Andvari - 01.01.1955, Blaðsíða 16

12
Páll V. G. Kolka
ANDVARI
hátemplars á íslandi. Breyting varð á viðhorfi hans til áfengis-
mála síðar, eins og drepið mun verða á.
Ýmis önnur jaðarsvæði heilhrigðismála lét hann sig skipta.
Idann skrifaði um og hélt fyrirlestra um mannskaða á íslandi,
íþróttamál og bálfarir og varaði við næstu harðindum á íslandi.
Hann var lormaður Slysavarnafélags fslands frá stofnun þess til
dauðadags, í stjóm íþróttasambands íslands um áratug og heið-
ursfélagi þess síðar, var lengi vel eftirsóttur ræðumaður og fyrir-
lesari, hvenær sem þurfti að leggja góðu máli lið, en oftar átti
hann þó sjálfur frumkvæðið að góðum málum og vakti með því
áhuga fyrir þeim.
Haustið 1906, þegar dr. Jónassen lét af störfum, var Guð-
mundur skipaður landlæknir, forstöðumaður Læknaskólans og
ljósmæðrakennari, en lyflækniskennslu læknaefnanna gegndi
hann eftir sem áður. Veturinn áður hafði hann dvalið erlendis
um sex mánaða skeið, í Lundúnum, París, Berlín og Kaup-
mannahöfn, til þess að kynna sér framkvæmd heilbrigðismála.
Jafnhliða þessum störfum stundaði hann lengi vel lækningar,
einkum heima á lækningastofu sinni, og hafði þar rnikla aðsókn,
en losnaði við ferðir út úr bænum og tók því að jafnaði stirð-
lega, ef sækja átti hann að nóttu til, en það vildi loða við fyrstu
árin. Aftur á móti var hann mjög ótrauður til eftirlitsferða á
sumrum og visiteraði um allt landið á hverjum þremur árum, bæði
hjá læknum og lyfjabúðum. Þótti sumum héraðslæknum hann
nokkuð eftirgangssamur og var varla hægt að kalla hann vinsæl-
an meðal eldri lækna, en flestir hinna yngri mátu hann því
meir, enda voru ýmsir þeirra lærisveinar hans og sem kennari
var hann mikils metinn. Einkum dáðust margir nemendur hans
að því, hve snjall og fljótur hann var að greina sjúkdóma, enda
var sjaldan hik á honum, er atkvæðis hans var leitað, og það
jafnvel svo, að stundum var hent nokkuð gaman að. Sama hik-
leysið einkenndi hann í framgöngu, því að hann var manna fót-
hvatastur á götu og leit þá livorki til hægri né vinstri. Fyrstur
lækna mun hann hafa farið á reiðhjóli um bæinn og var þá oft