Andvari - 01.01.1948, Blaðsíða 55

axdvari
Sigurður Breiðfjörð
51
amtmáður fyrirskipaði síðan 8. apríl 1843 málshöfðun gegn
Sigurði. Var mál þetta, sem nefnt hefur verið seðlamálið, dóm-
tekið 25. ágúst 1843. Dómur var kveðinn upp 2. október 1843,
og var Sigurður dæmdur í 2X5 daga fangelsisrefsingu við
vatn og brauð og til þess að greiða kostnað sakarinnar. Sig-
urður áfrýjaði ekki dóminum, en 25. nóvember 1843 fór hann
þess á leit, að refsingunni yrði breytt í sektir. Sendi hann með
umsókninni vottorð Jóns Thorsteinsens landlæknis um heilsu-
far sitt. Var þessari beiðni synjað með þeim rökum, að Sig-
urður hefði áður fengið breytt fangelsisrefsingu i sektir og
að hann væri ekki borgunarmaður fyrir sektargreiðslu.
Bæjarfógeti leitaði síðan til landlæknis 30. nóvember og
spurðist fyrir um það, hvort Sigurður mundi heilsu sinnar
vegna þola að afplána refsinguna. Virðast svör hans hafa verið
neikvæð. Var fullnægju refsingarinnar frestað til vors, er
hlýnaði í veðri. Þá tók bæjarl'ógeti málið upp af nýju og leit-
aði nú ennþá til landlæknis. Svaraði hann 4. júní 1844 og
gerði ýtarlega grein fyrir heilsufari Sigurðar. Virðist það hafa
verið ærið bágborið, enda þótt hann væri nú aðeins 46 ára
gamall. Telur landlæknir, að veikindin stafi af óreglusemi
Sigurðar um langt skeið. Getur hann þess, að Sigurður fái
»ijög oft á síðari árum niðurfallssýkiköst (apoplektiske Til-
fælde) þannig, að liann falli meðvitundarlaus til jarðar og
liggi korrandi, blár í andliti, unz losað sé um föt frá liálsi og
brjósti og dreypt só á hann köldu vatni. Á síðastliðnu ári hafi
hann einkum fengið þessi aðsvif, er hann var mikið ölvaður.
En á þessum vetri hafi hann einnig fengið þau, þótt hann hafi
verið algerlega ódrukkinn um nokkurt skeið, sem að vísu
komi sjaldan fyrir, og nú um skeið fái hann köstin einu sinni
i viku. Landlæknir kvaðst telja, að þessi veikindi gætu innan
skamms valdið dauða hans. Af þessum ástæðum lagði Iand-
læknir á móti því, að Sigurður yrði settur í fangahúsið, og
kvað það mundu geta valdið óþægindum, ef hann dæi í fanga-
húsinu. Ekkert varð af því í þetta sinn, að Sigurður væri lát-
mn afplána refsinguna. En ári síðar spurðist bæjarfógeti enn
fyrir um heilsufar Sigurðar. Vísaði landlæknir lil fyrri grein-