Andvari - 01.01.1955, Blaðsíða 62
58
Bjöm Þórðarson
ANDVARI
að rísa gegn honum og sömuleiðis Eyfirðingar. Þá býður Brandur
bóndi í Höfða honum til veturvistar, og það þiggur biskup. Af
þessu verður ehkert ráðið um afsetning hans. En til hins gagn-
stæða bendir breytt viðhorf Sighvats og Sturlu til Guðmundar
biskups. Sturla bjóst til utanferðar haustið 1233. En áður en
hann fór hafði Sturla „meðr sætt komizt í góðan málfrið herra
Guðmundar" (Bps. IL 147). Og er þrútna tók óvildin milli Sig-
hvats og Kolbeins unga seint á árinu 1233, kepptust þeir um
fylgi biskups. Sighvatur bauð honum til Grundar en Kolbeinn
til Flugumýrar og þangað fór hann og var þar um föstuna 1234.
Llm vorið, er dró til bardaga í Flatatungu milli Kolbeins og
Órækju Snorrasonar á aðra hlið og Sighvats á hina, fylgdist Guð-
mundur biskup með liði Kolbeins og skriptaði mönnum hans. Af
bardaga varð ekki, en sætzt á að Magnús biskup gerði um málin
á þingi um sumarið (Bps. I. 558, Sturl. I. 373).
Eftir sættina í Flatatungu fór Guðmundur biskup með Kol-
beini til Flugumýrar og þaðan til Hóla. Eftir það var hann ekki
langvistum af staðnum meðan hann lifði. Hann var jafnan í
lítilli stofu og tveir klerkar hjá honum, og lifði þá líkara hljóð-
lyndum og hóglátum einsetumanni en harðlyndum og hlutsöm-
um biskupi. Löngum var hann lítt heill, því að hann var eigi
bókskyggn er hann fór frá Höfða, en blindur með öllu síðasta
veturinn er hann lifði (Bps. I. 584, Sturl. I. 399). Skal hér horfið
frá Guðmundi biskupi að sinni og snúið til Magnúsar biskups.
Ekkert segir í nútiltækum heimildargögnum um samskipti
biskupanna Guðmundar og Magnúsar eftir útkomu hans 1232
eða um athafnir Magnúsar biskups á því ári. Sumarið 1233 hefur
hann farið yfirreið um Vestfirðingafjórðung, því að á Ólafsmessu
var hann staddur í Vatnsfirði hjá Órækju Snorrasyni, sem vorið
áður hafði tekið við þeim stað eftir eindreginni ósk föður síns,
en gegn eigin vilja. í annálum ársins 1233 er þess getið, að þetta
ár hafi tekizt sættir með Magnúsi biskupi og Snorra Sturlusyni.
Ekki er getið máls þess, er sættir tókust um, og heimildir brestur
um misklíðarefni þeirra. Líklegra er, að biskup hafi komið á