þá úr jakk-
anum og rúði með bóndanum góða stund. Þetta var ný aðferð sem andstæð-
ingarnir kunnu ekki á. Frambjóðandi sjálfstæðismanna, sem lengi höfðu „átt“
kjördæmið, var þó enginn aukvisi. Það var Gunnar Thoroddsen en hann mátti
lúta í lægra haldi um vorið. Aftur vann hann svo Bjarna í haustkosningunum
með litlum mun.37
Með sumarþinginu 1942 lauk þingmannsferli Bjarna. í kosningunum
1946 bauð hann fram sinn eigin framboðslista í Árnessýslu, í and-
stöðu við stjórn Framsóknarflokksins á sama hátt og Jónas Jónsson í
Suður-Þingeyjarsýslu. Jónas var þá, sem alkunna er, sviptur völdum í
flokknum en Bjarni hefur viljað styðja hann í lengstu lög. Meiri hluti
framsóknarmanna í sýslunni fylgdi hins vegar flokksforystunni: Listi
flokksins með Jörund Brynjólfsson í fyrsta sæti hlaut 908 atkvæði en
listi Bjarna 357.38 Bjarni hafði þó eftir sem áður hug á þingmennsku
fyrir Framsóknarflokkinn. Hann fór enn í framboð á Snæfellsnesi 1953
en án árangurs og þegar Jörundur Brynjólfsson hætti þingmennsku
1956 sóttist Bjarni eftir framboði sem eftirmaður hans. Það sýnir hve
mikils virði Bjarna var þingmennskan að hann vildi ekki gefa hana upp
a bátinn fyrr en að fullreyndu. Fylgispekt við Jónas og sérframboðið
1946 hefur að líkindum komið í veg fyrir að framsóknarmenn veittu
honum brautargengi að nýju.
Hér verða þingstörfum Bjarna ekki gerð öllu frekari skil. Ljóst er af
framansögðu að hann taldi þau hafa orðið sér mikils virði og lærdóms-
rik- Hann sat í neðri deild. Helstu trúnaðarstörf hans eru talin þau að
hann var fyrsti skrifari sameinaðs þings 1934-1938 og formaður fjár-
Veitinganefndar 1936-1938. Hann sat jafnan í menntamálanefnd neðri
deildar. 1934-1938 var samstjórn Framsóknar- og Alþýðuflokks við
völd, oft nefnd „stjórn hinna vinnandi stétta“ og 1939-1942 svonefnd