Andvari - 01.01.1953, Síða 86

82
H. H.
ANDVARI
innar“. Það eru eklu miklar ýkjur, þótt sagt sé, að á íslandi
sé svo hlýtt, að menn geti með lítilli tamningu að eins verið eins
búnir sumar og vetur og — ítalir á Italíu á sumrum. Þarf ekki
annað en að líta á, hvemig fólk er búið hvervetna hér á landi
dags daglega, til að sjá, að þetta er ekki fjarri sanni. Hins vegar
er ekki undarlegt með því lagi, þótt fólki þyki kalt, þegar ekki
er hlýtt í veðri, er það trúir því líka, að landið sé kalt. Þeir vita
það, sem lent hafa í því að vinna erfiðisvinnu í suðlægari lönd-
um og heitari, hvílíkur kostur það er, hversu jafnheitt er hér
allan ársins hring. Játa má þó, að þeim, sem hafa ekki annað
þarfara fyrir stafni og þurfa ekki að hafast annað að en að velt-
ast og flatmaga í sólskini á baðströndum, kunni að þykja það
ókostur, en, sem betur fer, eru þeir svo fáir hér, að litlu skiptir,
hvað þeim hentar, enda er nauðsyn þess háttar lifnaðar víst að
mestu leyti að eins hagsmunamál baðstrandabraskara og þeim
ánetjaðra heilsufræðinga. ísland var aldrei skapað til þess að
geta kallazt Latapaland. Hæfileg útivinna eða útiganga er vafa-
laust miklu hollari en óvirk útilega.
„Sólin ekki sinna verka sakna lætur“. Allt of mikið er gert
úr óhollustu af því, að sólskinsstundir eru ekki fleiri hér á landi
en raun ber vitni. Það eru vafalaust einber hindurvitni, að holha
áhrifa sólskins gæti ekki nægilega nema í heiðskíru veðri. Ský
eða vatn draga líklega tiltölulega lítið úr þeim. Að minnsta kosti
er karfinn rauði bæði útitekinn og fullur af fjörefnum, þar sem
hann liggur í sólskinsbaði djúpt á mararbotni á Halamiðum. Sann-
leikurinn er sá, að áhrif sólar eru miklu magnaðri hér á landi
en í skýlausari löndum og skógi vaxnari, þar sem loft er alla
jafna þrungið af ógagnsæju ryki, en hér er loft alloftast hrein-
þvegið af skýjurn himins. Þetta er kostur, og það er líka kostur,
að landið skiptir miklu betur litum undir skýjuðum himni en
skýlausum. Litir og drættir í svip landsins njóta sín bezt, er
nokkurt skýjafar er, og fegurstir eru litir þess, djúpir og mildir,
í þurru dimmviðri. Það ætti að minnsta kosti að vera landkostur
í augum málara og þeirra, er sjá sér hag í heimsóknum erlendra