Andvari - 01.01.1915, Side 58

50
Fiskirannsóknir
kemur ný ganga af öllum þremur ilugnategundum
(toppiluga, rykmý og bitmý 2. ganga) og ef vel árar,
kemur jafnvel 3. ganga, t. d. ef vorið (júní) er gott
og vel viðrar í ágúst. Aftur á móti hnekkja illviðri
allri ilugunni, einkum kuldatíð síðari hluta vorsins,
og þetta sumar var einmitt svo lítið af mýbiti af
því að veðrið var mjög kalt í júní. Þegar kuldinn
dregur úr 1. göngu einhverrar ilugunnar, verða síð-
ari göngur hennar eðlilega einnig iitlar, því að þær
síðari eru eílaust afsprengi hinna fyrri. Annars er
það leitt, hve lítið lifshættir allra mýilugna hér á
landi hafa verið rannsakaðir, því að þessi dýr eru
mjög mikils verð undirstaða undir æðra dýralífi í
og á vötnum (fiskum og fuglum). Það væri nóg
verkefni fyrir einn mann í nokkur ár að rannsaka.
Meðan eg dvaldi við Mývatn, veiddist á Nes-
löndum, Vindbelg og Kálfaströnd dálítið af bleikju
(alls 22 og 1 urriði); ílestar þeirra voi'u lirygnur
(gálur), en hrogn lítið þroskuð. Æti var í ílestum
smákrabbar (Daphnia), í einni hornsíli, í einni
krabbar og svo lítið eitt af mýlirfum, í 2 ekkert.
Á vatninu var margt af öndnm, eins og vant er,
og voru þær nú alment búnar að leiða út unga
sína. Auk þess var þar margt af óðinshana. Stefán
sagði mér, að yfirleitt hefði fuglum fjölgað þar á
síðari árum, einkum skúfönd (Fnligula cristalaj og
hrafnsönd (Oedemia nigraj. Þó hefir stokkönd (stóru
gráönd) fækkað nokkuð, einnig fiskiöndum (stóru og
litlu toppönd) og hávellu að miklum mun, og þykir
Mývetningum það vont, því að hún (hávellan) gefur
beztan dún af öllum vatnaöndum1).
1) Eg hefi nýlega leitað upplýsinga hjá Hörring fugla-
fræðing um yiðurværi anda á Mývatni og hyggur hann að jurta-