Andvari - 01.01.1955, Blaðsíða 57

andvari
Magnús Gizurarson Skálholts'biskup
53
eitthvað lotið að Guðmundi biskupi, og við nánari athugun
benda líkur til, að svo hafi verið. Sumarið 1227 kom Guðmundur
biskup til alþingis með þrjátigu manna og tók Snorri Sturluson
við honum um þingið með alla hans sveit. En að þingi loknu fór
Guðmundur biskup ekki til stóls síns, heldur vestur til Borgar-
fjarðar og um Dali og víðar, og dreif að honum margt manna. Þá
sendi Sighvatur þau orð til hans, að hann skyldi eigi ætla sér að
fara norður til sveita. Sennilegt má telja, að Sighvatur hafi á
þinginu látið upplesa aðvörun til biskups um að fara ekki norður,
en Guðmundur biskup hafi, er á haustið leið, þó ætlað að freista
þess og þá hafi Sighvatur endurnýjað aðvörun sína. En líka má
hugsa sér, að þeir utanstefndu Sturlungar hafi látið lesa á þing-
inu tilkynningu um, að þeir ætluðu að hafa utanstefnuna að engu.
Þess skal getið hér, að norski sagnfræðingurinn P. A. Munch
taldi að erkibiskup hafi falið Guðmundi biskupi, meðan afsetn-
ing Magnúsar biskups varaði, „at udföre de geistlige Forretninger
i Skaalholts Biskopsdömme" og segir að á næsta ári, 1227, „finde
vi Gudmund í Magnús’s Sted rejsende om i Visitats paa Sönder-
landet" (Det norske Folks Flistorie III. 875). Þetta er næsta hæpin
fullyrðing.
Yfirferð Guðmundar biskups í umdæmi Skálholtsbiskups 1227
er í engu frábrugðin yfirferð hans sumarið 1221 eftir veru hans
í Odda. Þá fór hann vestur til Borgarfjarðar og fór þar yfir. En er
leið á haustið fylgdi Þórður Sturluson honum norður til Hóla
(Sturl. I. 286). Sumarið 1227 mun hann hafa farið víðar vfir en
1221, en er leið að jólaföstu og biskup hafði tekið sótt, bauð
Þórður Sturluson honum til sín í Hvamm og var þar aldrei færra
en hundrað manns alls síðan Guðmundur biskup kom (Sturl. I.
318). Þess er hvergi getið, að Guðmundur hafi rekið þar nokkur
hiskupsstörf í stað Magnúsar biskups.
Ef skilin eru bókstaflega orð annálanna 1226, að embætti hafi
verið tekið af Magnúsi biskupi, þá hefur hann ekki farið með
hiskupsvald næstu árin þar á eftir. En þar sem hann hirðir ekki
um utanstefninguna, felst sennilega annað í frásögninni en orðin