Andvari - 01.01.1949, Qupperneq 18

14
Eiríkur Einarsson
ANDVAIU
fiskframleiðenda var stofnað til æviloka Magnúsar var hann
formaður þess og lét sér ætíð annt um, að því farnaðist vel.
enda hafði hann glöggan skilning á þýðingu sjávarútvegsins
fyrir þjóðarbúið og að markaðinum væri haldið til þess
horfs, er bezt gegndi. Hann var meðal stofnenda Fiskifélags
íslands, sat alllengi í stjórn þess og var fyrstur manna gerður
heiðursfélagi þess merkilega félagsskapar. Hann var formað-
ur fyrstu Landspítalanefndarinnar, formaður Byggingarsjóðs
verkamanna frá stofnun sjóðsins til æviloka; átti sæti í
landskjörstjórn við alþingiskosningar, og fleira mætti telja
nefnda- og stjórnarstarfa, utan bankastjóraembættisins, er
lionum voru falin fyrr og síðar. — Var það engin tilvilj-
un, að Magnúsi Sigurðssyni væri flestum fremur treyst til
þessara umræddu verka, því að allir vissu, að hann var gjör-
hugull, úrræðagóður og fær í flestan sjó, auk þess sem eng-
inn efaðist um ráðvendni hans og heiðarleik \úð allt, er hann
tókst á hendur. Þeir, sem áttu hagsmuna að gæta eða báru
fyrir brjósti nytsemi góðs félagsskapar, seildust eigi síður
til Magnúsar til hollra ráða og verndar, er þeir vissu, hve
tryggur hann var 'hverju málefni, er hann tók i umsjá sína,
og að sterkri stoð var rennt undir hvert mál, er Magnús
bankastjóri gerðist forsvarsmaður fyrir. — Eins og geta má
nærri, jólc allt þetta lionum erfiði og lengdi vinnutímann.
Það, sem létti þar undir, var hin niilcla hæfni til að átta sig
fljótt á verkefnunum og leysa þau án yfirlegu.
Við sjálf bankastjórastörfin var Magnús hljóðlátur og að
jafnaði alvörugefinn. Var það stundum, að ókunnur við-
skiptamaður taldi sig hitta þar fyrir embættismann í gamla
stíl, svarafáan, torveldan og eigi gerlegt að leysa ráðgátu
vilja hans. Stöku sinnum olli þetta misskilningi og rangri
ályktun um, hver Magnús var. Þætti honum að athuguðu
máli erindi komumanns refjalaust og sæmilegt og maðurinn
sjálfur drengilegur, urðu erindislokin góð og kveðjur léttar
að skilnaði. Var Magnús mannþekkjari og kvað einatt fara
saman, hvernig honum gazt að manni við fyrstu sýn og
reynslan eftir á. Hinir, er vissu, hver Magnús var, óttuðust