Andvari - 01.01.1893, Blaðsíða 140
134
tekningarreglur. 0g fyrir því að »stjórn« geti heitið
innlend, er meðal annars það skilyrði, að ráðgjaf-
arnir lúti undir ábyrgðardóm, sem er settur saman
eptir grundvallarsetningum nýrri stjórnarlaga, eða
með öðrum orðum, standi í öðru klutfalli við þau
mál, er dæma skal, en hæstirjettur, eins og hann er
skipaður, stendur í við íslenzk mál. Þessi breyting
gengur því hehlur ekki út yfir takmarkið.
Loks er liin þriðja breyting, sem gjörð hefur
verið í þessum ákvæðum innifalin í því, að ákvæðið
um stöðu hæstarjettar í íslenzkum málum yfir höfuð,
sem er skráð í meginkafla stjórnarskrárinnar (sbr.
stöðulögin), er tekið upp í ákvæðið um stundarsakir
i endurskoðunar-frumvarpinu. Þessi breyting er
fullkomlega heimil, þar eð hún er einungis formleg,
og kemur í engan bága við orð þessara laga, og er
einnig í góðri samhljóðan við það, að eptir orðalag-
inu og sambandinu í 3. gr. stöðulaganna er ákvæðið
um hæstarjett undantekning frá reglunni, og hún
er enn fiemur nauðsynleg til þess á formlegan hátt
og að þvi leyti, sem við verður komið, að leggja
áherzlu á það í hinum endurskoðuðu stjórnarlögum,
að þessi ákvörðun er gagnstæð lilutarins eðli og
skerðir söguleg landsrjettindi Islands.
Hið pólitiska sjálfstjórnarsvið landsins er þann-
ig ákvarðað á heimilan og fullnægjandi hátt, sam-
kvæmt stefnuákvæðinu.
En hvernig er skipan hinna æztu stjórnarvalda
ákveðin í endurskoðunarfrumvarpinu, innan þessara
takmarka? Vjer lítum á þessum stað, einungis á
þetta atriði, að því er snertir hlutfallið milli hinnar
innlendu íslenzku stjórnar á eina hlið og hinnar er-
lendu á liina, eða sjáIfxtjórnamkipan land.nns út d
við.
Meginákvæði liinnar núverandi stjórnarskrár,