Andvari - 01.01.1955, Blaðsíða 29
ANDVAHI
Nú taka öll húsin að loga
25
hafa átt sér stað nokkru fyrir Njálsbrennu. Hróðný spyr: „Hvort
er það satt, að þú hafir svarið eið að fara að Njáli og drepa hann
og sonu hans?“ Hann svaraði: ,,Satt er það.“ (K. 124). Síðar
kemur þó í ljós í sjálfri brennufrásögninni, að það hefur ekki
verið ætlun Hosa að drepa Njál ásamt sonum hans, heldur Kára
Sölmundarson. Enda var Kári að vigi Höskulds en ekki Njáll. Virð-
ist svo sem fyrirmyndin frá Flugumýri hafi ruglað Njáluhöfund í
bili og valdið hvimleiðri mótsögn um mjög mikilvægt atriði. Þessi
stórfellda frásagnarveila verður varla skýrð með öðrum hætti.
Þótt Ingjaldur á Keldum væri venzlamaður Flosa og eiðsvar-
inn samherji hans, lét hann Njáli berast aðvörun um þá hættu,
sem yfir honum vofði. Kemst hann þannig að orði við Hróð-
nýju: ,,En seg þú það Njáli og sonum hans, að þeir séu varir
um sig þetta sumar allt, því að það er þeim heilræði, og hafi
margt manna“. Má kalla þessa orðsendingu harla undarlega. Á
alþingi hafði Flosi í heyranda hljóði heitið hefnd fyrir dráp
Höskulds um leið og liann hratt frá sér vígsbótunum, sem fram
voru boðnar. Oðru máli gegnir, ef Ingjaldur hefði lagt fyrir
Hróðnýju, að segja Njáli frá hinum fyrirhugaða atfarardegi
brennumanna, en það undanfelldi hann í orðsendingunni og kvað
það níðingsverk að greina frá hefndarráðagerð Flosa.
Aftur birtast augljós áhrif frá sögnum af Flugumýrarbrennu.
Hrafn Oddsson, svili og samherji Eyjólfs Þorsteinssonar, er beð-
inn að taka þátt í árásinni að Gissuri og sonum hans. Hrafn „latti
þessa óráðs," (I, s. 482), enda þá nýbúinn að sættast við Gissur
og auk þess veizlugestur á heimili hans. Þegar Hrafn reið á b’rott
frá Flugumýri, mælti hann „varúðarmálum til Gissurar, bað hann
gæta sín vel,“ (I, s. 483), en þagði vandlega um ráðagerð Eyjólfs
Þorsteinssonar. Hrafn Oddsson og Ingjaldur á Keldum bera sig
þannig alveg eins að og af sömu ástæðum. Þeir vilja ekki ljóstra
upp árásaráformum venzlamanna sinna. Og einmitt af þeim sök-
um koma aðvaranir þeirra að engu haldi.
Ollum höfuðatriðum í báðum brennufrásögnum má í senn
lýsa með sömu orðum: Brennan á sér stað að næturlagi, og dvelj-