Andvari - 01.01.1893, Blaðsíða 90
84
vjer byrjum á ka,upfjelagsskap, þá verðum vjer
strax að taka þá reglu, að verja nokkru af ágóða
þeim, sem fjelagsskapurinn færir oss, til að auka
þekkingu vora á ýmsu sem að fjelagsskap og verzl-
an lýtur. Annars er hætt við, að viðvaningsbragur-
inn, sem vjer, eins og aðrir byrjendur, verðum að sætta
oss við í fyrstu, fari seint af fjelagsskap vorum. —
Sjötta atriðið kann sumum að virðast þarflaust, því
fjelögin muni varla geta haft fleiri járn i eldinum
um sinn en kaupfjelagsskapinn, en það tekur líka
svo lítið rúm af i lögunum, að ekki bagar að hafa
það með. Það er svo margt, sem. hrinda þarf í lag
hjá oss, sem auðvelt er að framkvæma með sam-
tökum, þó hverjum einum sje það ofvaxið, að það
sýnist eiga vel við, að fjelagslögin heimili, eða jafn-
vel gefi tilefni til, að styrkja að öðrum þarflegum
fyrirtækjum, hvenær sem efni fjelagsins leyfa og
fulltrúafundur vill gjöra það.
5. gr. Þessu lík eru inntöku-skilyrðin í hinum
brezku kaupfjelögum. Hið fyrsta kemur ekki þar
til greina, því þar er ekki talað um takmörk fyrir
fjelögin. Ur því að takmörk eru ákveðin, er líka
rjett að allir fjelagsmenn eigi heima á fjelagssvæð-
inu. I hinum brezku fjelögum er það mismunandi,
hve mildð fjelagsmenn eru sklydir til að leggja í
stofnsjóð, í sumum er það að eins 18 kr., öðrum 36
kr. og sumum 90 krónur. Mjer sýnist eiga vel við,
að upphæð stofnbrjefa sje 20 kr., því þá eru vextir
af stofnbrjefi hverju 1 kr. og engum ætti að vera
ofvaxið að eignast eitt stofnbrjef. Meiri partur stofn-
brjefsins borgast líka að öllum líkindum með verzl-
unarágóða fjelagsmanna, ef hann verður nokkuð
meira en minnst er ákveðið. Að verzla fyrir 50 kr.
á ári, er fáum ofvaxið.
6. gr. Þessi ákvæði hafa verið talin alveg