Andvari - 01.01.1924, Page 55

Andvari
Réttarstaða Grænlands að fornu
49
sekt mannsins hér á landi.') Aðrir vilja setja þetta ákvæði
á bekk með þjóðasamningum nú á tímum um framsal
sakamanna.1 2) Sú skýring er þó allskostar óaðgengileg.
Fyrnefnda skýringin gæti aftur á móti í fljótu bragði
virst líkleg. Væri hún rétt hefði það eigi skipt máli hvert
afbrotið var, er maðurinn varð sekur um, né við hvern
afbrotið var drýgt. Grænlendingur er t. d. varð sekur um
þjófnað frá Grænlendingi eða um víg Norðmanns í Græn-
landi hefði þá orðið sekur hér á landi. Væri þessi skýr-
ing rétt, hefðu a. m. k. sektardómar grænlenskir verið
bindandi málsúrslit hér á landi, og væri Grænland þá að
því leyti miklu nákomnara Islandi en nokkurt annað
land. En skýringin er áreiðanlega ekki rétt. Það sem
fyrst gjörir hana tortryggilega, er samband ákvæðisins
við ákvæðin á undan. Þar er verið að tala um víg Is-
lendings erlendis. Það gæti bent til þess að sektin, sem
hér er um að ræða, væri sekt fyrir víg íslendings í
Grænlandi. Annað er það, að væri grænlenskum dómum
með ákvæði þessu veitt fult gildi á íslandi, mætti búast
við, að sá réttur hefði verið gagnkvæmur, og íslenskir
dómar haft fult gildi á Grænlandi og að það væri sagt
einmitt á þessum stað. En það er ekki gert. En það sem
tekur af öll tvímæli um þetta mál, er niðurlagsákvæðið
í kapitulanum. Það sýnir að hér er aðeins að ræða um
sekt fyrir víg, og eptir sambandinu verður þá að skilja
það svo, að það eigi aðeins við sekt um víg íslendings
í Grænlandi, enda hefði annars verið ástæðulaust að láta
1) Schlegel í Nord. Tidskr. for Oldk. 1832, bls. 149—150, Mau-
rer: Allnord. Rechtsgesch. V. bls. 107. Jón Þorkelsson í Andvara
XXV. bls. 28.
2) B. M. Ólsen í Skírni 84. ár bls. 218.
4