Andvari - 01.01.1955, Blaðsíða 84

80
Barði Guðmundsson
ANDVARl
II.
Sumarið 1252 hafði Gissur Þorvaldsson stefnumót með sonum
sínum í Hvinverjadal. Er þannig frá greint í Sturlungu: „Komu
þar synir Gissurar til móts við hann, þrir, Hallur, ísleifur, Ketil-
björn. Var hann þá fjórtán vetra, hinir voru eldri. Allir voru þeir
skörulegir menn að sjá“ (I, s. 477).2)
Aftur mætum við bræðrunum þrem í hinni frækilegu vöm
á Flugumýri aðfaranótt þess 15. október 1253. Lýkur frásögn-
inni af henni með svofelldum orðum:
„Þá bað Kolbeinn grön að honum skyldi hrinda á fylking
þeirra Gissurar manna, og það var gert. Varð þá í hröngl mikið.
Og í þeirri svipan hjó Ari Ingimundarson hönd af Ketilhirni
Gissurarsyni. Hann mælti við sveininn, er hann lét höndina, svo
að af tók: „Skall þar einum og skyldi brátt meir“.
Skildir margir héngu í skálanum, og bað Gissur menn taka
skjölduna og skjóta skjaldborg í þeim dyrum, er skálar mættust,
og svo var gert.
Sóttu þeir Hrani og Kolbeinn fast að og gátu ekki að gert
skjaldborginni. Þrífur Kolbeinn þá til og ætlaði að rífa af þeim
skjölduna, en Gissur hjó á höndina. Og þá börðust þeir enn lengi“
(I,' s. 489).
Svo sem glöggt rná greina hefur hér orðið brengl á röð máls-
greina. Á sú fyrsta að standa síðast. Að sjálfsögðu er það ætlun
Kolbeins að rjúfa skjaldborgina með hrindingunni. Öðm er ekki
til að dreifa. Bar tilraunin nokkum árangur. „Varð þá í hröngl
mikið“, en sveinninn „lét höndina, svo að af tók“.
III.
Á Flugumýri berjast þrír synir Gissurar. Að sögn Njálu-
höfundar taka þrír Brjánssynir þátt i Clontarforustu. Ekki kem-
ur þetta heim við frásagnir írskra fomrita. Frá þeim höfum við
þó vitneskju um það, að Margaður var yfirforingi írahers í bar-
daganum og féll. Hann var þá fyrir löngu kominn af æskuskeiði.
Fráleitt er því að kalla Margað „frumvaxta" svo sem gert er í